Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!
Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...
Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες. Έτσι ήταν τότε οι εποχές...
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.
Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!
Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...
Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!
Διαδηλωτής "γράφει "με την κάμερα του πώς έζησε τη σημερινή απεργιακή συγκέντρωση καθώς και την απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ με χημικά.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Η κυβέρνηση επέλεξε τον δρόμο της σύγκρουσης με τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα μεθοδεύοντας σχέδιο απαξίωσης των εισοδημάτων και εξόντωσης της εργασίας.
Η χειροτέρευση των συνθηκών διαβίωσης και ο εξευτελισμός που δεχόμαστε καθημερινά από τον καταιγισμό των νέων μέτρων, μας επιβάλλει να αγωνιστούμε μαζικά και αποφασιστικά ενάντια στη χειρότερη μορφή εξουσίας που γνώρισε μεταπολιτευτικά η χώρα.
Η κυβέρνηση μεθοδεύει το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου αρχίζοντας από τις ΔΕΚΟ και τις εισηγμένες κρατικές εταιρείες.
Μέσα στο 2011 θα πρέπει να εγγράψει έσοδα από αποκρατικοποιήσεις ύψους 8 δις ευρώ και άλλα 42 δις ευρώ την επόμενη τριετία.
Είναι προφανές ότι το ξεπούλημα θα αρχίσει από τα φιλέτα των κρατικών επιχειρήσεων και των τραπεζών.
ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ
Μην πιστέψετε ότι λειτουργούν στον αέρα και χωρίς πυξίδα.
Έχουν οργανώσει τα πάντα, από το πώς θα παραδώσουν στα πολυεθνικά συμφέροντα τον πλούτο της χώρας μέχρι το πώς θα εξοντώσουν τον Έλληνα εργαζόμενο για να τον πετάξουν βορρά στους ντόπιους και τους ξένους εργοδότες.
Γι΄ αυτό επεδίωξαν την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων.
Γι’ αυτό μεθόδευσαν την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων.
Γι’ αυτό μείωσαν τα εισοδήματα κατά 30% σε ένα χρόνο τινάζοντας παράλληλα τον πληθωρισμό στα ύψη.
Γι΄ αυτό πριμοδότησαν με την αδράνεια τους την έκρηξη της ανεργίας.
Έχουν φτάσει στο σημείο να περνάνε μηνύματα στην κοινωνία του τύπου: «Σας κάνουμε τη χάρη που δουλεύετε, μην έχετε και απαιτήσεις»!
ΑΙΣΧΟΣ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ
Συναδέλφισσες , Συνάδελφοι
Τα κόμματα εξουσίας όχι μόνο απέτυχαν να εκφράσουν την κοινωνία αλλά την εμπαίζουν συστηματικά.
Τελευταίο παράδειγμα, οι δηλώσεις του διευθυντή του ΔΝΤ Στρος Καν από τον Δεκέμβριο του 2009 ότι ο κ. Παπανδρέου του είχε ζητήσει την εξάρτηση της χώρας από το Ταμείο.
Τα μηδενικά αντανακλαστικά που επέδειξε η αντιπολίτευση για ένα τόσο μείζονος σημασίας θέμα, αποδεικνύουν το αλισβερίσι του συστήματος εξουσίας σε βάρος των εργαζόμενων.
Η Νέα Δημοκρατία ενώ καταψήφισε το Μνημόνιο, υπερψήφισε ακολούθως πολλά από τα νομοσχέδια και τις νομοθετικές ρυθμίσεις που υπαγορεύονταν από την τρόικα και τους δανειστές, παίζοντας στην ουσία το παιχνίδι της κυβέρνησης.
Συναδέλφισσες , Συνάδελφοι
Αναγκάζομαι σήμερα, να απευθυνθώ στο μαζικό κίνημα των εργαζόμενων, των συνταξιούχων και των ανέργων και από αυτό το βήμα να δηλώσω ότι προτίθεμαι να παραιτηθώ από τη θέση του γενικού γραμματέα της ΓΣΕΕ και του Δ.Σ.. Την παραίτηση μου θα την υποβάλλω τυπικά στο επόμενο Δ.Σ. της γενικής Συνομοσπονδίας, τον Μάρτη.
Δηλώνω ότι αρνούμαι να γίνω μέρος του συστήματος.
Δηλώνω ότι αρνούμαι τη χειραγώγηση του συνδικαλιστικού κινήματος από τα κόμματα και τις εξαγγελίες αυτών περί δήθεν ανεξάρτητου και ακηδεμόνευτου συνδικαλισμού.
