Περάσαμε και τις 25.056 μοναδικές επισκέψεις στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ...

25000

Μας αρέσει να περνάμε παραγωγικά τον ελεύθερο χρόνο μας, προθέτοντας κάτι όμορφο στη ζωή μας. Και χαιρόμαστε όταν τον βλέπουμε να έχει την αποδοχή σας. Να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται, καταγράφοντας την καθημερινότητα, από μια άλλη σκοπιά... Να, λοιπόν που περάσαμε και τις  25.056 επισκέψεις, από εντελώς διαφορετικές Ι.Ρ.. Σας ευχαριστούμε.  Δείτε το πατώντας πάνω σ' αυτή τη φωτογραφία και θα σας πάει αυτόματα στο νέο site... Το εντυπωσιακό είναι ότι λειτουργεί άψογα, ενώ συνεχίζει παράλληλα, να είναι ζωντανό και το αρχείο. Το βλέπετε δώ, άλλωστε, μπροστά σας...

24006
Το χτίζουμε καθημερινά με πολύ υπομονή και αγάπη... Δυο μήνες μετά το νέο ξεκίνημα μας, φτάσαμε τις 2.000 επισκέψεις. Και συνεχίζουμε. Δείτε το ΕΔΩ. Έτσι κλείσαμε αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας. Και υλοποιήσαμε τα σχέδια μας, να  μην "κατέβει" το site αυτό. Παραμένει ως ιστορία, σαν αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα που κάναμε τον Σεπτέμβρη του 2020, τότε που οι βροχές δοκίμασαν και το χωριό μου. Η μνήμη λειτουργεί άψογα και "δένουμε" το χθες με το σήμερα...

23001

Χωρίς να το θέλω, δυσκόλεψα και δυσκολεύω πολλούς που δεν ξέρουν και δεν μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει το όνομα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Αν και μέσα στον ιστότοπο το εξηγώ αναλυτικά, δεν είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι  διαβάζουν, το κάνουν αυτό προσεκτικά. Ας το αναφέρω άλλη μια φορά, ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι το όνομα του ανθρώπου που γεννήθηκε στο Θραψανό! Δείτε ΕΔΩ μια ανάρτηση που κάναμε τον Μάιο του 2020, όταν το συνεργείο του ALPHA επισκέφτηκε τα αγγειοπλαστεία του χωριού μου.

22000
Αυτό το site λοιπόν πέρασε στην ιστορία και λειτουργεί ήδη ένας νέος ιστότοπος, φρέσκος,όσο φρέσκο μπορεί να είναι το διαδίκτυο, με σύγχρονα χαρακτηριστικά που καταγράφουν τα πράγματα, από εδώ και πέρα, με το δικό του πρωτότυπο τρόπο. Με αληθινές ιστορίες που μιλάνε για το παρόν και δεν κάνουν διαγωνισμούς ειφυήας για να αποκτήσουν αναγνωσιμότητα. Δεν έχουμε διαφημίσεις και με επιλογή μας δεν λειτουργούμε εμπορικά, δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Δείτε ΕΔΩ άλλη μια ανάρτηση από την επίσκεψη του ALPHA στα ανθοκήπια του Θραψανού.

21.000
Σιγά –σιγά, υπομονετικά, ανοίγουμε νέους δρόμους με τον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΙΩΤΗ. Και να που ξεπεράσαμε και τις 21.000 επισκέψεις  από διαφορετικές Ι.Ρ, Είμαστε χαρούμενοι, επειδή ξέρουμε πώς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω, που περιμένoυν καθημερινά να δουν την ανάρτηση μας, σ’ αυτό τo site, ενώ έχουν και τη δυνατότητα να τη σχολιάσουν. Δείτε μας ΕΔΩ.

