Εικόνες από το ταξίδι μας στο Θραψανό, τέλος Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη του 2023

thrapsano22.201123

Μια εικόνα από το πρώτο ξημέρωμα στο χωριό μου Θραψανο, ένα χειμωνιάτικο πρωί του Νοέμβρη 2023. Έβρεχε, κατά διαστήματα, όλη τη νύχτα και μας άρεσε πολύ αυτό το τοπίο, οπότε ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω, να καταγράψουμε όλη αυτή την ομορφιά πριν τις 8 το πρωί.

thrapsano2.20123
Μου αρέσει το πρωινό περπάτημα... Πήγα μέχρι το παλιό δημαρχείο και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες από τη βόλτα μου. Δείτε ο δρόμος είναι ακόμα γεμάτος από τα νερά της βραδινής βροχής. Και τα φώτα στους φανοστάτες είναι ακόμα αναμμένα. Είναι και αυτός ο βαρύς συννεφιασμένος καιρός.

patriko.noemvris23
Ξημέρωμα έξω από την αυλή του πατρικού μου, όπως το βρήκαμε όταν κατεβήκαμε τον Νοέμβρη του 2023. Υπάρχουν δουλειές που πρέπει να γίνουν ακόμα, αλλά χρειάζεται υπομονή, γιατί αυτή την περίοδο, έχουμε άλλες προτεραιότητες. Πάντως από την πρώτη μέρα που φτάσαμε, ανασκουμπωθήκαμε να κάνουμε πράγματα που χρειάζονταν... Και ξεκινήσαμε βάφοντας άλλο χρώμα τις αυλές μας... 

thrapsano4.201123
Ανάψαμε και το τζάκι και ήρθαν και οι αδελφές μου Στασούλα και Μαλάμω. Και περάσαμε πολύ όμορφα εκείνο το βράδυ, καθώς προσθέσαμε στις ρακές μας και μια πίτσα που έψησε το πι και φι η Στασούλα. Και τι είναι χειμώνας; Μια παρεά με ανθρώπους που αγαπάς και ιστορίες.

thrapsano5.201123
Αυτός είναι ο φούρνος του χωριού μας, δίπλα μας. Από δω προμηθευόμαστε, σχεδόν καθημερινά ή μέρα παρά μέρα, φρέσκο ψωμί. Έχει τα πάντα και βλέπεις τους ανθρώπους που τον διαχειρίζονται να ζημώνουν το ψωμί και τα άλλα πράγματα που πουλάνε, μπροστά σου. Άσε που μπορείς να ανταλλάξεις και δυο κουβέντες ανθρώπινες...

thrapsano6.191123
Κι αυτό είναι το σπίτι του αδελφού μου Κωστή. Ο ίδιος δεν είναι πια κοντά μας, αλλά μένει εκεί η γυναίκα του, η Μαρία.. Στην πρωτη ευκαιρία την επισκεφτήκαμε και μιλήσαμει. Έκανε σε όλους μας καλό αυτή η επικοινωνία. Εικόνες από το Θραψανό, λίγο πριν μπούμε στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοέμβρη 2023. Αλλά οι 15 μέρες, έφυγαν σαν αέρας και την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023, επιστρέψαμε... Καιρός, να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη δική μας "ρουτίνα"... 

Εκτύπωση

Άλλη μια όμορφη μέρα ξεκινάει, ας την απολαύσουμε... Η ζωή είναι εδώ κι έχει τόσες ευλογίες!

Posted in Επικαιρότητα

xalkida.anatoli.1
Παρακολουθώ καθημερινά τον Πέτρο Πατσαλαρίδη στις αναρτήσεις του από την Χαλκίδα... Έχουν μια απλότητα και μια ομορφιά, εκπληκτική. Έχει το χάρισμα να εστιάζει σε εξαιρετικές στιγμές και να τις μοιράζεται με τους φίλους του.

xalkida.anatoli.2
Εδώ φαίνεται να έχει μόλις ξυπνήσει και να απολαμβάνει τον σπιτικό καφέ του. Υποθέτω ότι μπορεί να είναι και στο σπίτι του, επειδή δεν έχει συμβεί να πάω ακόμα, αν και τον γνωρίζω από κοντά, τον καλό φίλο και αδελφό.

xalkida.anatoli.3
Η δουλειά του, τον θέλει να ξυπνάει νωρίς. Είναι ρητινοσυλλέκτης κι αυτό σημαίνει ότι πολλές ώρες θα πρέπει να είναι στο βουνό, ανάμεσα στα πεύκα για να μαζεύει την πολύτιμη ρητίνη. Μοναχική δουλειά. Κάτι σαν το γράψιμο, σε άλλο επίπεδο.

xalkida.anatoli.4
Ωστόσο ο Πέτρος είναι αισιόδοξος για τη ζωή. Κάθε μέρα έχει κάτι όμορφο να βάλει στο διαδίκτυο και να το μοιραστεί μαζί μας. Κάτι που έζησε, το περιβάλλον που εργάζεται και είναι εξαιρετικό, μια μικρή στιγμή δίπλα στη θάλασσα, ένα λουλούδι σπάνιο.

xalkida.anatoli.5
Κάπως έτσι πορεύεται στην καθημερινότητα του. Κι εμείς, οι φίλοι του παίρνουμε μαθήματα από αυτόν. Δεν ξέρω αν το γνωρίζει. Μπορεί και όχι. Μπορεί απλά να εξωτερικεύει πράγματα από τον εαυτό του, επειδή το έχει ανάγκη. Εμείς, ωστόσο, του οφείλουμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ».
Εκτύπωση

Κληρονομιά, είπατε; Πολλοί είναι αυτοί που την αποποιούνται στις εποχές της λιτότητας…

Posted in Δημοσιογραφικά

salamina1.190718
Το σημερινό δημοσιογραφικό σημείωμα δεν θα έχει, όπως συνήθως, τίτλους εφημερίδων που να υποστηρίζουν το περιεχόμενος του. Έτσι κι αλλιώς είναι πολύ ιδιόμορφο θέμα. Αντίθετα θα προτιμήσουμε προσωπικές στιγμές μας. Από ένα ταξίδι στη Σαλαμίνα.

salamina3.190718
Είναι ένα ταξίδι που κάναμε χθες το απόγευμα από το Πέραμα στη Σαλαμίνα προκειμένου να δώσουμε ύλη στην Πόπη την κοπέλα που επιμελείται την διμηνιαία εφημερίδα των συνταξιούχων του ΟΣΕ. Η Σούλα ήθελε να με συνοδεύσει σ' αυτό το μικρό οδοιπορικό.

salamina2.190718
Και η ώρα ήταν όμορφη. Σουρούπωνε... Ζητήσαμε από κάποιον επιβάτη να μας φωτογραφήσει... Μνήμες όμορφες, είναι αυτές. Είμαστε πάνω στα μικρά καραβάκια - παντόφλες, που κάνουν τα δρομολόγια Πέραμα - Σαλαμίνα κι ανάποδα.

efimeridesΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 21/07/2018

Τα ζούμε και αυτά στους μνημονιακούς καιρούς. Και προσέξτε, παρακαλώ, γιατί η αποποίηση κληρονομιάς, είναι από τα πρώτα πράγματα που μπορεί να συναντήσει κανείς σε μια εποχή που θέλει τα πάντα να ανήκουν κάπου, με έμμεσο ή άμεσο τρόπο.

Είναι γνωστό ότι μετά το θάνατο κάποιου, όλη η περιουσία του κληρονομείται από τους κληρονόμους, που είτε είναι οι στενοί συγγενείς του, είτε αναφέρονται στη διαθήκη του. Η κληρονομιαία περιουσία αποτελείται από το ενεργητικό και το παθητικό της, όπως αυτό αποτιμάται σε χρήμα.

Με άλλα λόγια, τα χρέη που έχει κάποιος από δάνεια, από άλλες οφειλές ή στην εφορία, στα ασφαλιστικά ταμεία κτ.λ. κληρονομούνται με τον ίδιο τρόπο που κληρονομούνται και τα άλλα περιουσιακά στοιχεία, π.χ. τα ακίνητα, οι τραπεζικοί λογαριασμοί, τα κοσμήματα κ.τ.λ.