Δηλώνω παρών και πάντα μπροστά στις κινητοποιήσεις από τη θέση που με εξέλεξαν οι συνάδελφοι μου.
Είναι ώρα να πυκνώσουμε τις γραμμές του αγώνα και να συναντηθούμε όλοι μαζί στους δρόμους.
Τα περιθώρια ανοχής έχουν εξαντληθεί προ πολλού.
Αν δεν αγωνιστούμε με πάθος, ενότητα και δύναμη , στο τέλος θα καταλήξουμε συνένοχοι στο έγκλημα που συντελείται από τα κόμματα εξουσίας και την τρόικα.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Κοντά στις 70.000 υπολογίζουν τους σημερινούς συγκεντρωμένους άνθρωποι που πήραν μέρος στην μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση και πορεία.
Του μέλους της Διοίκησης της ΓΣΕΕ και Προέδρου της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, Νίκου Φωτόπουλου
Εργαζόμενες και Εργαζόμενοι, Άνθρωποι του μόχθου
Μαχητές της δουλειάς, άνεργοι. Δεν ανέβηκα σε αυτό το βήμα για να εκφωνήσω κάποιο πανηγυρικό. Δεν θέλω. Δεν μου πάει και δεν σας αξίζει να ακούσετε λόγια ξύλινα
Σε αυτή την πλατεία σήμερα είμαστε χιλιάδες, την επόμενη φορά είναι χρέος μας να γίνουμε δεκάδες, εκατοντάδες χιλιάδες.
Αυτό είναι το χρέος του συνδικαλιστικού κινήματος να εμπνεύσει και να καθοδηγήσει μέχρι την τελική νίκη.
Και να είστε σίγουροι ότι θα το κάνουμε.
Και επειδή όπως σας είπα δεν θέλω ο λόγος μου να είναι ξύλινος
επιτρέψτε μου να σας πω δυο κουβέντες έτσι όπως εγώ τις αντιλαμβάνομαι, έτσι όπως τις αισθάνομαι.
Εργαζόμενοι και Εργαζόμενες,
Είναι αλήθεια ότι πολλές φορές βρεθήκαμε αντιμέτωποι με άδικες και αντικοινωνικές πολιτικές.
Με πολιτικές που επιχειρούσαν να αφαιρέσουν δικαιώματα και κατακτήσεις μας.
Με πολιτικές που μας πισωγύριζαν σε εργασιακό και ασφαλιστικό μεσαίωνα.
Όμως είναι επίσης αλήθεια ότι αυτό που ζούμε αυτή τη φορά, αυτό που συντελείτε τώρα, δεν έχει προηγούμενο.
Δεν έχει ξαναγίνει ποτέ από καμιά Κυβέρνηση
Χωρίς ίχνος υπερβολής και με το άλλοθι (πάντα υπάρχει άλλοθι) την τραγικότητα της κατάστασης της Ελληνικής οικονομίας αβίαστα μπορούμε να μιλήσουμε :
Για την πιο άγρια
Για την πιο βάρβαρη επίθεση
Που έχει δεχθεί το λαϊκό εισόδημα και οι κατακτήσεις μας.
Κατακτήσεις δεκαετιών με αγώνες και θυσίες.
Όντως είναι αλήθεια (το βλέπουμε, το αναγνωρίζουμε) ότι ποτέ ξανά η χώρα δεν ξαναβρέθηκε σε πιο τραγική οικονομική κατάσταση.
Κανείς δεν μπορεί να το παραγνωρίσει αυτό.
Κανείς μας δεν μπορεί να το προσπεράσει έτσι με έναν εύκολο τρόπο.
Τουλάχιστον εμείς ως εργαζόμενοι, ως υπεύθυνοι και σοβαροί άνθρωποι δεν το κάνουμε.
εδώ που φτασαμε εκει που καταντησαν τη χωρα
ΣυμφωνοΥμε Οτι Επρεπε να παρθοΥν μΕτρα,
ποια όμως;
Η κρίση έχει ονοματεπώνυμο.
Η κρίση και η κατάντια του Ελληνικού κράτους έχει υπεύθυνους που σε καμία περίπτωση δεν είναι οι εργαζόμενοι.
ΝΑΙ , να πάρει μέτρα η κυβέρνησης,
Να κτυπήσει την Φοροδιαφυγή
Να κτυπήσει την εισφοροδιαφυγή
Να κόψει με το μαχαίρι, να βάλει τέλος σε κάθε ρεμούλα, σε κάθε αρπαχτή.