Ευγνωμοσύνη για μικρά πράγματα, ας προσπαθήσουμε να το κάνουμε πράξη, καθημερινά

Γράφτηκε από τον/την Νίκος Θεοδωράκης. Posted in Παρηγοριά

skopia1.1961.4
Αυτό είναι το εξώφυλλο της ΣΚΟΠΙΑΣ του 1961. Παρατηρούμε ότι άρχισε να μπαίνει και ένα δεύτερο χρώμα, πολύ πρωτοποριακό για την εποχή στα έντυπα. Ας μη μας φαίνεται τόσο απλό, δεδομένου ότι τα μέσα εκτύπωσης εκείνη την περίοδο, ήταν ακόμα σε πρωτόγονη κατάσταση…

skopia2.1961.4
Στην κορυφή της σελίδας που φιλοξενούνταν το συγκεριμένο άρθρο, είχε αυτή την εικονογράφηση. Το κρατήσαμε ως κάτι πολύ όμορφο... Και ως αυθεντικό μια όλόκληρης ιστορίας στο χωρο των εντύπων μας. Ναι, παρά τις όποιες δυσκολίες η αισθητική ήταν κυρίαρχη.

skopia3.1961.4
Όπως και τον τίτλο του κομματιού... Μη σας φαίνεται με την πρώτη ματιά απλό, διότι εκείνη την εποχή ήθελε πολύ μεγάλη τεχνική επεργασία στον τσίγκο, για να αποτυπωθεί μ' αυτόν τον τρόπο ο τίτλος. Όσοι ξέρουν από τυπογραφείο ίσως τους θυμίζει κάτι η λέξη «τσιγκογραφείο».

kala.neaΑν κανείς σας έδινε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό χωρίς ν’ αναμένει τίποτα σε αντάλλαγμα, δεν θα εκφράζατε τις ευχαριστίες σας; Ασφαλώς θα θεωρούσατε ως αχάριστο έναν, ο οποίος δεν εξέφρασε ευχαριστίες γι’ αυτή τη γενναιοδωρία. Ο ευεργέτης θα μπορούσε μάλιστα να προσπαθήσει να αποσύρει το δώρο του λόγω αυτής της αχαριστίας. Πόσο καλύτερο θα ήταν να δείξετε ειλικρινή εκτίμηση!

Ωστόσο, κανένα μέρος του δώρου αυτού δεν θα μπορούσαμε ν’ απολαύσουμε χωρίς τα πράγματα εκείνα που τόσο συχνά θεωρούμε ως δεδομένα, πράγματα που μπορεί να θεωρούμε μικρά στη ζωή μας, αλλά από τα οποία εξαρτάται η ζωή μας. Τι θα μπορούσαμε ν’ απολαύσουμε αν ο ήλιος έπαυε να λάμπει; Αν δεν είχαμε αέρα ν’ αναπνεύσουμε; Αν δεν υπήρχε νερό να πιούμε; Αν τα φυτά δεν αναπτύσσονταν; Πώς θα μπορούσαμε να εκτιμήσουμε τη ζωή χωρίς τον ύπνο μιας αναπαυτικής νύχτας ή χωρίς τις θαυμαστές μας αισθήσεις;

Όλα τα πολλά πράγματα που χρειάζονται για να συντηρήσουμε κι απολαύσουμε τη ζωή αποτελούν δώρα του Θεού. Ο Ψαλμός 106:1 συμβουλεύει: «Αινείτε τον Γιαχ! Αποδώστε ευχαριστίες στον Ιεχωβά, διότι είναι αγαθός· διότι η στοργική του καλοσύνη παραμένει στον αιώνα». Πολλοί από τους κατοίκους της γης ποτέ δεν στρέφονται στον Θεό με προσευχή για ν’ αναγνωρίσουν αυτό το έλεος (Β’ Τιμ. 3:2). Πρέπει να είμαστε ευγνώμονες που δεν αποσύρει τα δώρα Tου λόγω αυτής της αγνωμοσύνης. Μερικοί, που απευθύνονται στον Θεό με προσευχή, το πράττουν αυτό μόνον όταν θέλουν να ζητήσουν κάτι. Μολονότι είναι κατάλληλο να απευθύνουμε ένα αίτημα, αν είναι σύμφωνο με το θέλημά Tου, μπορούμε ν’ περιμένουμε ότι θα μας ακούσει ο Θεός αν δεν επικοινωνούμε τακτικά μαζί Του για να τον ευχαριστήσουμε για όσα μας έχει ήδη δώσει; «Να εγκαρτερείτε στην προσευχή», είπε ο απόστολος Παύλος, «παραμένοντας άγρυπνοι σε αυτήν με ευχαριστία». «Στο καθετί με προσευχή και δέηση μαζί με ευχαριστία ας γνωστοποιούνται τα αιτήματά σας στον Θεό».- Κολ. 4:2· Φιλιππ. 4:6.