Ο κάθε κληρονόμος έχει εκ του νόμου δικαίωμα να αποποιηθεί την κληρονομιά που του αφήνεται μέσα σε προθεσμία τεσσάρων (4) μηνών από τον θάνατο του διαθέτη, αν είναι κάτοικος Ελλάδος και ενός χρόνου αν είναι κάτοικος εξωτερικού ο διαθέτης ή ο κληρονόμος.

Σύμφωνα με τους νομικούς όρους, αποποίηση γίνεται συνήθως όταν το παθητικό της κληρονομιάς είναι μεγαλύτερο του ενεργητικού, δηλαδή όταν τα χρέη και οι οφειλές ξεπερνούν τα άλλα περιουσιακά στοιχεία.

Π.χ. αν κάποιος έχει μόνο ένα ακίνητο σαν περιουσιακό στοιχείο και χρέη προς τράπεζες, εφορία κτ.λ. που ξεπερνούν την εμπορική αξία του ακινήτου, τότε σε αυτή την περίπτωση είναι πιο συμφέρον για τον κληρονόμο να αποποιηθεί την κληρονομιά μέσα στην τετράμηνη προθεσμία που το δίνει ο νόμος.

Αυτό, ακριβώς και κάνουν πολλοί στις μέρες μας. Δεν θέλουν να έχουν συμμετοχή σε χρέη ή να κληρονομήσουν μια περιουσία που προφανώς δεν είναι σε θέση να διαχειριστούν.

Ωστόσο θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει τμηματική ή εν μέρει αποποίηση. Δηλαδή δεν μπορεί κάποιος να αποποιηθεί τα χρέη και να αποδεχθεί την υπόλοιπη περιουσία. Η αποποίηση αφορά πάντα το σύνολο της κληρονομιαίας περιουσίας. episimansis

Και για τα διαδικαστικά: Η αποποίηση γίνεται στον γραμματέα του Ειρηνοδικείου του τόπου θανάτου του διαθέτη. Πρώτοι αποποιούνται οι αναγκαστικοί κληρονόμοι, αν δεν υπάρχει διαθήκη. Δηλαδή τα τέκνα και οι σύζυγοι. Μετά την αποποίηση των πρώτων κληρονόμων, η τετράμηνη προθεσμία ξεκινά για τους κληρονόμους που θα κληρονομούσαν, αν δεν υπήρχαν οι πρώτοι κληρονόμοι.

Δηλαδή αν αποβιώσει κάποιος που είχε σύζυγο δύο τέκνα και δύο αδέλφια, αποποιούνται πρώτα τα τέκνα και ο /η σύζυγος. Μετά την αποποίηση αυτών ξεκινά η τετράμηνη προθεσμία αποποίησης των αδελφών του.

Προσοχή! Αν τα τέκνα έχουν παιδιά, δηλαδή ο αποβιώσας είχε εγγόνια, μετά τα τέκνα, πρέπει να αποποιηθούν τα εγγόνια. Αν τα εγγόνια είναι ανήλικα η αποποίηση γίνεται μόνο με δικαστική απόφαση.

Ο χρόνος από την κατάθεση της αίτησης αποποίησης στο δικαστήριο και μέχρι την έκδοση της δικαστικής απόφασης δεν μετράει και το τετράμηνο της αποποίησης υπολογίζεται με τον χρόνο που έχει προηγηθεί της αίτησης και έπεται της έκδοσης απόφασης.

Το ίδιο εννοείται ότι ισχύει και για τα αδέλφια του αποβιώσαντος. Αν έχουν παιδιά (δηλ. τα ανίψια), πρέπει και αυτά με την σειρά τους να αποποιηθούν μετά τους γονείς. Κι αν έχουν κι αυτά ανήλικα τέκνα, τότε θα πρέπει να κάνουν αποποίηση και για τα παιδιά τους με τον τρόπο που αναφέρθηκε παραπάνω.

Δαιδαλώδης ιστορία, ίσως πείτε. Ναι, έτσι είναι, αλλά δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Αυτά προβλέπουν οι νόμοι και το γεγονός ότι αυξάνονται όλο και περισσότερο οι φυσικοί κληρονόμοι που αρνούνται να αναλάβουν την περιουσία εκείνου που φεύγει από τη ζωή, δείχνει ξεκάθαρα ότι ως κοινωνία καταρρεύσαμε, κυριολεκτικά. Ο φόβος κυριαρχεί παντού. Και καθετί φαινομενικά καλό, μετατρέπεται σε κακό. Υπάρχει άραγε κι άλλο πιο κάτω ή φτάσαμε στον πάτο;

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 21/7/2018 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Εκτύπωση

Η Δήμητρα Τριανταφυλλάκη γράφει ποιήματα. Κι εμείς ήμασταν τυχεροί κι ακούσαμε...

Posted in Επικαιρότητα

dimitra1
Οι άνθρωποι έχουν ταλέντα που συχνά δεν τα δημοσιοποιούν. Εκτιμούν ότι μπορούν να τα μοιραστούν με τον... εαυτό τους ή πολύ κοντινούς φίλους. Η Δήμητρα λοιπόν από τα Απίκια της Άνδρου, γράφει ποιήματα. Έχει ένα τετράδιο κι εμείς είχαμε την τιμή, να ακούσουμε κάποια από αυτά.

dimitra2
Αυτές οι δύο φωτογραφίες ήταν ακριβώς από μια τέτοια βραδιά... Μόλις ο Λεωνίδας μας είχε παίξει ζωντανά και χωρίς ενισχυτή τα παραδοσιακά όργανά του και η Δήμητρα έβγαλε να μας διαβάσει μερικά ποιήματά της. Ναι, ήταν μια υπέροχη βραδιά, αυτή. Πολύ ξεχωριστή, συγκινητική…

dimitra3
Αν τα ξαναθυμήθηκα όλα αυτά είναι γιατί χθες στο Viber στην ομάδα μας "Σταχυολογήματα" η Δήμητρα δημοσίευσε ένα ποίημα της. Αυτό: Απέραντος ο ουρανός. Αμέτρητα τα αστέρια / Αλήθεια ποιος τα έφτιαξε; Μήπως ανθρώπων χέρια;

dimitra4
Εσύ Ω άνθρωπε θνητέ κάτσε και συλλογίσου / Βάλε σε σκέψεις σοβαρές Το νου και την ψυχή σου. Πώς γίνεται το τίποτα / Χωρίς σκέψεις και νου. Όλο το σύμπαν να κτισθεί; / Ο κόσμος του ουρανού; Η Επιστήμη έδειξε / Χρόνια τώρα πολλά / Το τίποτα γεννά μηδέν / Μα ο κόσμος το ξέχνα.

dimitra5
Δικαιολογεί τις πράξεις του / Θεός σαν δεν υπάρχει / Ζήσε και κάνε ότι θες / Ποιος θα Σου βάλλει τάξη; Το σύμπαν όλο διαλαλεί / Μια απέραντη Σοφία. / Η ευταξία ομιλεί σκοπό και σκέψη θεία. Εσύ ω άνθρωπε σοφέ / Μια στάχτη το μυαλό / Ότι τα χέρια σου έφτιαξαν Οφείλεις στον Θεό.

dimitra6
Δεν βρήκες μόνος τίποτα, κάνεις αντιγραφές / της κτίσης της υπέρτατης μα όχι και πνοές. Σίδερα τα επιτεύγματα μα φύλλο ζωντανό. / Δεν μπόρεσες Ω άνθρωπε Να κάνεις ούτε αυτό! Πάψτε υπερηφάνεια / Δείτε την θειικά / Την δύναμη που έφτιαξε Όλα πολύ σωστά. Στην προς Εβραίους επιστολή / Ο Παύλος εξηγεί μιαν αλήθεια φανερή σε ανθρώπων την φυλή. / Οίκος κατασκευάζεται από ανθρώπων χέρια / Αλλά τα πάντα ο Θεός τα έκανε αιθέρια!
Εκτύπωση

Οι φίλοι μας, Άρης και Χάρις, έφυγαν για τις καλοκαιρινές διακοπές τους στη Χαλκιδική

Posted in Επικαιρότητα

proti.mera1.halkdiki
Με φωτογραφίες μνήμης θα καλύψω τη σημερινή ανάρτηση. Φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί το 2016, πριν δυο χρόνια δηλαδή, όταν είχαμε την ευκαιρία να πάμε για μια εβδομάδα στο Πολύχρονο Χαλκιδικής και να περάσαμε, μαζί τους, μέρες μοναδικές.

gamos.ari xaris3.210216
Με τους φίλους μας, μοιραζόμαστε πράγματα, μικρές ή μεγάλες στιγμές της καθημερινότητας τους ή ξεχωριστές όπως αυτή εδώ από μια επέτειο του γάμου τους σε μια ταβέρνα στον Κολωνό, στη γειτονιά που μένουμε. Αυτά τα μικρά είναι που δένουν τους ανθρώπους.

karoke2.160416
Άλλη μια ανάμνηση από ένα καραόκε του Θωμά στο τότε "Άκρον" στη Λένορμαν. Σήμερα δεν υπάρχει πια αυτό μαγαζί. Στη θέση του έχει ανοίξει η "Γιαννιώτικη Γωνιά" με σπεσιαλιτέ από την Ήπειρο. Αλλά εμάς, μας έμειναν οι στιγμές.

naos.dia9
Την επόμενη χρονιά ο φίλος μας ο Άρης μας λαχτάρησε όλους, καθώς πέρασε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, αλλά βγήκε νικητής. Δεν πήγε τότε διακοπές. Εμείς θα κρατάμε πάντα στη μνήμη μας τον Άρη στη Νεμέα, δυνατό και ισχυρό, μπροστά στα αρχαία...

proti.mera2.halkdiki
Στο Πολύχρονο, όπως έγραψα και πιο πάνω περάσαμε πολύ όμορφα... Να θυμηθώ μόνο κάτι από τις βόλτες μας στη θάλασσα. Απόγευμα, είναι η πρώτη μέρα που πήγαμε και βγήκαμε να γνωρίσουμε λίγο τον τόπο, οπότε και οι φίλες Σούλα και Χάρις, βρήκαν την ευκαιρία να φωτογραφηθούν.

parnitha2.091016
Μια ακόμα φωτογραφία από τις βόλτες μας. Εδώ είμαστε στην Πάρνηθα από την πλευρά του Κατσιμιδιού. Είχαμε πάει να φάμε ένα κοψίδι στην ταβέρνα του Λάμπρου και βρήκαμε την ευκαιρία να περπατήσουμε λίγο μέσα στο δάσος.

meleti.skopias4
Με τους φίλους μας κάνουμε μαζί προετοιμασία της ΣΚΟΠΙΑΣ. Εδώ είναι μια τέτοια νύχτα στο σπίτι τους στα Κάτω Πατήσια. Έτσι, δεν είπαμε. Οι φίλοι μοιράζονται τα πάντα. Γι' αυτό αν και ξέρουμε ότι θα περάσουν καλά, σε μας θα λείψουν.

polixrono
Αυτή η φωτογραφία έχει τραβηχτεί από το σπίτι τους, στο Πολύχρονο, έναν πολύ όμορφο οικισμό στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής. Έχουμε περάσει πολύ όμορφα εδώ. Μακάρι και φέτος να τα καταφέρουμε να ανταποκριθούμε στην πρόσκληση τους και να ξαναπάμε.
Εκτύπωση

Θα χρειαστεί να επιστρέψουμε πολλές φορές στην μοναδική παραλία της Άχλας. Αξίζει!

Posted in Επικαιρότητα

axla1
Δεν ξέρω ακριβώς το γιατί, αλλά αυτό το μέρος από την πρώτη στιγμή που το είδα μου άρεσε πολύ. Θες γιατί μου θυμίζει κάτι από τη νότια Κρήτη ή γιατί δεν είναι πολύ επισκέψιμο... Ότι κι αν είναι, η Άχλα θα μείνει βαθιά χαραγμένη στη μνήμη της καρδιάς.

axla2
Κάπου εδώ στην ερημιά, εκεί που δεν το περιμένεις θα βρεις έναν ίσκιο φτιαγμένο από χέρια ανθρώπων για να δημιουργήσουν το καλό. Αφού δεν υπάρχει κάτι, που χρειάζεται, ας το κάνουν. Αν είναι για καλό, χαλάλι του.

axla3
Ένα τέτοιο μοναδικό μέρος στην παραλία τους αξίζει μια φωτογραφία. Και η Σούλα έσπευσε να φωτογραφίσει τους φίλους μας Λεωνίδα και Δήμητρα. Από κοντά κι εγώ απαθανάτισα τη στιγμή. Προσέξτε στην τεράστια παραλία υπάρχει μόνο ένα ζευγάρι ανθρώπων, εκτός από μας.

axla4
Και λίγο πιο δίπλα ένας εξαιρετικός υγρότοπος με πολύ πλούσια βλάστηση... Η Σούλα φωτογραφήθηκε ανάμεσα σ' αυτό το υπέροχο φυσικό τοπίο. Μα, υπάρχει πιο όμορφο από το να μοιράζεσαι τέτοιες στιγμές ξεγνοιασιάς;. Όχι, δεν υπάρχει...

axla5
Προσέξτε τα βράχια πως είναι διαμορφωμένα από την αρμύρα της θάλασσας και από τα μανιασμένα κύματα που ώρες - ώρες ξεσπούν πάνω τους... Και τα μικρά βοτσαλάκια επίσης μοναδικά! Το βουνό που ακουμπά στη θάλασσα έχει μόνο θυμάρι και πέτρα.

axla6
Πώς να ξεχάσει κανείς τέτοιες ομορφιές... Ευχόμαστε στους φίλους μας Άκη και Τερέζα που ετοιμάζονται να επισκεφτούν τις επόμενες μέρες την Άνδρο να μπορέσουν να πάνε. Και θα μπορέσουν, γιατί θα έχουν καλό οδηγό: Τον Λεωνίδα τζούνιορ...

axla7
Αυτό που άρεσε στην Άνδρο είναι η άρτια οργάνωση. Παντού θα συναντήσεις χαραγμένα μονοπάτια για οδοιπόρους και ενημερωτικές πινακίδες που δείχνουν πού βρίσκεσαι. Τους αξίζουν πολλά μπράβο. Προσθέτουν στις υπέροχες φυσικές ομορφιές...

axla8

Εκτύπωση

Τι λέτε μ' αυτή τη ζέστη, να σας πάμε μια βόλτα στα Θεσσαλικά Άγραφα; Είναι υπέροχα!

Posted in Επικαιρότητα

agrafa1
Η ζέστη, καθώς πλησιάζουμε τις 20 Ιουλίου, τείνει στο αποκορύφωμα της. Και μερικές φορές εμείς που ζούμε αυτή την εποχή στο κέντρο της Αθήνα την αισθανόμαστε να περνάει ισοπεδωτικά από πάνω μας. Σήμερα, στο ξεκίνημα μια νέας εβδομάδας λέμε, στο μυαλό, να σας αλλάξουμε περιβάλλον.

agrafa2
Φανταστείτε τον εαυτό σας μέσα στα έλατα, σ' αυτό το πράσινο πάνω στο βουνό. Αλλά Τα Άγραφα είναι ιστορική περιοχή και οροσειρά της κεντρικής Ελλάδας, η νότια απόληξη της Πίνδου. Καταλαμβάνουν όλο το βόρειο τμήμα του νομού Ευρυτανίας και το δυτικό του νομού Καρδίτσας και χωρίζονται σε Θεσσαλικά Άγραφα και Ευρυτανικά Άγραφα.

agrafa3
Η ψηλότερη κορυφή τους είναι η Καράβα με υψόμετρο 2.184 μέτρα. Συνολικά τα Άγραφα έχουν 7 κορυφές με υψόμετρο πάνω από 2.000 μέτρα. Αυτές είναι η Καράβα (2.184 μ.), το Ντελιδίμι (2.163 μ.), το Βουτσικάκι (2.154 μ.), η Φτέρη (2.128 μ.), η Λιάκουρα (2.043 μ.), η Μαράθια (2.042 μ.) και τα Καλύβια (2.018 μ.). Επίσης έχουν πολλές άλλες με υψόμετρο πάνω από 1.900 μέτρα.

agrafa4
Αυτή την όμορφη ατμόσφαιρα, που και μόνο που τη βλέπεις σου δίνει δροσιά θα τη συναντήσεις όπου κι αν γυρίσεις το βλέμμα σου… Τα βουνά των Αγράφων είναι δασωμένα. Σε μεγάλο υψόμετρο κυριαρχεί το έλατο. Από τα Άγραφα πηγάζουν οι ποταμοί Ταυρωπός και Αγραφιώτης. Έτσι, για να έχετε στο νου σας και μερικά στοιχεία για την περιοχή.