Να σταματήσει τις σπατάλες
Να νοικοκυρέψει το κράτος
Αλλά ΟΧΙ, χίλιες φορές ΟΧΙ σε αυτό που γίνεται ΣΗΜΕΡΑ.
Δηλαδή με άλλοθι την κρίση και κάτω από την πίεση των αγορών με πολιορκητικό κριό το μνημόνιο να ξεθεμελιώνεται κάθε λαϊκή κατάκτηση.
Εργαζόμενες και εργαζόμενοι
Τα μέτρα της κυβέρνησης εκτός από άδικα, ΒΑΡΒΑΡΑ, ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ, ΑΝΤΙΛΑΙΚΑ κάθε μέρα που περνά αποδεικνύεται ότι είναι και αναποτελεσματικά.
Καταρχήν είναι άδικα γιατί η κυβέρνηση ταξικά κάλεσε για την κρίση (παρά τις περί αντιθέτου δεσμεύσεις και υποσχέσεις) να πληρώσουν τα συνήθη υποζύγια, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι.
Οι πραγματικοί έχοντες και κατέχοντες για μια ακόμα φορά στην ουσία περνούν απαρατήρητοι, και όσοι τολμούν να το επισημάνουν αυτό δέχονται καταιγισμό βολών.
Αντιμετωπίζονται ως μη σοβαροί και υπεύθυνοι άνθρωποι, ως μη έχοντες ρεαλιστική πρόταση και στο τέλος (γιατί το είδαμε και αυτό) και ως μη πατριώτες.
Γι αυτό θέλω να πω
Σε όλους όσους με διδακτικό ύφος και κουνώντας μας το δάκτυλο
μας επισημαίνουν την σοβαρότητα της κατάστασης λέγοντας μας με στόμφο
«ξέρετε τι σημαίνει το δημοσιονομικό έλλειμμα να είναι 15,6% του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος στο 126%;».
Εσείς ξέρετε τι σημαίνει να ζεις με δανεικά;
Ξέρετε τι σημαίνει να είσαι άνεργος;
Ξέρετε τι σημαίνει να μην μπορείς να τα βγάλεις πέρα;
Σε όλους όσους επιχειρούν να μας κάνουν πλύση εγκεφάλου και λοβοτομή και να μας γεμίσουν με κάθε είδους ενοχές, πως όσοι διαφωνούμε δεν είμαστε υπεύθυνοι, σοβαροί ή πατριώτες απαντούμε ότι : και υπεύθυνοι είμαστε και κατανόηση δείχνουμε και φιλότιμο έχουμε αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα δεχτούμε να γίνουμε αυτόχειρες, ούτε την αφαίμαξη και την αφαίρεση των κατακτήσεών μας θα χειροκροτήσουμε.
Στα διλήμματα που μπαίνουν στα άλλοθι που χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται όπως «μα δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς», «ήμασταν με την πλάτη στον τοίχο», «μας έκλεβαν οι κερδοσκόποι», «έπρεπε άμεσα να μαζέψουμε λεφτά».
ΑΠΑΝΤΑΜΕ με αυτό που οι ίδιοι οι υπουργοί της κυβέρνησης έλεγαν μόλις λίγους μήνες πριν καβαλήσουν την εξουσία δηλαδή το … «αν δώσεις το χέρι σου στις αγορές θα στο κόψουν και σύντομα θα ζητήσουν και το άλλο»
ΑΠΑΝΤΑΜΕ ότι δεν γίνεται, δεν ανεχόμαστε κάθε φορά να επικαλείστε και κάτι ώστε να μας φέρνετε προ τετελεσμένων με το πιστόλι στον κρόταφο και χωρίς επιλογές παρά μόνο μία το να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα να ξαναπληρώσουμε τα σπασμένα και κλεμμένα άλλων.
ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΛΕΝΕ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΑΛΙΟ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ότι χρήματα υπάρχουν. Να τα πΑρετε απΟ αυτοΥς που τα Εχουν.
Το κράτος ναι μπορεί να είναι φτωχό το κατάντησαν φτωχό αλλά…
Το ΑΕΠ Ολα αυτΑ τα χρόνια αυξΗθηκε, πλοΥτος παρΑχθηκε.
Απλά δεν έμεινε στο κράτος, γιατί οι κυβερνήσεις επέτρεψαν και μεθόδευσαν την κλοπή του.
Και επειδή δεν κυβερνήσαμε και δεν διοικήσαμε μαζί πρέπει να τους φωνάξουμε ότι δεν ανεχόμαστε την πρόκληση του.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ.
ΟΧΙ κύριε Πάγκαλε Δεν τα φάγαμε μαζί
Την Siemens, τα δομημένα ομόλογα, το βατοπέδι και τόσα σκάνδαλα δεν τα σχεδιάσαμε μαζί και δεν τα υλοποιήσαμε μαζί.
Μόνοι σας τα φάγατε και τώρα που ρίξατε το καράβι στην ξέρα μας ζητάτε και λογαριασμό
Μα να είστε σίγουροι ότι τον λογαριασμό αυτό θα σας τον επιστρέψουμε πίσω.
Εργαζόμενοι και εργαζόμενες,
Εργαζόμενοι – μαχητές της δουλείας και του αγώνα.
Η κυβέρνηση βάζοντας μπροστά την ΤΡΟΙΚΑ και το ΜΝΗΜΟΝΙΟ κάθε μέρα που περνά κλέβει τις ζωές μας και μας φράζει τον δρόμο προς το μέλλον.
Πέρα από την επιδρομή στους μισθούς και τις συντάξεις
Πέρα από την αύξηση των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση
Πέρα από την νομοθετική παρέμβαση για τις υπάρχουσες ΕΣΣΕ
Κατ΄ εντολή της ΤΡΟΙΚΑΣ ετοιμάζει και νέα επιδρομή
Νέα επιδρομή στα βαρέα και ανθυγιεινά
Νέα παρέμβαση στο ασφαλιστικό
Περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων
Ξεπούλημα ότι έχει απομείνει στο Δημόσιο
Είναι ολοφάνερο
Ότι οι μέρες που έρχονται με οδηγό το μνημόνιο θα είναι ακόμα πιο δύσκολες, ακόμα πιο άγριες, για τα εκατομμύρια των φτωχών, των ανέργων και του κόσμου της εργασίας που οι πολιτικές αυτές μας σπρώχνουν και πετούν στο περιθώριο και στα αζήτητα της ζωής.
Γι΄ αυτό επειδή ως εργαζόμενοι δεν είμαστε μοιρολάτρες
Επειδή έχουμε δώσει μάχες και μάχες
Επειδή μας αξίζει μια άλλη ζωή
Επειδή είμαστε αυτοί που χτίζουν αυτό τον κόσμο
Σας καλώ
ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΟΡΘΙΟΙ. ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΑΓΕΡΩΧΟΙ
Γι΄ αυτό με όλη τη δύναμη της ψυχής μου επιτρέψτε μου να φωνάξω:
ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ. ΨΗΛΑ ΟΙ ΓΡΟΘΙΕΣ ΜΑΣ. ΣΦΙΚΤΑ ΔΕΜΕΝΕΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΕΣ ΜΑΣ
Η πιο μεγάλη μάχη, η πιο λυσσαλέα μάχη με το κεφάλαιο, με την ΤΡΟΙΚΑ, με το μνημόνιο και την κυβέρνηση ξεκίνησε. Ή εμείς ή αυτοί
Δεν τα φάγαμε εμείς
Δεν τα κλέψαμε εμείς
Δεν ευθυνόμαστε εμείς
Γι΄αυτό το μήνυμα που στέλνουμε είναι ένα :
Κάτω τα χέρια σας από τον κόσμο της εργασίας
Κάτω τα χέρια από τις ζωές μας.
Δεν θα σας αφήσουμε να τις κλέψετε.
Στο φέρετρο του μνημονίου που μας έχετε ρίξει δεν θα σας αφήσουμε να κλείσετε το καπάκι.
Θα βγούμε έξω. Θα βγούμε στους δρόμους. Και εκεί θα αναμετρηθούμε
Γιατί σε εμάς δεν περισσεύει κανείς. Γιατί για εμάς οι άνθρωποι είναι πάνω από τα κέρδη και τις αγορές.
Ένα χαρακτηριστικό βίντεο που δίνει κλίμα από την ογκώδη διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας...
23/2/2011
Οι απεργοί που συγκεντρωθήκαμε σήμερα Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου στο Πεδίον Άρεως στην απεργιακή συγκέντρωση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, αντιδρώντας στην ασκούμενη πολιτική εγκρίναμε το παρακάτω ψήφισμα:
Αντιδρούμε στην πιο ακραία νεοφιλελεύθερη επίθεση που δεχόμαστε σε βάρος των δικαιωμάτων και της ζωής μας.
Η Κυβέρνηση και η Τρόικα, με πρόσχημα την οικονομική κρίση τα προβλήματα του δημοσίου χρέους και με τα μέτρα του μνημονίου αφαιρούν ένα – ένα τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων και της κοινωνίας, για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των δανειστών, των κερδοσκόπων, των τραπεζιτών και των εργοδοτών.
Η επίθεση που δεχόμαστε αφορά το σύνολο των δικαιωμάτων μας. Μειώθηκαν και μειώνονται κατακόρυφα τα εισοδήματά μας μέσα από την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού, της 13ης και 14ης σύνταξης μέσα από την αύξηση του ΦΠΑ και τις αυξήσεις στα είδη πλατειάς κατανάλωσης, μέσα από τις αυξήσεις στα διόδια και τις τιμές των εισιτηρίων.
Κατάργησαν και καταργούν τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα. Μετά την κύρια ασφάλιση στο τραπέζι του Προκρούστη βρίσκονται οι επικουρικές συντάξεις.
Συγχωνεύονται, καταργούνται και υποβαθμίζονται οι Δημόσιες Υπηρεσίες και οι Δημόσιες Επιχειρήσεις με μοναδικό κριτήριο τον περιορισμό των δαπανών και των κοινωνικών υπηρεσιών. Αποδιαρθρώνονται οι δημόσιες συγκοινωνίες, η Δημόσια Παιδεία, η Δημόσια Υγεία με τις καταργήσεις Υπηρεσιών και με μεταφορά του κόστους στις πλάτες των εργαζομένων και της κοινωνίας.
Καταργούνται οι Συλλογικές Διαπραγματεύσεις και συρρικνώνονται οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και μέσα από τις ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις ικανοποιούνται τα αιτήματα των εργοδοτών για τον περιορισμό των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Η ύφεση, η αύξηση της ανεργίας, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, το κλείσιμο των καταστημάτων, η υποβάθμιση των κοινωνικών δικαιωμάτων, η αύξηση της φτώχειας και της εξαθλίωσης, είναι το αποτέλεσμα των αδιεξόδων νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
Η πολιτική που ακολουθείται είναι κοινωνικά άδικη για τους εργαζόμενους και την κοινωνία και αδιέξοδη για την οικονομία και την προοπτική της χώρας. Τα μνημόνια διαδέχονται το ένα το άλλο με βασικό πάντα στόχο την κατάργηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και της κοινωνίας, την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, την διεύρυνση της κρίσης, της ύφεσης και της ανεργίας.
Ταυτόχρονα οι πολιτικές που προωθούνται σε επίπεδο Ευρ.Ένωσης με πρόσχημα τα χρέη και την ανταγωνιστικότητα θα οδηγήσουν σε μακρόχρονη λιτότητα, στην παραπέρα συρρίκνωση των εργασιακών, ασφαλιστικών, κοινωνικών και συλλογικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι της χώρας μας με ενότητα και αποφασιστικότητα δίνουν μεγάλες μάχες όχι μόνο για την απόκρουση των σκληρών Νεοφιλελεύθερων πολιτικών, αλλά και για την προώθηση και εφαρμογή ενός τελείως διαφορετικού μίγματος οικονομικής πολιτικής που θα εξασφαλίζει και θα διευρύνει τα εργασιακά, οικονομικά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων, καθώς και την έξοδο της χώρας από την ύφεση, την κρίση και τις «δαγκάνες» των τοκογλύφων δανειστών.
Διεκδικούμε αναδιάρθρωση του χρέους με τρόπο δίκαιο προς όφελος των εργαζομένων και των λαών. Απαιτούμε να τεθεί στην έγκριση των πολιτών με δημοψηφίσματα η νέα συνθήκη.
ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ,ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ και ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
Aποδέσμευση της χώρας από τις μονεταριστικές και περιοριστικές πολιτικές των Βρυξελλών, που ενδιαφέρονται μόνο για τα συμφέροντα των οικονομικά ισχυρών και όχι των λαών και των πολιτών Διαφωνούμε ριζικά με τις προβλέψεις του Μνημονίου αλλά και με το λεγόμενο «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας» και τις πολιτικές που διευρύνουν την ύφεση, την ανεργία, την φτώχεια, την εξαθλίωση και τις κοινωνικές ανισότητες. Απαιτούμε από την κυβέρνηση να αλλάξει ριζικά την εφαρμοζόμενη πολιτική.
Διεκδικούμε την κατάργηση των αντεργατικών διατάξεων των Νόμων:
- για τις ειδικές επιχειρησιακές ΣΣΕ, τη Διαιτησία, την άρση εγγυήσεων για τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης και τις αποζημιώσεις απόλυσης των νεοπροσλαμβανομένων.
Απορρίπτουμε τις σαρωτικές αλλαγές στις ΔΕΚΟ, που παραβιάζοντας ευθέως τη συλλογική αυτονομία και της ΣΣΕ γιατί επιβάλλουν νέες δραστικές μειώσεις των αποδοχών των εργαζομένων, μεθοδεύουν το κλείσιμο ή την ιδιωτικοποίησή τους και ανοίγουν το δρόμο σε απολύσεις προσωπικού.
Διαφωνούμε στην αύξηση του ΦΠΑ σε πολλά προϊόντα και υπηρεσίες ευρείας λαϊκής κατανάλωσης.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
Σεβασμό και διασφάλιση της συλλογικής αυτονομίας, του πλαισίου συλλογικών διαπραγματεύσεων και των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας όπως προβλέπει ο Ν. 1876/1990.
Τήρηση της υποχρέωσης των εργοδοτικών οργανώσεων για κλαδικές συλλογικές διαπραγματεύσεις και κατάρτιση ΣΣΕ, χωρίς παρελκυστικές τακτικές με στόχο την ανατροπή των ΣΣΕ και τη γενίκευση της υπογραφής ειδικών επιχειρησιακών ΣΣΕ, με πρόσχημα την κρίση.
Σταθερή και πλήρης εργασία με δικαιώματα για όλους.
Άμεσα μέτρα για την προστασία της απασχόλησης και των θέσεων εργασίας.
Αυστηρές κυρώσεις στους εργοδότες που επωφελούνται από την οικονομική κρίση σε βάρος των εργαζομένων και των δικαιωμάτων τους, επιβάλλοντας εκ περιτροπής εργασία και κάθε μορφής ελαστική απασχόληση με στόχο την εργασία χωρίς δικαιώματα.
Άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση της ανεργίας με ενεργητικές πολιτικές μετάβασης σε θέσεις πλήρους και σταθερής εργασίας.
Άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα τόνωσης της ανάπτυξης και της απασχόλησης με κοινωνικούς στόχους και ρήτρες κοινωνικής προστασίας με αναπτυξιακά, οικονομικά μέτρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κονδύλια που πρέπει και μπορούν να προέλθουν από τις χρηματιστηριακές κερδοσκοπικές κινήσεις των κεφαλαίων και των αγορών.
Επιμήκυνση του χρόνου καταβολής του επιδόματος ανεργίας και διαμόρφωσή του στο 80% του κατώτατου μισθού. Επέκταση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για όλο το χρόνο της ανεργίας.
Επαναφορά των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων μας. Κατοχύρωση και διεύρυνση του θεσμού των ΒΑΕ και των επικουρικών συντάξεων.
Μέτρα αντιμετώπισης της ακρίβειας και της δραματικής μείωσης της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων και των συνταξιούχων.
Άμεσα μέτρα προστασίας και ενίσχυσης του εισοδήματος των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων.
Άμεση επαναχορήγηση της 13ης και 14ης σύνταξης και του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο.
Άμεση επιχορήγηση του Ταμείου Πρόνοιας προκειμένου να αποδοθούν όλα τα εφάπαξ που εκκρεμούν.
Άμεσα μέτρα προστασίας για τη διασφάλιση της επικουρικής σύνταξης χωρίς μειώσεις.
Νέο ενιαίο μισθολόγιο για τους Δημόσιους Υπαλλήλους που δεν θα αξιοποιηθεί ως εργαλείο για τη διαιώνιση της λιτότητας και για νέες περικοπές στο Δημόσιο, αλλά θα αναβαθμίζει μισθούς και συντάξεις σύμφωνα με την πρόταση της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
Προστασία των δημόσιων επιχειρήσεων κοινωφελών αγαθών και υπηρεσιών.
Αυστηρά και αποτελεσματικά μέτρα πάταξης των μονοπωλιακών συμπεριφορών και δράσεων, μείωση και όχι αύξηση των τιμολογίων των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας (ενέργεια, νερό, εισιτήρια, υπηρεσίες υγείας, οικογενειακής στήριξης, παιδείας κλπ).
Ενίσχυση του ΣΕΠΕ για τον αποτελεσματικό έλεγχο και την αυστηρή τιμωρία των αντεργατικών εργοδοτικών συμπεριφορών που καταπατούν καθημερινά τα δικαιώματα των εργαζομένων με την απειλή απώλειας του μισθού και της θέσης εργασίας τους.
Δίκαιη και ανθρωποκεντρική μεταναστευτική πολιτική.
Μέτρα για την εξασφάλιση της δίκαιης, γρήγορης και αποτελεσματικής εξέτασης των αιτήσεων ασύλου.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή μας στους μετανάστες απεργούς πείνας. Απαιτούμε να δοθεί άμεση λύση στα προβλήματά τους και στα προβλήματα των οικονομικών μεταναστών.
Από τα επεισόδια που δεν έλειψαν, δυστυχώς, ούτε από τη σημερινή τεράστια διαδήλωση.
Πραγματοποιήθηκε σήμερα Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011 με μαζική συμμετοχή, η 24ωρη Γενική Απεργία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Βασικό αίτημα και απαίτηση των εργαζόμενων είναι η απόκρουση των νεοφιλελεύθερων και αντεργατικών πολιτικών που εφαρμόζει η κυβέρνηση κατ’ απαίτηση της Τρόϊκα των τοκογλύφων δανειστών.
Σε πολλούς εργασιακούς χώρους η συμμετοχή στην απεργία ήταν καθολική και έφτασε το 100%. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
Μηνύματα συμπαράστασης και αλληλεγγύης στην απεργία της ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ απέστειλαν ευρωπαϊκές συνομοσπονδίες όπως:
Η Συνομοσπονδία Εργατών Πορτογαλίας – Ιντερσιντικάλ
Οι Κομισιόνες Ομπρέρας Ισπανίας
Η Γενική Ένωση Εργαζομένων – Ου-Χε-Τε – Ισπανίας
Η Συνομοσπονδία Εργαζομένων –Σι-Τζι-Αϊ-Ελ- Ιταλίας
Η Γενική Συνομοσπονδία Εργαζομένων –Σε-Ζε-Τε- Γαλλίας
Οι εργαζόμενοι και τα Συνδικάτα τους, με ενωτική και μαζική συμμετοχή, έδωσαν και θα συνεχίσουν να δίνουν αγωνιστική απάντηση ενάντια στις επιταγές των τροϊκανών για ακόμη περισσότερες περικοπές και ανατροπές βασικών και θεμελιακών εργασιακών δικαιωμάτων.
Οι εργαζόμενοι απαιτούν να απορριφθούν εδώ και τώρα οι εκβιαστικές απαιτήσεις και οι όροι που επιβάλλει το μνημόνιο αλλά και το περίφημο σύμφωνο ανταγωνιστικότητας. Την κρίση να πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν και συνεχίζουν να κερδοσκοπούν και όχι οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και οι άνεργοι που καλούνται να πληρώσουν.
Χαιρετισμό απηύθυνε εκπρόσωπος των μεταναστών απεργών πείνας, Χασάν Καπσουάν.
Δείτε Εξώφυλλο που επέλεξε να κάνει σήμερα μια αντιπολιτευόμενη, υποτίθεται, εφημερίδα... Την ημέρα της πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας οι επιτελείς του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ δεν έχουν ούτε μια λέξη στην πρώτη τους σελίδα! Ήθελα να 'ξερα, δεν αναρωτιούνται εκεί, στη διεύθυνση της εφημερίδας, γιατί θα πρέπει να δώσει ο αναγνώστης 1,30 ευρώ (400 δραχμές) για να αγοράσει την εφημερίδα τους;
Μήπως νομίζουν ότι το περιοδικό για το κυνήγι που έχει ως ένθετο θα τους σώσει ή ο... οδηγός επιβίωσης για την αυριανή Τσικνοπέμπτη;
Ντροπή για τη δημοσιογραφία τέτοια πρωτοσέλιδα. Έλεος ρε συνάδελφοι! Τόσο μακριά και έξω από τη ζωή είσαστε;
Ευτυχώς που υπάρχει και το Twitter...Παρακολουθώ τη μεγάλη συγκέντρωση από τους ανθρώπους που είναι, σε διάφορα σημεία, μέσα στην πορεία και έχω μια καλύτερη και πιο σφαιρική εικόνα του τι συμβαίνει στην απεργιακή συγκέντρωση, τώρα...
Το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι οι άνεργοι με ενότητα και αποφασιστικότητα συνεχίζουν τον αγώνα ενάντια στα αντεργατικά και αντικοινωνικά, νεοφιλελεύθερα μέτρα που επιβάλει η Τρόϊκα και υλοποιεί η κυβέρνηση.
Η ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ πραγματοποιούν αύριο Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου Γενική Απεργία με συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Πεδίον του Άρεως, στις 11:00 π.μ..
