Φυσικά στο τηλέφωνο είναι όλες αυτές τις μέρες ο πρόεδρος της ΠΕΤ ΟΤΕ Βασίλης Λάμπρου, για να κάνει γνωστή την κάθοδο του στις περιφερειακές εκλογές στο συνδυασμό του Βασίλη Κικίλια.

Την Κυριακή ψηφίζουμε για τον «Καλλικράτη», τη νέα αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση από την οποία δεν ξέρουμε καλά - καλά τι μας περιμένει. Στην Αθήνα έχουν ξεκινήσει στον Πεδίον του Άρεως, από χθες βράδυ οι τελικές προεκλογικές συγκεντρώσεις των υποψηφίων.

Και στο δρόμο ή πάνω στα παρπρίζ των αυτοκινήτων, στη γειτονιά, θα δείτε τα φυλλάδια ή τις κάρτες των υποψηφίων. Όσων ενδιαφέρονται να κάνουν γνωστό το εγχείρημά τους και να υφαρπάξουν την ψήφο μας.

Χωρίς να θέλω να επηρεάσω κανέναν σε σχέση με τη στάση που θα κρατήσει σ' αυτές τις εκλογές, αποχή ή συμμετοχή, το κομμάτι αυτό αφορά τους δεύτερους, αυτούς που θα πάνε στην κάλπη την Κυριακή να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα.

Κι αυτό γιατί θέλω να κάνω «γνωστούς» τουλάχιστον στην περιοχή που μένω, το 4ο Διαμέρισμα του Δήμου Αθηναίων κάποιους ανθρώπους που κατεβαίνουν υποψήφιοι και για τους δικούς τους λόγους δεν έδωσαν και τόση διάστηση στο θέμα αυτό.

Έχουμε και λέμε λοιπόν... Με το συνδυασμό του Νικήτα Κακλαμάνη κατεβαίνει στο 4ο διαμέρισμα ο Χάρης Κατσιβαρδάς, στο ίδιο Διαμέρισμα με το συνδυασμό του Γιώργου Καμίνη, ο Κώστας Κίτσιος, με το συνδυασμός της Ελένης Πορτάλιου οι Αθηνά Μερτζέλου, Λίλα Κόγου,  Άγγελος και Μοιράγια Χονδρορίζου, με τον συνδυασμό του Άγγελου Χάγιου, η Ματίνα Παπαχριστούδη. Όλοι πανάξιοι, έντιμοι και «καθαροί», ο καθένας στο χώρο του, δοκιμασμένοι στα τοπικά κινήματα ή στους Συλλόγους Γονέων στα σχολεία.

Για την Περιφέρεια, κεντρικός τομέας Αθηνών, με τον Κικίλια κατεβαίνει ο πρόεδρος της ΠΕΤ ΟΤΕ, Βασίλης Λάμπρου, με τη Λαϊκή Συσπείρωση, ο Αλέξανδρος Περράκης, ενώ με τον Δημαρά,  ο φίλος μου Χρήστος Σιαμέτης.

Να με συγχωρήσουν αν είναι κι άλλοι φίλοι υποψήφιοι που δεν τους ξέρω. Έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να 'χουν, επειδη έκανα αυτή την παρουσίαση, καμιά ιδιαίτερη μεταχείριση από τους ψηφοφόρους. Δεν τρέφω ψευδαισθήσεις ότι έχει τέτοια δύναμη το Site αυτό...

Εύχομαι σε όλους καλή επιτυχία... Αν μη τι άλλο, χρειαζόμαστε ηθικά στοιχεία την επόμενη μέρα. Και γι' αυτό «βάζω» το χέρι μου στη φωτιά...

Η ξεκούραση του πολεμιστή... Ο Αλέξανδρος Περάκης, υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος στον κεντρικό τομέα, με τη "Λαϊκή Συσπείρωση" βρίσκει λίγο χρόνο και για το γιο του...

Αυτό είναι το Site της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Ρέθεμνος», όπως φαίνεται στο κομπιούτερ μου, στην οποία έχω προσωπική στήλη και αρθρογραφώ.

Είχα ακούσει από καιρό, από ανθρώπους της εφημερίδας, εκδότες και φίλους, ότι ετοίμαζαν το Site της εφημερίδας. Καιρό τώρα το... έψαχνα στο internet, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Και την προηγούμενη εβδομάδα «έπεσε» στην αντίληψή μου και το χάρηκα.

Με το «Ρέθεμνος» έχουμε αναπτύξει μια πολύ ανθρώπινη σχέση. Από τους ανθρώπους που την έχουν, την Γεωργία και τον Νίκο, μέχρι τους ανθρώπους που τη φτιάχνουν μιλάμε σχεδόν κάθε εβδομάδα. Τη στήλη μου «Επισημάνσεις» την κρατάω από το πρώτο φύλλο της έκδοσης, εδώ και δέκα χρόνια και είχα πάντα την ελευθερία να γράφω ότι θέλω, ανεξάρτητα από τη γραμμή της εφημερίδας.

Δεν υπάρχει πιο σπουδαίο και σημαντικό πράγμα για έναν επαγγελματία δημοσιογράφο απ' αυτό. Πρέπει επίσης να αναφέρω στα συν της σχέσης μου με το «Ρέθεμνος» ότι έγινε η αφορμή να γνωρίσω σπουδαίους ανθρώπους στην πόλη και στο νομό, περισσότερους κι από το Ηράκλειο που γεννήθηκα και μεγάλωσα.

Με την εβδομαδιαία επαφή μου, αγάπησα τον τόπο, δέθηκα με πολύ κόσμο και είναι τέτοια η αγάπη τους κάθε φορά που πάω κάτω ώστε νοιώθω αληθινά αυτή τη θετική αύρα να είναι κυρίαρχη παντού.

Το ραντεβού μας είναι σταθερό. Τετάρτη ή Πέμπτη θα στείλω το κομμάτι μου, γύρω στις 600 λέξεις. Εξωτερικεύω τις σκέψεις μου και «εισπράττω» από τους αναγνώστες θετική αύρα. Τώρα, μέσω της ιστοσελίδας, η επαφή αυτή γίνεται ακόμα πιο ζεστή.

Διότι οι άνθρωποι έχουν κέφια... Έφτιαξαν έναν διαδικτυακό τόπο και τον ενημερώνουν καθημερινά με ειδήσεις. Οι ενότητες που διαθέτει είναι πολύ ενδιαφέρουσες. Το περασμένο Σάββατο, ας πούμε, είδα το πρωτοσέλιδο, μαζί με τους προνομιούχους Ρεθυμνιώτες που μπορούσαν να αγοράσουν το νέο φύλλο την ίδια μέρα στα περίπτερα.

Μια παρατήρηση μόνο. Ένα αρχείο PDF για κάθε τεύχος θα έδινε τη δυνατότητα, σε όσους ήθελαν, να την... ξεφυλλίσουν κιόλας. Το χαρτί, βέβαια, έχει άλλη αξία. Συμφωνώ, αλλά ας το δουν οι υπεύθυνοι.
Καλοτάξιδο να ΄ναι!

• Πατήστε ΕΔΩ να δείτε το Site της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Ρέθεμνος». Θα το βρείτε επίσης και στη μπάρα δεξιά, μόνιμο λιγκ.

Εκπληκτικό! Ημέρες τρομοπρόβας ΗΠΑ Σεπτεμβρίου, τότε με τους Δίδυμους Πύργους ζούμε από χθες στην Αθήνα με τους περίφημους περιφερόμενους φακέλους. Βεβαίως μπορεί και να μην το παίρναμε καθόλου χαμπάρι όλοι εμείς που ζούμε και κινούμαστε στο κέντρο της πόλης ως εργαζόμενοι, αλλά αφού ξελαρυγγιάζονται η Τ.V., το ραδιόφωνο και οι εφημερίδες να το λένε ως είδηση και να σπέρνουν τον τρόμο και τον πανικό, λίγο πριν τις εκλογές, θα πρέπει μάλλον να μας προβληματίσει.

Πριν αναπτύξω τις σκέψεις μου πάνω στο θέμα θεωρώ σκόπιμο να αναδημοσιεύσω εδώ το σχόλιο – γνώμη, στη σελίδα 8, του σημερινού ΕΘΝΟΥΣ:

ΔΥΣΤΥΧΩΣ τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα απ’ όσο έδειχναν. Και σίγουρα δεν επρόκειτο για κάποια μεμονωμένα «χτυπήματα», όπως ενδεχομένως να θεωρήθηκε από ορισμένους. Όποιοι σκέφτηκαν, σχεδίασαν και εκτέλεσαν την επίθεση εναντίον πρεσβειών αλλά και πολιτικών ηγετών στο εξωτερικό με δέματα που έκρυβαν εκρηκτικούς μηχανισμούς είχαν σαφέστατη στόχευση και υπηρετούσαν συγκεκριμένη σκοπιμότητα. Και προφανώς δεν θα μας απασχολήσει αυτή μόνο τη φορά η δράση τους.

ΘΑ ΗΤΑΝ μάλλον αφελές να πιστέψουμε ότι μπορεί να επιδίωκαν να πλήξουν τον Σαρκοζί ή τη Μέρκελ με τα «δέματα» που τους έστειλαν. Το ήξεραν ότι δεν θα έφταναν ποτέ κοντά τους. Άρα άλλο επιδίωκαν. Και προφανώς αυτό δεν ήταν τίποτα περισσότερο αλλά και τίποτα λιγότερο απ’ αυτό που έγινε το τελευταίο 48ωρο: μονοπώλησαν τη δημοσιότητα στη χώρα μας και τράβηξαν τους προβολείς του ενδιαφέροντος στο εξωτερικό.

ΕΙΝΑΙ προφανές ότι το σήμα που έστειλαν λέει πως το «χτύπημα» με το δέμα-βόμβα εναντίον του Χρυσοχοΐδη δεν ήταν παρά μόνο η αρχή. Αλλά δεν λέει μόνο αυτά. Λέει πως δεν τους απασχολεί, και ίσως και να το επιδιώκουν, το ενδεχόμενο να είναι περισσότερα του ενός τα θύματα σε κάθε χτύπημά τους. Κι ακόμη λέει πως δεν τους απασχολεί, και ίσως και να το επιδιώκουν, αν δημιουργείται στο εξωτερικό η εντύπωση πως η χώρα βρίσκεται στο έλεος μιας ομάδας τρομοκρατών, που μπορούν να την αναστατώνουν κατά βούληση.

ΦΥΣΙΚΑ η κυβέρνηση και τα κόμματα καταδίκασαν με τον κατηγορηματικότερο δυνατό τρόπο τη δράση των τρομοκρατών και υπογράμμισαν την εμπιστοσύνη τους στους δημοκρατικούς θεσμούς και τη βεβαιότητα ότι οι εμπνευστές και οι εκτελεστές των τρομοκρατικών δραστηριοτήτων θ’ αποκαλυφθούν και θα τιμωρηθούν.

ΚΑΘΕ νουνεχής άνθρωπος αυτό επιθυμεί. Και μακάρι οι ευχές να ευοδωθούν. Αλλά ας μην τρέφουμε την ψευδαίσθηση ότι η λύτρωση θα έρθει τόσο γρήγορα. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με άτομα πολύ πιο επικίνδυνα και αδίστακτα από εκείνα της 17Ν. Είναι βέβαιο.

Η δικιά μου σκέψη και ο προβληματισμός έχει να κάνει με το τι σχέση μπορεί να έχει αυτό το γεγονός ότι εμφανίζεται και παίρνει μεγάλες διαστάσεις, λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες για τις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Και σας θυμίζω τη διακαναλική συνέντευξη του Γ. Παπανδρέου με το εκβιαστικό δίλημμα ότι αν δεν γίνει αποδεχτή η πολιτική του θα προχωρήσει άμεσα σε εκλογές. Κρίμα... Δεν έχουν καθόλου φαντασία. Κάθε φορά που βρίσκονται σε δύσκολη θέση τα ίδια κάνουν. Καμιά πρωτοτυπία...

Εσείς το ξέρατε ότι σήμερα γιορτάζουν οι άνδρες; Εγώ ομολογώ ότι δεν το ήξερα. Κανείς μέχρι σήμερα δεν μου είχε πει "χρόνια πολλά" μια τέτοια μέρα. Και ξαφνικά το είδα σήμερα σαν σχόλιο από τον καλό φίλο Ανδρέα Ανδρεόπουλο, που σαν να μη του έφταναν τα τρεξίματα του στις εκλογές της Κυριακής που είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στο Ίλιον με το συνδυασμό του Νίκου Ζενέτου, βρήκε χρόνο να ανεβάσει το βίντεο που έχω ανεβάσει κι εγώ εδώ και να το σχολιάσει κι όλας.

Εγώ αντί σχολίου θα δημοσιεύσω, ένα ανέκδοτο, πως δηλαδή είναι η μέρα που ο άνδρας αποφασίζει να μπει στην κουζίνα και να μαγειρέψει. Τι διάολο τόσες εκπομπές μαγειρικής έχουν πια μαζευτεί στην τηλεόραση, τζάμπα θα πάνε;

Ένας άνδρας, λοιπόν αποφασίζει να ψήσει μπριζόλες. Απλά πράγματα, όχι σύνθετες συνταγές... Σ' αυτήν την δραστηριότητα φαίνονται καθαρά τα ταλέντα της μαγειρικής ενός αληθινού άνδρα. Μόλις ένας άνδρας δηλώσει εθελοντής να κάνει αυτό το είδος μαγειρικής, η αλυσίδα γεγονότων ακολουθεί ως εξής:
Ο ΑΝΔΡΑΣ
1. Ο άνδρας βγάζει την ψησταριά και τα κάρβουνα.
Η ΓΥΝΑΙΚΑ
2. Η γυναίκα πλένει την σχάρα.
3. Η γυναίκα πάει στο μπακάλικο.
4. Η γυναίκα πάει στο χασάπικο.
5. Η γυναίκα πάει στο ζαχαροπλαστείο.
6. Η γυναίκα ετοιμάζει την σαλάτα και τα λαχανικά.
7. Η γυναίκα ετοιμάζει τα κρέατα για το ψήσιμο.
8. Η γυναίκα βάζει σε ένα δίσκο τα κρέατα με τα σχετικά μπαχαρικά και τα εργαλεία του ψησίματος.
9. Η γυναίκα φέρνει την σχάρα καθαρή και το δίσκο στον άνδρα που είναι ξαπλωμένος δίπλα στην ψησταριά απολαμβάνοντας την μπύρα του.
10. Ο άνδρας βάζει το κρέας πάνω στην σχάρα.
11. Η γυναίκα μπαίνει στο σπίτι να στρώσει το τραπέζι.
12. Η γυναίκα ρίχνει μια ματιά στα λαχανικά που βράζουν.
13. Η γυναίκα ετοιμάζει το επιδόρπιο.
14. Η γυναίκα ξανά βγαίνει έξω να πει στον άνδρα της ότι καίγεται το κρέας.
15. Ο άνδρας βγάζει το κρέας που παρά ψήθηκε από την σχάρα και το πάει στην γυναίκα του.
16. Η γυναίκα ετοιμάζει τα πιάτα και τα βάζει στο τραπέζι.
17. Ο άνδρας βάζει να πιούνε.
18. Η γυναίκα ξεστρώνει το τραπέζι και ετοιμάζει τον καφέ.
19. Η γυναίκα σερβίρει τον καφέ και το επιδόρπιο.
20. Μετά το γεύμα, η γυναίκα μαζεύει το τραπέζι και το τραπεζομάντιλο.
21. Η γυναίκα πλένει τα πιάτα και συμμαζεύει την κουζίνα.
22. Ο άνδρας αφήνει την ψησταριά όπως είναι γιατί ακόμη καίγονται τα κάρβουνα.
23. Ο άνδρας ρωτάει την γυναίκα του αν χάρηκε που δεν μαγείρεψε σήμερα.
24. Με ένα απορημένο ύφος ο άνδρας βγάζει συμπέρασμα ότι οι γυναίκες δεν είναι ποτέ ευχαριστημένες.

Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω ευχές για τη σημερινή μέρα από γυναίκες “μακάρι να μεγαλώσετε”. Αναρωτιέμαι αν αληθινά το θέλουν...

Θα έχετε ακούσει, φαντάζομαι, σχετικά το τεράστιο θέμα της επιχειρησιακής ΣΣΕ που υπέγραψε το Σωματείο των Υπαλλήλων και το Σωματείο Εργαζομένων στην εταιρεία G4S Guarding Security Services S.A. επαναλαμβάνουμε κατηγορηματικά:

Α) Η μόνη σωστή και αναγκαία διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο χώρο αλλά και στο θεσμό των ΣΣΕ είναι η ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ και ΑΝΑΚΛΗΣΗ αυτής της επαίσχυντης «Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας» που αποδέχεται μισθό, (640 Ευρώ) κατώτερο της EΓΣΣΕ ( 739,56 Ευρώ)

Β) Το ΣΕΠΕ και το ΑΣΕ ( Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας ) είναι τα κατά τον Νόμο αρμόδια όργανα ελέγχου και εφαρμογής της ΕΓΣΣΕ, για όλους τους εργασιακούς χώρους και σ’ όλη την επικράτεια.

Η ΓΣΕΕ και η ΟΙΥΕ ( Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος ) με παρεμβάσεις τους και επιστολές τους προς το Υπουργείο Εργασίας, την ιδιοκτήτρια εταιρεία και τον ΗΣΑΠ ΑΕ έχουν απαιτήσει την μη εφαρμογή του παράνομου όρου της παραγράφου ΙΙ του άρθρου 2 της συγκεκριμένης ΣΣΕ.

Το πανό των εργαζομένων στην Φειδίου 12, στο κέντρο της Αθήνας, τα λέει όλα...

Οι τίτλοι του "τέλους" έπεσαν σήμερα στην "Απογευματινή" με μια ανακοίνωση από τον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου της εφημερίδας κ. Σπυρίδωνα Μαύρο, ο οποίος ενημέρωσε τους εκπροσώπους των εργαζομένων ότι υπεβλήθη αίτηση πτώχευσης στο Πρωτοδικείο Αθηνών.

Είναι να τρελαίνεσαι καθώς ακούς τους ίδιους τους εργαζόμενους στην εφημερίδα να περιγράφουν το πρόβλημα έτσι όπως το βιώνουν. Τους καταλαβαίνω. Το έχω νιώσει κι εγώ αυτό το συναίσθημα:

Οι συνεχείς παλινωδίες και παλινδρομήσεις της διοίκησης δεν μας επέτρεψαν να προετοιμάσουμε ούτε το τελευταίο αποχαιρετιστήριο φύλλο της "Α", καθώς στις 28 Οκτωβρίου, και ενώ όλη η ύλη της εφημερίδας ήταν έτοιμη προς εκτύπωση, ο Διευθύνων Σύμβουλος της "Α" Κώστας Σαραντόπουλος έδωσε προφορική εντολή να μην τυπωθεί η εφημερίδα. Η ηλεκτρονική πύλη προς τα πιεστήρια της "Ναυτεμπορικής" έκλεισε για τα κείμενά μας με απόφαση του Κώστα Σαραντόπουλου.

Σήμερα επικρέμεται και η απειλή να απαγορευθεί η είσοδος μας, στα γραφεία μας, στο κτήριο της οδού Φειδίου που πριν από 58 χρόνια στέγασε το όραμα του ιδρυτή της "Απογευματινής" Νάσου Μπότση. Του δημοσιογράφου που έδωσε ζωή σε μια από ιστορικότερες εφημερίδες της χώρας και δημιούργησε σχολή από την οποία πέρασαν και έγραψαν κορυφαία ονόματα του Τύπου και των Γραμμάτων.

Αυτή η εφημερίδα όμως κατέρρευσε στα χέρια του εργολάβου - διευθύνοντα συμβούλου, ο οποίος στην πράξη αποδείχθηκε ότι δεν λειτούργησε πότε ως εκδότης και δεν αντιλήφθηκε ποτέ τις ιδιαιτερότητες μίας επιχείρησης του Τύπου.

Έτσι οι 130 εργαζόμενοι που εδώ και δυο χρόνια βάζουμε "πλάτη" για τη συνέχιση της έκδοσης μένουμε κυριολεκτικά στο δρόμο, αφού η νομική διαδικασία, πίσω από την οποία οχυρώνεται ο Κώστας Σαραντόπουλος δε μας επιτρέπει αυτή την ώρα να διεκδικήσουμε ούτε και το επίδομα ανεργίας. Και αυτό γιατί μέχρι την εκδίκαση της αίτησης πτώχευσης - τουλάχιστον τέσσερις μήνες μετά - οι εργαζόμενοι θα παραμένουμε όμηροι και απλήρωτοι.

• Για τη συνέχεια του κειμένου από το blog των εργαζομένων της ''Απογευματινής'' κλικ εδώ.