Εφόσον η ευγνωμοσύνη είναι μια έκφραση ευχαριστίας για μια απάντηση που έχουμε λάβει, η απόδοση ευχαριστιών με προσευχή δεν πρέπει να γίνεται με μηχανικό τρόπο, χωρίς νόημα. Οι προσευχές μας πρέπει να είναι εγκάρδιες εκφράσεις εκτίμησης στον Θεό για τα όσα μας έδωσε, εκείνα που έχουν πολύ περισσότερη αξία από τα μεγάλα χρηματικά ποσά. ΄Οταν ο Ιησούς προμήθευσε τροφή για πέντε χιλιάδες ανθρώπους περίπου, «πήρε... τα ψωμιά και, αφού είπε μια ευχαριστήρια προσευχή, τα μοίρασε... σε εκείνους που πλάγιαζαν για το γεύμα» (Ιωάνν. 6:11). Δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι ο Ιησούς ευχαρίστησε βιαστικά, σα να ήθελε να το παρατρέξει το πράγμα αυτό.

Το να είμαστε ευγνώμονες στον Θεό για όσα Αυτός προμήθευσε είναι ένας τρόπος του να δείξουμε την αγάπη μας προς Αυτόν. Η αγάπη προς τον Θεό είναι η μεγαλύτερη εντολή, είπε ο Ιησούς. Αν η ευγνωμοσύνη περιλαμβάνεται στην αγάπη μας προς τον Θεό, δεν θα περιλαμβανόταν και στην άλλη μεγάλη εντολή, της προς τον πλησίον αγάπης; Ο Ιησούς είπε: «Πρέπει να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου». Η ευγνωμοσύνη που επιδεικνύεται στον συνάνθρωπό μας για εύνοιες που λάβαμε αποτελεί έναν τρόπο απόδειξης αυτής της αγάπης». – Ματθ. 22:37-39.

Πολύ συχνά οι άνθρωποι ρέπουν στο να προσέξουν τι δεν έκαναν οι άλλοι γι’ αυτούς. Πόση φιλικότητα κι αγάπη θα εγειρόταν, όμως, αν δείχναμε ευγνωμοσύνη για ό,τι έχει γίνει! Αν αυτή εκφραστεί με λόγια και έργα εκτίμησης, αυτό θα ενθάρρυνε τους άλλους να συνεχίσουν τη στοργικότητά τους. Κρατήσατε ποτέ ανοιχτή μια πόρτα για έναν ξένο, ο οποίος μπήκε χωρίς να σας ευχαριστήσει; Σκεφτήκατε αγαθά γι’ αυτόν; Πόσο καλύτερα αισθανθήκατε όταν κάποιος χαμογέλασε και σας ευχαρίστησε! Αυτό σας ενθάρρυνε να εξακολουθήσετε να κάνετε αυτά τα μικροπράγματα.

Όταν βγαίνετε από ένα λεωφορείο ή κάποιο άλλο μεταφορικό μέσον, δεν εκτιμάτε το αν οι άλλοι κάνουν χώρο για να βγείτε; Γιατί να μην εκφράσετε την ευγνωμοσύνη σας μ’ ένα θερμό «Ευχαριστώ»; Θα διεγείρετε τη στοργικότητα κάνοντάς το.

Η ίδια αναγνώριση για μικρά πράγματα μπορεί να δειχθεί στον οικογενειακό κύκλο για να καταστήσει την καθημερινή ζωή πιο ευχάριστη. Ευχαριστούμε τον Θεό για την προμήθεια της τροφής μας. Γιατί να μη δείχνουμε ευγνωμοσύνη και σ’ εκείνον που την παρασκεύασε και την παράθεσε; Μια σύζυγος εργάζεται σκληρά για να κάνει τα φαγητά της εύγευστα και θρεπτικά. Λίγες λέξεις ευχαριστίας θα την ενθαρρύνουν να συνεχίσει το καλό της έργο για την οικογένεια. Αυτό προσθέτει στην απόλαυση της ευκαιρίας και θα αυξήσει την αγάπη της προς την ευγνώμονα οικογένεια. Αν ο σύζυγος και τα παιδιά σηκώνονται από το τραπέζι χωρίς ούτε μια λέξη ευγνωμοσύνης, η σύζυγος μπορεί να αισθανθεί ότι δεν ενδιαφέρει ιδιαίτερα το τι και πως έχει ετοιμάσει, εφόσον αυτό πιθανώς δεν θα εκτιμηθεί οπωσδήποτε.