Αντιδρούμε στα «δεσμά» του Μνημονίου των τοκογλύφων δανειστών αλλά και στο σχεδιαζόμενο «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας» γιατί διευρύνουν την ύφεση, την ανεργία, την φτώχεια και την εξαθλίωση προς όφελος των Βιομηχάνων και των τραπεζιτών.
Απαιτούμε την εφαρμογή ενός μίγματος οικονομικής πολιτικής που θα ενισχύει την απασχόληση, τα εισοδήματα, τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, την κοινωνική συνοχή.
Πάνω από τα κέρδη και τους αριθμούς
Είναι οι Άνθρωποι και οι Ανάγκες τους.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΚΡΟΥΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ!
Αυτή είναι πρώτη σελίδα του «Τύπου» στην ολοκλήρωσή της. Πατώντας ΕΔΩ μπορείτε να τη δείτε ολόκληρη σε αρχείο PDF. Καλοτάξιδι!
Χθες ολοκληρώθηκε η έκδοση του πρώτου φύλλου του «Τύπου» ύστερα από... κοιλοπόνημα μιας εβδομάδας. Η Πόπη έφτιαξε τις σελίδες, σχεδιάζοντας μαζί μου από την αρχή την εφημερίδα και μου την έστελνε με PDF να τη δω, να περάσει τις παρατηρήσεις μου και να συνεχίσει το «κόψε - ράψε».
Το να προσπαθείς να... ξαναστήσεις μια παλιά εφημερίδα από την αρχή είναι πιο δύσκολο από το να φτιάξεις μια καινούρια. Στην πρώτη περίπτωση έχεις 6.000 αναγνώστες που πρέπει να συνηθίσουν στο πέρασμα στη νέα εποχή, στη δεύτερη δημιουργείς ο ίδιος συνείδηση στον αναγνώστη πέρνοντας τον από το χέρι και προσπαθώντας να τον οδηγήσει στα μονοπάτια της σκέψης μου.
Το ζητούμενο είναι να παίξει το ρόλο της στηρίζοντας τη νέα διοίκηση της Ομοσπονδίας. Και το καλό είναι ότι η συνεργασία μου με τον πρόεδρο και τον γραμματέα είναι άψογη...
Το δεύτερα φύλλο, του Μαρτίου, στη νέα εποχή θα είναι ακόμα καλύτερο. Κι εγώ θα ξέρω τι θέλουν και η Πόπη έχει πια αντιληφθεί τι θέλω εγώ, τεχνικά, από αυτήν.
Ειλικρινά, χαίρομαι για το αποτέλεσμα. Και χαίρομαι ιδιαίτερα για τη συνεργασία μου με ένα Σωματείο που δρόμοι μας ξαναβρέθηκαν, καθώς «ακούμπησαν» την εποχή που εργάστηκα στο γραφείο τύπου του Εργατικού Κέντρου Πειραιά.
Τελικά, είναι αλήθεια ότι τίποτα δεν πάει χαμένο. Κι ας νομίζουμε κάποτε, απογοητευμένοι από τη καθημερινότητα, πως έτσι συμβαίνει. Εκεί κάτω, στον Πειραιά, στα δέκα χρόνια που έμεινα, γνώρισα εκπληκτικούς ανθρώπους και έμαθα πολλά, όπως και στα 29 χρόνια στην ΠΕΤ ΟΤΕ, χρήσιμα στην καθημερινότητα της δουλειάς μου.
Και θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που μπορώ και χαίρομαι ακόμα, κάθε φορά που ολοκληρώνω μια δουλειά...
Έτσι νοιώθω και τώρα για τον «Τύπο». Δεν μπορείτε να φανταστείτε τη χαρά μου για το πρώτο φύλλο που ολοκληρώθηκε και πήρε το δρόμο για το πιεστήριο... Ήδη το σύστημα έχει κινητοποιηθεί για να την τυπώσει και να την παραλάβει το αρμόδιο γραφείο για να κολλήσει ετικέτες με τις διευθύνσεις και να φτάσει στα σπίτια των συνταξιούχων σιδηροδρομικών.
Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...
Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη. Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...
Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...
Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!
Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.
Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024 από την ΕΡΤ 3.
Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...
Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.
Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...
Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;
Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...
Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!
Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...
Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου... Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...
Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ
Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.
Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.
Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.
Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...
ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!
Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.
Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.
Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.
Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…
ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...
Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς, “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...
Στο ρόλο του Συνταξιούχου
Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται. Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο!
Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!
Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!
Μικρές πινελιές αγάπης
Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.
Δοκιμασία από τον Covid-19
Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Το "φευγιό" της αδερφής μου
Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...
Έφυγε και ο Κωστής μας
Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!