agrafa5
Τα Θεσσαλικά Άγραφα αποτελούν το βόρειο τμήμα της οροσειράς των Αγράφων. Ανατολικά καταλήγουν στον Θεσσαλικό κάμπο. Ανήκουν κυρίως στον νομό Καρδίτσας. Η υψηλότερη κορυφή των Θεσσαλικών Αγράφων είναι η Καράβα με υψόμετρο 2.184 μέτρα, η οποία είναι και η ψηλότερη κορυφή ολόκληρης της οροσειράς.

agrafa6
Στην περιοχή των Θεσσαλικών Αγράφων βρίσκεται η λίμνη Πλαστήρα. Κι αυτό το βλέπετε σε μια τουλάχιστον φωτογραφία, την πρώτη, από αυτές που δημοσιεύουμε. Μη μου πείτε πως δεν είναι καλή επιλογή. για να ξεκινήσουμε όμορφα αυτή την εβδομάδα; Δεν νιώθετε ήδη τη δροσιά του;
Εκτύπωση

Μια βόλτα, με τα μάτια της ψυχής, στο σπίτι της καλής μας φίλης Ευαγγελίας, στην Άνδρο…

Posted in Επικαιρότητα

evagelia1
Η αλήθεια είναι ότι δεν την χαρήκαμε όσο θα θέλαμε την Ευαγγελία και τον σύζυγο της Μανώλη στο σπίτι τους. "Έπεσε" τότε η Περιφερειακή Συνέλευση τους και έπρεπε να φύγουν από το νησί, να έρθουν στην Αθήνα, στη Μαλακάσα. Αλλά, δεν πρόκειται να χαθούμε.

evagelia2
Στη μνήμη της καρδιάς και οι δυο έχουν μείνει ως κάτι το πολύ όμορφο. Και τίποτα από τα όμορφα σ' αυτή τη ζωή, δεν θέλουμε να τα αφήνουμε να πηγαίνουνε χαμένα. Θα ξαναπάμε λοιπόν σε άλλους καιρούς, καλύτερους και θα έχουμε περισσότερο χρόνο στη διάθεση μας.

me.filus4
Η όμορφη συναναστροφή μας μαζί τους εκείνη τη βραδιά, όταν είχαμε πάει με τον Λεωνίδα και την Δήμητρα μας έχει μείνει. Ξαναδημοσιεύουμε τη φωτογραφία που τραβήξαμε μέσα στο σπίτι, της Σούλας με την Ευαγγελία μπροστά στην παραδοσιακή πιατοθήκη.

me.filus8
Όπως και την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχα εγώ με τον σύζυγό της Μανώλη στην αυλή του σπιτιού λίγο πριν καθίσουμε στο τραπέζι τους και γευτούμε μαζί τους τους υπέροχους μεζέδες. Ο Μανώλης διηγείται απίθανες ιστορίες που σε αιχμαλωτίζουν ως ακροατή.

evagelia5
Θυμάμαι πολύ καθαρά τον μεγάλο και καταπράσινο κήπο της που τον φροντίζει με πολύ αγάπη ο Τζίμης. Εδώ η Ευαγγελία μόλις έχει τρυγήσει τους καρπούς των κόπων της. Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να τρως, καθαρά και χωρίς φάρμακα, ζαρζαβατικά.

evagelia6
Αλλά ο φακός της Ευαγγελίας, ζωγραφίζει. Δείτε ένα υπέροχο ασβεστωμένο παράθυρο με το μπλε να κάνει κοντράστ και να θυμίζει πως το νησί Άνδρος είναι εδώ, κάθε στιγμή, μέσα στην καρδιά μας και οι άνθρωποι τους θησαυρός, εκλεκτός.

evagelia7
Φυσικά δεν θα μπορούσε να ολοκληρωθεί αυτό το δημοσίευμα αν δεν είχαμε μια μικρή γεύση από τα λουλούδια της, ανάμεσα στις ξερολιθιές που δίνουν ένα πολύ όμορφο τόνο σε όλη την ατμόσφαιρα. Ευαγγελία, σε ευχαριστούμε γι' αυτή την όμορφη υπενθύμιση.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA