Κυριακή, πρώτη μέρα στο Θραψανό και όπως το περιμέναμε, η μέρα ήταν γενικά όμορφη... Καλεσμένοι του Αντώνη και της Ελένης και μαζί με τον Αγησίλαο και τη Στασούλα πήγαμε σε μια όμορφη ταβέρνα στις Ξηροκαμάρες, στο δρόμο που πηγαίνει προς τη Χερσόνησο. Εδώ η Σούλα στον κορμό μιας χαρουπιάς, μιας κάποιας ηλικίας.


Στην ίδια χαρουπιά, τα κορίτσια της παρέας: Η Σούλα, η Στασούλα και η Ελένη, Εξαιρετικό σε ομορφιά στιγμιότυπο... Υπήρχαν και πολλές άλλες όμορφες φωτογραφίες στο τάμπλετ της Στασούλας, αλλά κάτι έγινε και τις χάσαμε, μέχρι να τις ξαναβρούμε. Διότι εμείς γνωρίζουμε ότι από μόνες τους, δεν παίρνουν πρωτοβουλίες.


Μας εντυπωσίασε αυτό το δέντρο και καθίσαμε λίγο περισσότερο καθώς ετοιμαζόμαστε να φύγουμε πια και να επιστρέψουμε σπίτι μας. Περάσαμε ωραία σαν παρέα. Και ευχαριστούμε τον Αντώνη και την Ελένη, για τη φιλοξενία τους. Ήταν πολύ όμορφο εκ μέρους τους. Όλοι ωφεληθήκαμε από αυτή την συναναστροφή.


Ένα στιγμιότυπο μέσα από την ταβέρνα. Θα μπορούσε να ήταν και καλύτερο, αλλά σε κάθε περίπτωση, αποτυπώνει ζωντανά της στιγμή, καθώς η Στασούλα με γην Ελένη, συζητούν χωρίς να ξέρουν ότι εγώ με το κινητό μου φωτογραφίζω το χώρο. Δημοσιογραφικά, είναι στη σωστή κατεύθυνση.


Αυτή τη φωτογραφία την τράβηξε ο νεαρός που μας σερβίρισε. Η ταβέρνα, όπως οι περισσότερες ανάλογες επιχειρήσεις λειτουργούν σε οικογενειακή βάση. Έτσι κι αυτοί. Οι γονείς του, ήταν τα αφεντικά. Και ο ίδιος ένιωσε την ανάγκη και την υποχρέωση να εργαστεί εκεί.


Ακόμα ένα στιγμιότυπο μέσα από την ταβέρνα. Χαρακτηριστικά τα κρητικά στοιχεί. Τα διακρίνετε φαντάζομαι. Δεν είναι και τόσο δύσκολο. Αλλά και τα φαγητά που σέρβιρε είχαν κάτι από την κρητική κουζίνα. Χοιρινό με πατάτες στον ξυλόφουρνο, κάτι που χαρήκαμε κι εμείς...