“Παίζει” τώρα στο διαδίκτυο. Και μπορεί να μη δουλεύουμε στον ΔΟΛ, αλλά μας αφορά κι εμάς με την έννοια ότι δεν είναι καθόλου απίθανο αύριο να βρεθούμε στη θέση τους. Όλα παίζουν με ταχύτητες που αδυνατούμε να τις παρακολουθήσουμε:

Ανοιχτή επιστολή προς τους συναδέλφους μας στα Νέα, 12/12/2010

Προς τους συναδέλφους στα Νέα

Από: Τάσο Αναστασιάδη, εκ μέρους των εργαζομένων στο Βήμα

Θέμα: Έκκληση για βοήθεια

Ημερομηνία: Κυριακή, 12/12/2010

Συνάδελφοι,

Μόλις μια εβδομάδα αφού μας απέλυσαν και αναγκάστηκαν να το αναστείλουν, κατά πολύ χάρη στην αλληλεγγύη μεταξύ μας (και τη δική σας μαζί για την οποία ξέρετε πόσο σας ευχαριστήσαμε), μας ξανα-απέλυσαν ωστόσο και πάλι. Με εξαπάτηση, όπως ίσως ξέρετε. Και εμείς, στο Βήμα, ξεκινήσαμε έναν αγώνα αξιοπρέπειας (μπορείτε να δείτε τις αποφάσεις μας, ομόφωνες, στο blog του εκπροσώπου μας http://etovima.blogspot.com/). Είναι αλήθεια ότι στην πρώτη πράξη, ηττηθήκαμε: δεν μπορέσαμε καν να κόψουμε την κυκλοφορία του Βήματος σήμερα, γιατί τα είχαν όλα οργανώσει καλά.

Αύριο, Δευτέρα, το σωματείο μας θα καλύψει την αποφασιστικότητά μας για απεργία διαρκείας στο Βήμα -η δουλειά μας είναι η μόνη μας δύναμη. Το σωματείο μας, αλλά και τα άλλα σωματεία του τύπου, όλοι ξέρουν ότι αυτό που διακυβεύεται τώρα ξεπερνάει κατά πολύ τους 21 απολυμένους του Βήματος. Άλλωστε, οι απολύσεις αυτές δεν έχουν καμία σχέση με την υποτιθέμενη «κρίση», με υποτιθέμενες «ζημιές», με αναδιαρθρώσεις της εφημερίδας, κλπ. Είναι απολύσεις που ζητάνε οι εργοδότες από τον άρτι εκλεγέντα πρόεδρό τους και επικεφαλής της εταιρείας μας, για να δείξουν ότι οι υπογραφές τους δεν τους δεσμεύουν στα αναλώσιμα, δηλαδή εμάς τους εργαζομένους.

Οι εργαζόμενοι σε όλο τον όμιλο, οι διοικητικοί, στο ΒήμαFM, στην Εξέδρα, στο in.gr, καταλαβαίνουν πόσο κρίσιμα είναι τα πράγματα για όλους μας και είναι αποφασισμένοι να μας βοηθήσουν -το έχουν επανειλημμένα διατυπώσει, το είπαν πάλι, το έχουν διακηρύξει στις συνελεύσεις τους, το έχουν κάνει πράξη. Ξέρουμε ότι και για εσάς ισχύει το ίδιο. Αλλά, επειδή είσαστε η μεγαλύτερη ίσως εφημερίδα στην Ελλάδα, επίσης ξέρουμε πόσες πιέσεις δέχεστε για να μη σταθείτε έμπρακτα στο πλευρό μας. Επίσης ξέρουμε ότι οι περισσότεροι από εσάς είστε ειλικρινά μαζί μας. Το έχω διαπιστώσει από τις συζητήσεις με πολλούς από εσάς, το είδα με τα μάτια μου όταν παραβρέθηκα στη συνέλευσή σας (για το Βήμα ακριβώς) την περασμένη εβδομάδα, σε αυτή τη συνέλευση που ήθελαν να πετάξουν έξω τον εκπρόσωπο των απολυμένων του 5^ου ορόφου. Γιατί άκουσα τους συναδέλφους να λένε -δικαίως- ότι συμπαράσταση με λόγια απλώς δεν υπάρχει, έστω και αν οι φωνές αυτές επισκιάστηκαν στη συνέχεια.

Ο κοινός μας εργοδότης το ξέρει και, για αυτό, θέλει να μας αφήσει μόνους. Ασφαλώς, τα σωματεία μας θα προσπαθήσουν να μας βοηθήσουν -ιδιαίτερα αν τους το ζητήσετε και εσείς. Όμως, όπως καλά γνωρίζετε, η δύναμή μας δεν είναι τα ΔΣ, είναι η έμπρακτη αλληλεγγύη μεταξύ μας. Σε σας, έτσι, κυρίως εναπόκειται το βάρος τώρα. Αν αποφασίσετε να μας συμπαρασταθείτε έμπρακτα, δηλαδή με απεργία, μαζί με τον υπόλοιπο ΔΟΛ, τότε η ζυγαριά θα μπορέσει να αντιστραφεί. Αν μας αφήσετε μόνους, ο εργοδότης μας θα έχει μεγάλη πιθανότητα να μας τσακίσει. Σας ζητούμε βοήθεια…

Τάσος Αναστασιάδης

Εκπρόσωπος εργαζομένων στο Βήμα

Χειρότερο εφιάλτη από την πολιτική της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου απέναντι στους εργαζόμενους δεν θα μπορούσε πριν από έναν χρόνο να φανταστεί ούτε ο πιο εμπαθής, ακόμη και σε βαθμό... παράνοιας εχθρός του ΠΑΣΟΚ!

Βάσει του νομοσχεδίου που προώθησε την Πέμπτη στη Βουλή το υπουργικό συμβούλιο και το οποίο θα ψηφίσουν κατεπειγόντως σε νόμο οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ο κάθε εργοδότης του ιδιωτικού τομέα θα μπορεί πλέον να μειώνει όσο θέλει τους μισθούς των εργαζομένων, χωρίς κανένα όριο πέραν του κατώτατου μισθού των 740 ευρώ μεικτά: από τα π.χ. 1.500 ή και 2.500 ευρώ να τους ρίχνει στα... 1.000 ή και στα 740 ευρώ!!!

Πιο αντεργατικός νόμος δεν υπήρξε ποτέ στην ιστορία του ελληνικού κράτους, ούτε στη διάρκεια των πιο ειδεχθών δεξιών δικτατορικών καθεστώτων. Στόχος του νόμου αυτού δεν είναι μόνο ο πλήρης μισθολογικός εξευτελισμός των εργαζομένων, αλλά και η ηθική απαξίωση και ο διασυρμός τους ενώπιον των εργοδοτών. Να αισθάνονται δηλαδή οι εργαζόμενοι ότι ανά πάσα στιγμή βρίσκονται στο απόλυτο έλεος του αφεντικού τους, που μπορεί να τους λιώσει!

Είναι τόσο απεχθής αυτή η πολιτική, που ακόμη και ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν αισθάνεται την ανάγκη να διακηρύσσει κάθε μέρα, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, ότι το ΔΝΤ δεν ζήτησε μειώσεις των μισθών στον ιδιωτικό τομέα από την κυβέρνηση Παπανδρέου. Εννοεί έτσι ότι είναι αποκλειστική επιλογή του πρωθυπουργού η λεηλασία των εισοδημάτων των Ελλήνων εργαζομένων και όχι επιταγή ή απαίτηση των ξένων επικυρίαρχων της πατρίδας μας. Πρόκειται δηλαδή για εφαρμογή του πραγματικού κυβερνητικού προγράμματος του Γ. Παπανδρέου, το οποίο υπερβαίνει τις εντολές των ξένων δυναστών της Ελλάδας.

Οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει σχέδιο να πετάξει στον κοινωνικό Καιάδα τους εργαζόμενους. Αργά αργά κάποιοι αρχίζουν να αντιδρούν. «Η ΠΑΣΚ Σιδηροδρομικών δεν είναι διατεθειμένη να βαδίσει στον ολισθηρό δρόμο που επέλεξε η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αποφάσισε σήμερα να διακόψει κάθε δεσμό με αυτές τις πολιτικές και τους εκφραστές της» υπογραμμίζει σε ανακοίνωση που εξέδωσε την Πέμπτη.

Ρήξη με την κυβέρνηση ενδέχεται να επιλέξει και η ΠΑΣΚΕ, η συνδικαλιστική παράταξη του ΠΑΣΟΚ, ακόμη και σε κεντρικό επίπεδο. Αυτό το συμπέρασμα συνάγεται τουλάχιστον αν πάρει κανείς τοις μετρητοίς ανακοίνωση της ΠΑΣΚΕ, όπου τονίζεται ότι «η ΠΑΣΚΕ υπηρετεί τους εργαζόμενους, αρχές και αξίες και όχι νεοφιλελεύθερες συνταγές που υλοποιεί η κυβέρνηση». Λόγια του αέρα, μπορεί εύκολα να αντιτάξει κανείς, λαμβάνοντας υπόψη το αμαρτωλό παρελθόν των κυβερνητικών συνδικαλιστών. Ισως. Μερικές φορές όμως τα πράγματα αλλάζουν. Εκατό χρόνια πίσω φέρνει τους εργαζόμενους της χώρας μας η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από πλευράς εργασιακών σχέσεων. Στην εποχή πριν από την αιματηρή Πρωτομαγιά του 1886 στο Σικάγο, η οποία σηματοδότησε τη σταδιακή καθιέρωση της οκτάωρης εργασίας και την πορεία βαθμιαίας κατάκτησης εργατικών δικαιωμάτων. Ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής (!) Διεθνούς Γιώργος Παπανδρέου παίρνει τώρα πίσω από τους Ελληνες όλα όσα κέρδισαν με αγώνες στη διάρκεια ενός αιώνα.

Η εθνική ταπείνωση στην οποία οδήγησε την Ελλάδα ο πρωθυπουργός, ακολουθώντας την εντελώς αντίθετη πορεία με τον πατέρα του, τον Ανδρέα Παπανδρέου, συνοδεύει την εξαθλίωση του ελληνικού λαού. «Το τελευταίο διάστημα χάνω τις κυριακάτικες προπονήσεις μου στο ποδόσφαιρο γιατί ασχολούμαι με την Ελλάδα» είπε περιφρονητικά στους Ελληνες βουλευτές ο Φινλανδός κομισάριος Ολι Ρεν, αφού προηγουμένως τους είχε αφήσει να τον περιμένουν στη Βουλή 40 λεπτά μετά την καθορισμένη ώρα. «Σιγά μην προσβληθούν οι υποτελείς» σκέφθηκε προφανώς.

Η γενική απεργία της Τετάρτης θα δείξει αν οι Ελληνες εργαζόμενοι είναι έτοιμοι να αντιδράσουν στην επιστροφή στον εργασιακό Μεσαίωνα που τους οδηγεί η κυβέρνηση ή αν θα περάσουμε μια «εργασιακή... τουρκοκρατία» πριν εξεγερθούν οι σύγχρονοι «ραγιάδες»...

Το άρθρο αυτό του Γιώργου Δελαστίκ δημοσιεύθηκε στο Έθνος, 12/12/2010.

Σωστή φαίνεται να ήταν η διαχείριση των οικονομικών από τον προηγούμενο δήμαρχο Θραψανού, Μανώλη Λαδωμένο.

Από ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ με τίτλο “Ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του «Καλλικράτη» ξεχωρίζουμε του δήμους που δεν είναι υπερχρεωμένοι. Κι ανάμεσά τους και τον πρώην δήμο Θραψανού.

Αναφέρεται στο δημοσίευμα: Aμαρτίες του παρελθόντος θα κληθούν να πληρώσουν από πρώτης Iανουαρίου οι νέες δημοτικές αρχές. Aντιμέτωποι με ταμεία που έχουν χτυπήσει «κόκκινο» θα βρεθεί η συντριπτική πλειονότητα των δημάρχων, οι οποίοι θα κληθούν, πέρα από το να εφαρμόσουν μια πλειάδα αλλαγών στη διοίκηση που φέρνει ο «Kαλλικράτης», να αντιμετωπίσουν και τα βαριά χρέη που άφησαν πίσω τους οι προηγούμενες δημοτικές αρχές.

H εικόνα των υπερχρεωμένων δήμων μπορεί να είναι εκείνη που υπερισχύει, ωστόσο δεν αφορά το σύνολο των OTA της χώρας. Aνάμεσα στους 1.034 υπάρχουν και 300 «φωτεινά παραδείγματα» στη λίστα, που κατόρθωσαν να μη βρεθούν στην μετα-Kαλλικρατική εποχή κουβαλώντας το φορτίο του παρελθόντος. Έτσι, λοιπόν, χωρίς δάνεια εντοπίζουμε:

Στην Kρήτη τους δήμους Zαρού, Θραψανού, Kόφινα, Mαλλίων, Nέας Aλικαρνασσού, Πάλιανης, Tυλίσου, Oροπεδίου Λασιθίου, Aνωγείων, Kουρητών, Zωνιανών, Aκρωτηρίου, Bάμου, Eλευθερίου Bενιζέλου, Θερίσου, Kαντάνου, Kεραμιών, Πλατανιάς, Γαύδου, Aσή Γωνιάς.

• Η είδηση δημοσιεύτηκε στη χθεσινή ΗΜΕΡΗΣΙΑ. Επειδή συμβαίνουν κι αυτά στους καιρούς μας ας το διασκεδάσουμε. Για τις καλές ειδήσεις λέω...
  

Κυκλοφορεί ευρύτατα. Συμφωνώ και προσυπογράφω. Δεν πρέπει να αφήσουμε ασύδοτος τους εκδότες να λειτουργούν και είναι στη ζούγλα:

Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη: 20 απολυμένοι δημοσιογράφοι, 62 απολυμένοι διοικητικοί υπάλληλοι. Ανυπολόγιστοι προσωπικοί εκβιασμοί κι αμέτρητες πιέσεις απ’ την εργοδοσία για να κυλήσουν όλα ομαλά. Για να μην μιλήσει κανείς. Να κυκλοφορήσουν τα φύλλα κανονικά.

Στις εφημερίδες και σε όλα τα ΜΜΕ ξετυλίγεται η επίθεση κυβέρνησης – εργοδοτών – τρόικας ενάντια στους εργαζόμενους για έναν επιπλέον λόγο: θέλουν να ελέγξουν απόλυτα την ενημέρωση.

Θέλουν δημοσιογράφους φοβισμένους, υπάκουα παπαγαλάκια της πολιτικής τους. Η προπαγάνδα υπέρ της αναγκαιότητας των αντιλαϊκών μέτρων που πλήττουν την μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας μας, είναι ένα όπλο – μαζί με την αυξανόμενη καταστολή των ΜΑΤ απέναντι σε κάθε διαδήλωση – για την επιβολή της νέας κατάστασης ΔΝΤ.

Η εργοδοσία του "Βήματος", πήρε τα μέτρα της απέναντι στις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων. Παραβιάζοντας κάθε δέσμευση που είχε αναλάβει απέναντι στα σωματεία τους κι ενώ είχε εξασφαλίσει ότι η εφημερίδα θα πάει στο τυπογραφείο, ξεκίνησε να ανακοινώνει Παρασκευή απόγευμα εκ νέου απολύσεις.

• Δεν αγοράζουμε το «Βήμα της Κυριακής».
• Στεκόμαστε ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ στους απολυμένους και τους εργαζομένους του ΔΟΛ.
• Στηρίζουμε τον αγώνα τους για να ανακληθούν όλες οι απολύσεις.
• Γιατί η ποιότητα της ενημέρωσης μας αφορά όλους.
• Όλοι στη Γενική απεργία την Τετάρτη 15/12

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ – ΑΝΕΡΓΩΝ ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ.

Το e-mail που ακολουθεί το πήρα από τον φίλο μου Δημήτρη Ασημακόπουλο και θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας: Ευρισκόμενος στα πρόθυρα του θανάτου, ο Μέγας Αλέξανδρος συγκάλεσε τους στρατηγούς του και τους κοινοποίησε τις τρεις τελευταίες επιθυμίες του .

1] Να μεταφερθεί το φέρετρό του στους ώμους από τους καλύτερους γιατρούς της εποχής.

2] Τους θησαυρούς που είχε αποκτήσει [ασήμι, χρυσάφι, πολύτιμους λίθους] να τους σκορπίσουν σε όλη τη διαδρομή μέχρι τον τάφο του.

3] Τα χέρια του να μείνουν να λικνίζονται στον αέρα, έξω από το φέρετρο, σε θέα όλων.
Ένας από τους στρατηγούς, έκπληκτος από τις ασυνήθιστες επιθυμίες, ρώτησε τον Αλέξανδρο ποιοι ήταν οι λόγοι.

Ο Αλέξανδρος του εξήγησε:

1] Θέλω οι πιο διαπρεπείς γιατροί να σηκώσουν το φέρετρό μου, για να μπορούν να δείξουν με αυτό τον τρόπο ότι ούτε εκείνοι δεν έχουν, μπροστά στο θάνατο, τη δύναμη να θεραπεύουν!

2] Θέλω το έδαφος να καλυφθεί από τους θησαυρούς μου, για να μπορούν όλοι να βλέπουν ότι τα αγαθά που αποκτούμε εδώ, εδώ παραμένουν!

3] Θέλω τα χέρια μου να αιωρούνται στον αέρα, για να μπορούν οι άνθρωποι να βλέπουν ότι ερχόμαστε με τα χέρια άδεια και με τα χέρια άδεια φεύγουμε, όταν τελειώσει για εμάς ο πιο πολύτιμος θησαυρός που είναι ο χρόνος!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
" Ο ΧΡΟΝΟΣ" είναι ο πιο πολύτιμος θησαυρός που έχουμε, γιατί είναι περιορισμένος. Μπορούμε να δημιουργήσουμε χρήμα, αλλά όχι περισσότερο χρόνο. Όταν αφιερώνουμε χρόνο σε ένα πρόσωπο, του παραχωρούμε ένα μέρος από τη ζωή μας που ποτέ δεν θα μπορέσουμε να αναπληρώσουμε.

Ο χρόνος είναι η ζωή μας.
ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ που μπορείς να δώσεις σε κάποιον είναι ο χρόνος σου !!!

Και εσύ, φίλε μου, αν  έχεις τη "διαίσθηση", θα καταλάβεις ποιος,  πότε και γιατί  σου δίνει το ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ !!!