Δεν πρέπει να παραβλέπεται και ο σύζυγος που εργάζεται σκληρά για να προμηθεύσει στην οικογένεια αυτή την τροφή καθώς και άλλα αναγκαία. Αυτός θα ενθαρρυνόταν αν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας του έδειχναν ότι οι προσπάθειές του εκτιμώνται.

Η ποιότητα της φωνής μας, επίσης, μπορεί να αποδείξει την ευγνωμοσύνη μας για μικρά πράγματα. Το να εκστομίσουμε ένα ψυχρό, χωρίς ζωηρότητα, μηχανικό «Ευχαριστώ» για μια εύνοια που λάβαμε δεν θα εκφράσει αγαθές, γενναιόφρονες και στοργικές ιδιότητες στους άλλους. Η ανάγκη στοργικότητας κι ευγένειας μπορεί να παρατηρηθεί και όταν ακόμη συμπεριφερόμαστε στην κατώτερη ζωϊκή κτίση. Έχετε πει ποτέ κάτι σ’ ένα σκύλο μ’ έναν τραχύ, φιλόνεικο τρόπο; Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ο σκύλος πιθανώς έβαλε την ουρά του ανάμεσα στα σκέλη του και απομακρύνθηκε από σας. Αλλά αν λέγατε το ίδιο πράγμα μ’ έναν φιλικό, ευχάριστο τόνο φωνής, το ζώο θα ερχόταν προς εσάς πρόθυμα και χαρωπά! Δεν έχει και τόση σημασία το τι είπατε, αλλά το πώς το είπατε. Αυτή η στοργικότητα και η ευγένεια είναι πολύ πιο αναγκαία, όταν συμπεριφερόμαστε στην ευαίσθητη ανώτερη κτίση, στον άνθρωπο. Στις ανθρώπινες σχέσεις, εκείνο που λέμε έχει σπουδαιότητα. Το πώς το λέμε έχει, επίσης, σπουδαιότητα.

Η αχαριστία για μικρά πράγματα μπορεί να οδηγήσει σε αχαριστία για μεγάλα πράγματα. Όταν ο Ιησούς θεράπευσε δέκα λεπρούς άνδρες, πόσοι ήσαν ευγνώμονες; «Ένας από αυτούς, όταν είδε ότι γιατρεύτηκε, επέστρεψε δοξάζοντας τον Θεό με δυνατή φωνή. Και έπεσε με το πρόσωπο κάτω, στα πόδια του Ιησού, ευχαριστώντας τον» (Λουκ. 17:15,16). Οι άλλοι εννέα ενέργησαν σα να ήσαν άξιοι να θεραπευτούν. Δεν εξέφρασαν ευγνωμοσύνη για την καλοσύνη που τους έδειξε ο Ιησούς. Ήσαν αγνώμονες! Ο ταπεινός Σαμαρείτης ήταν ευγνώμων, όχι μόνο για την εύνοια, αλλά και σ’ εκείνον που την εκδήλωσε.

Το να έχουμε ευγνωμοσύνη για μικρά πράγματα πλουτίζει τη ζωή. Δεν στοιχίζει τίποτα, αλλά τα οφέλη που σας αποδίδει σε αγάπη και φιλία είναι τεράστια. Για τα Θεία δωρήματα ειδικά, ο Παύλος προέτρεψε με σοφία: «Σε σχέση με το καθετί να κάνετε ευχαριστήριες προσευχές». –Α´ Θεσσ. 5:18.

  • Αναδημοσίευση σε σύγχρονη γλώσσα από την ΣΚΟΠΙΑ της 15 Φεβρουαρίου 1961.

Σχόλια (0)

There are no comments posted here yet

Υποβάλετε το σχόλιό σας

Posting comment as a guest. Sign up or login to your account.
Συννημένα (0 / 3)
Share Your Location

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA