Η αφίσα που καλεί σε μια συγκέντρωση στην ΕΣΗΕΑ άκρως ενδιαφέρουσα για τον κλάδο. Είναι... εσπερίδα και όχι ημερίδα. Την ημέρα, αύριο έχουμε συγκέντρωση και πορεία-διαδήλωση.

Τον Ηλία Κανέλη τον γνωρίζω από κοντά και τον εκτιμώ και σαν άνθρωπο και σαν δημοσιογράφο. Και μπορεί να μη συμφωνώ με όσα λέει αλλά αισθάνομαι υποχρεωμένος να του δώσω βήμα και από αυτή γωνιά για να διατυπώσει την άποψή του, όπως την καταγράφει στα σημερινά ΝΕΑ, για την απεργία μας:

Ένα πανό που κηρύσσει την εξέγερση κρέµεται ακόµα έξω από τα γραφεία της Ενωσης Συντακτών Ηµερησίων Εφηµερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ), του συνδικαλιστικού σωµατείου των δηµοσιογράφων οι οποίοι εργάζονται στον ηµερήσιο Τύπο, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο και σε πολλά επαγγελµατικά πόρταλ και, από σήµερα, καλούνται να σωπάσουν για τέσσερις ηµέρες. Ο λόγος; Σύµφωνα µε την επαναστατική ρητορική, «γιατί δεν θέλουµε να πληρώσουµε εµείς την κρίση τους». Για να δώσουµε ένα ηχηρό µήνυµα στα αφεντικά ότι δεν υποχωρούµε, ότι δεν δεχόµαστε µειώσεις µισθών, ατοµικές συµβάσεις εργασίας, απολύσεις – και επιπλέον διεκδικούµε αυξήσεις, µόνοι εµείς µαζί µε τους δικαστικούς και τους εργαζοµένους στα ΕΛΠΕ.

Η επαναστατική ρητορική επιχειρεί να κρύψει δυο τρία πράγµατα ουσίας. Τα απαριθµώ επί τροχάδην:

1. Παρά τα όσα διακηρύσσουν τα σωµατεία, σε πολλές επιχειρήσεις Τύπου χάνονται συνεχώς θέσεις εργασίας, µειώνονται οι µισθοί, γίνονται ατοµικές συµβάσεις. Η πραγµατικότητα της οικονοµικής κρίσης, βλέπετε, είναι πολύ πιο ισχυρή από την επαναστατική ρητορική. Αλλωστε, η επαναστατική ρητορική δεν κρύβει ότι όλοι οι δηµοσιογράφοι, εδώ και µήνες, εργαζόµαστε χωρίς συµβάσεις, είµαστε δηλαδή στην πραγµατικότητα έρµαια των βουλήσεων των εργοδοτικών επιχειρήσεων – κάποιες από τις οποίες, αυτό το διάστηµα, προτείνουν µειώσεις µισθών ενώ λίγο καιρό πριν πρότειναν µηδενικές αυξήσεις. Αύριο τι θα προτείνουν;

2. Υποτίθεται ότι οι δηµοσιογράφοι διεκδικούν την επαγγελµατική αξιοπρέπειά τους. Φοβάµαι ότι αργά τη θυµήθηκαν τα σωµατεία µας. Και δεν αναφέροµαι µόνο στο ότι, όπου κι αν σταθούν, όπου κι αν βρεθούν, αν δεν θέλουν να παριστάνουν τις στρουθοκαµήλους θα καταλάβουν ότι οι δηµοσιογράφοι δεν είµαστε µέρος της λύσης αλλά µέρος του προβλήµατος. Σε µεγάλο βαθµό κρατικοδίαιτοι, σε µεγάλο βαθµό οχυρωµένοι πίσω από επαγγελµατικά προνόµια από τα οποία δεν υποχωρούµε, σε µεγάλο βαθµό κατηγορούµενοι ως διαπλεκόµενοι µε την πολιτική, την οικονοµική και οποιαδήποτε άλλη εξουσία, συγκεντρώνουµε τα βέλη της αναξιοπιστίας του συστήµατος εξουσίας που οδήγησε τη χώρα στην κρίση. Κι αυτό δεν αλλάζει ακόµα κι αν η ηγεσία του σωµατείου µας υιοθετεί φρασεολογία αντιεξουσιαστών.

3. Υποτίθεται ότι οι δηµοσιογράφοι µε την απεργία τιµωρούν τους «ανάλγητους εκδότες». Τι φενάκη!

Μόνο τους εαυτούς τους τιµωρούν. Οχι µόνο διότι από τις ήδη κουτσουρεµένες αµοιβές τους θα φτάσει στο τέλος του µήνα ακόµα πιο κουτσουρεµένος ο λογαριασµός (αφού δεν θα πληρωθούµε τις ηµέρες της απεργίας). Αλλά κυρίως διότι κρατάµε τις εφηµερίδες κλειστές, περιφρονώντας και τους αναγνώστες, και την πληροφορία, και το προϊόν που παράγουµε – µε ιδρώτα και, αρκετοί από εµάς, µε πολλές πολλές (και σας διαβεβαιώ) προσωπικές µάχες.

4. Υποτίθεται ότι, µη εργαζόµενοι, οι δηµοσιογράφοι αποδεικνύουν στην κοινωνία πόσο χρήσιµοι είναι στην ενηµέρωσή της. Στην πραγµατικότητα αυτοακυρώνονται. Οι εκδότες (που επίσης είναι σοβαρό µέρος του προβλήµατος αλλά αυτό είναι θέµα άλλης συζήτησης) απαντούν εκδίδοντας τα κυριακάτικα φύλλα τους σήµερα Πέµπτη. Ταυτόχρονα, ενώ τα µέσα που έχουν θεσµικά και νοµικά την υποχρέωση να τηρούν τους δεοντολογικούς κανόνες της ενηµέρωσης δεν θα κυκλοφορήσουν, θα έχουν τη δυνατότητα οι λογής πειρατές του Ιντερνετ να υποκαταστήσουν τον ρόλο της κανονικής δηµοσιογραφίας µε τη «δηµοσιογραφία του κάθε πικραµένου». Μετά το πέρας του τετραηµέρου, οι δηµοσιογράφοι θα έχουµε αποδείξει ότι µπορούµε να είµαστε ακόµα πιο περιττοί για τους εργοδότες µας, δηλαδή ακόµα πιο αναλώσιµοι.

5. Υποτίθεται ότι η απεργία που αρχίζει σήµερα είναι ένδειξη αλληλεγγύης όλων των εργαζοµένων στον Τύπο, όλων των σωµατείων στον τοµέα της πληροφόρησης. Ψέµα. Στην πραγµατικότητα είναι συλλογική απόφαση έξαλλων ηγεσιών, συνδικαλιστικών γραφειοκρατιών, η οποία δεν νοµιµοποιήθηκε ούτε σε γενικές συνελεύσεις ούτε σε εργοστασιακές συνελεύσεις. Εγιναν µόνο παραστάσεις όπου ανακοινώθηκε η ειληµµένη απόφαση. Σε πολλά µέσα ενηµέρωσης, πολλοί εργαζόµενοι αντέδρασαν. Σε κάποια άλλα, αποδέχθηκαν την απόφαση µε στωική περιφρόνηση. Και το χειρότερο: όσοι διαφωνούν, δύσκολα µπορούν να εκφράσουν τη διαφωνία τους (προσωπικώς, αν και είµαι έτοιµος να ακούσω τα εξ αµάξης από τους επαναστάτες εκπροσώπους µου, δεν κρύβω ότι φοβάµαι που γράφω την άποψή µου και µου τη δηµοσιεύουν στην εφηµερίδα όπου εργάζοµαι – κι αν ένας δηµοσιογράφος που δεν έχει µάθει να συναλλάσσεται φοβάται, τότε κάτι πάει στραβά µε τη δηµοκρατία στο επάγγελµά µας). Κι αν κάποιοι θα ήθελαν να σπάσουν την απεργία (προσωπικώς, αν µπορούσα, αν δηλαδή η εφηµερίδα όπου εργάζοµαι κυκλοφορούσε, θα εργαζόµουν), είναι βέβαιο ότι θα τους περίµεναν την εποµένη στο πειθαρχικό µε το ερώτηµα της διαγραφής – και την απειλή αποποµπής από τα κεκτηµένα δικαιώµατά τους, δικαιώµατα που κερδήθηκαν έπειτα από χρόνια συνήθως εξαντλητικής και ψυχοφθόρας εργασίας.

Με άλλα λόγια: βρισκόµαστε µπροστά στο οξύµωρο σχήµα να πρέπει να συµµετάσχουµε σε µια απεργία µε την οποία οι περισσότεροι, σύµφωνα µε την αντίληψη που προσωπικώς έχω διαµορφώσει, διαφωνούµε.

Από το διαδίκτυο. Έξυπνο σε κάθε περίπτωση. Μπράβο στους δημιουργούς, όποιοι κι αν είναι...

• Δείτε ΕΔΩ τι λέει η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ για την απεργία και την έκδοση των εφημερίδων καθώς οι αναγνώστες έχουν πάθει πλάκα σήμερα με τα φύλα που είδαν στα περίπτερα... Κι ΕΔΩ μια ακόμα αιρετική άποψη για το χώρο των Media. Κι ΕΔΩ η αρθρογραφία της Σοφίας Βούλτεψη στο site-εφημερίδα που διαθέτει...
  

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ καλεί όλους τους δημοσιογράφους, μέλη και μη μέλη της Ένωσης, που εργάζονται σε εφημερίδες, ραδιοφωνικούς σταθμούς, τηλεοπτικούς σταθμούς, στην ΕΡΤ, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, στα ειδησεογραφικά sites, καθώς και σε κάθε μέσο ή φορέα ενημέρωσης, που απασχολεί δημοσιογράφους να μετάσχουν αποφασιστικά στις δύο κυλιόμενες 48ωρες απεργίες που έχει κηρύξει η Ένωση και η Διασωματειακή Επιτροπή, από τις 6 το πρωί της Πέμπτης, 7/4 έως τις 6 το πρωί της Δευτέρας, 11/4.

Οι δημοσιογράφοι και όλοι οι εργαζόμενοι στην ενημέρωση διεκδικούμε την υπογραφή ΣΣΕ και προειδοποιούμε ότι δεν θα υποκύψουμε στην προσπάθεια των εργοδοτικών οργανώσεων που, συνεπικουρούμενοι από την κυβερνητική πολιτική, επιδιώκουν την πλήρη εργασιακή απορρύθμιση στο χώρο των ΜΜΕ, και υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων αλλά και τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις για έντιμη και αντικειμενική ενημέρωση των πολιτών.

Κατά τη διάρκεια της απεργίας, από τις 6 το πρωί της Πέμπτης, 7 Απριλίου έως το πρωί της Δευτέρας, 11 Απριλίου:

* Δεν θα μεταδοθούν δελτία ειδήσεων και καμία δημοσιογραφική και ενημερωτική εκπομπή από το εσωτερικό ή το εξωτερικό. Το ίδιο ισχύει και για τις ενημερωτικές εκπομπές, που είναι εξωτερικές παραγωγές της ΕΡΤ και των ιδιωτικών ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, καθώς και για τους συναδέλφους που απασχολούνται σε αυτές. Στις περιπτώσεις αυτές δεν θα μεταδοθεί ούτε μαγνητοσκοπημένη ή ηχογραφημένη εκπομπή.
* Δεν θα εκδοθεί κανένα Δελτίο Τύπου και οι συντάκτες δεν θα παραστούν σε καμία συνάντηση, συνέντευξη ή briefing.
* Την Παρασκευή, 8 Απριλίου και τις επόμενες ημέρες της απεργίας δεν θα κυκλοφορήσει καμία εφημερίδα, πρωινή, απογευματινή, πολιτική, οικονομική, αθλητική ή free press.
* Σε ενδεχόμενο σοβαρού γεγονότος, όπου για λόγους ενημέρωσης, θα πρέπει να διακοπεί η απεργία, η απόφαση θα παρθεί αμέσως από το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ και θα δοθούν σχετικές και συγκεκριμένες οδηγίες.

Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ υπογραμμίζει ότι σύμφωνα με το άρθρο 20 του Ν. 1264/1982 στην απεργία συμμετέχουν και τα μη μέλη της ΕΣΗΕΑ.

Η Ένωση καλεί όλους τους δημοσιογράφους σε επαγρύπνηση και κινητοποίηση για την επιτυχία της απεργίας. Καλεί ιδιαίτερα τα διευθυντικά στελέχη των ΜΜΕ να αποφύγουν κάθε ενέργεια πίεσης πάνω σε συναδέλφους –φισσες για υπονόμευση της απεργίας, θυμίζοντας τις καταστατικές υποχρεώσεις όλων των μελών της ΕΣΗΕΑ.

Καλεί, τέλος, την κυβέρνηση να εγκαταλείψει την τακτική του Πόντιου Πιλάτου και να αναλάβει τις ευθύνες της μπροστά στην αντεργατική τακτική των εργοδοτών στα ΜΜΕ και τους προφανείς κινδύνους για την ενημέρωση και τα δημοκρατικά δικαιώματα.

Από την τελευταία Συνέλευση του Διακλαδικού στον Πανελλήνιο...

Είμαστε σε πόλεμο. Όλο το προηγούμενο διάστημα είχαμε πολλές «αψιμαχίες» σε χώρους δουλειάς με θύματα δεκάδες συναδέλφους που απολύθηκαν, (ακόμη και συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι) όπως στις Αττικές Εκδόσεις, στην ΙΜΑΚΟ στο ΣΚΑΙ… Σε άλλους χώρους δουλειάς οι εργοδότες απαιτούν ατομικές συμβάσεις με μειώσεις μισθών, συνεχίζοντας το παράδειγμα του ΣΚΑΙ. Αλλού μειώνουν ή κόβουν τα κυριακάτικα. Αλλού περιμένουν μήνες να πληρωθούν… Η λίστα με τις εργοδοτικές επιθέσεις δεν έχει τελειωμό. Απλά περιγράφει μια εικόνα που όλοι μας την ξέρουμε και τη βιώνουμε καθημερινά. Η ουσία είναι ότι οι εργοδότες τα θέλουν όλα. Το «κερασάκι στη τούρτα» είναι ότι οι εργοδότες απαιτούν να υπογράψουμε συλλογική σύμβαση με μειώσεις 15% σε όσους παίρνουν πάνω από 1200 ευρώ μικτά, και θέλουν να έχουν το ελεύθερο για όσες απολύσεις προγραμματίσουν να κάνουν.

Σε αυτόν το πόλεμο που μας έχουν κηρύξει μία είναι η απάντηση. Η απεργία που έχει εξαγγείλει το διασωματειακό στις 7-8-9 και 10 Απριλίου. Δεν χωράνε τώρα μεμψιμοιρίες. Τώρα είναι η δική μας ώρα. Να δείξουμε ότι οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ μπορούν να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους και να βάλουν φρένο σε αυτήν την επίθεση. Τώρα είναι η ώρα για τον κάθε ένα από εμάς να διαλέξει μεριά. Με την αξιοπρέπεια και την αντίσταση ή με την υποβάθμιση της ζωής και της δουλειάς μας.

Εμείς λέμε ότι μπροστά μας υπάρχει ένας μόνο δρόμος. Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ. Καλούμε όλους τους συναδέλφους μας να ξεπεράσουν τους φόβους, την (σωστή τις περισσότερες φορές) κριτική για τις αδράνειες και τα ξεπουλήματα των σωματείων μας και να βγούμε όλοι μαζί στο δρόμο και στην απεργία.

Να οργανώσουμε όλοι μαζί μια απεργία που να στείλει το μήνυμα και στην εργοδοσία αλλά και στις συνδικαλιστικές μας ηγεσίες ότι δεν πρόκειται να σταματήσουμε αν δεν πάρουν πίσω τις επιθέσεις τους. Η απεργία μας χρειάζεται οργάνωση από τα κάτω και περιφρούρηση. Δεν μπορούμε ένα τόσο σημαντικό αγώνα να τον εκχωρήσουμε απλά στις ηγεσίες μας. Χρειάζεται να τον πάρουμε στα χέρια μας για να οργανωθεί και να είναι αποτελεσματικός.

Γι’ αυτό καλούμε όλους τους συναδέλφους στις περιφρουρήσεις που οργανώνουμε την ΠΕΜΠΤΗ 7 Απρίλη σε μια σειρά από χώρους:

• Στον ΔΟΛ στις 8πμ
• Στις ΑΤΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ στις 8πμ
• Στον ΣΚΑΙ στις 6πμ
• Στον ΠΗΓΑΣΟ στις 8 πμ

Mετά το τέλος των περιφρουρήσεων συγκεντρωνόμαστε όλοι στην ΕΣΕΗΑ για την οργάνωση των απογευματινών περιφρουρήσεων και της επόμενης ημέρας

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΑΠΕΡΓΩΝ ΚΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑΚΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ

Το ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΑΠΕΡΓΩΝ ΚΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑΚΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ, συγκροτήθηκε την Τρίτη 5 Απριλίου στην ΕΣΗΕΑ από δεκάδες συναδέλφους που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Απεργιακής Επιτροπής του ΔΟΛ. Συζητήσαμε όλοι μαζί και αποφασίσαμε να πάρουμε την πρωτοβουλία για να ξεκινήσουμε την οργάνωση της απεργίας και της περιφρούρησης της από τα κάτω, από απλούς συναδέλφους. Δημιουργούμε κέντρο αγώνα στο Κτίριο της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20) που οργανώνει τις ανάγκες της περιφρούρησης. Προφανώς θα συντονιζόμαστε με το Διασωματειακό και τα επιμέρους σωματεία που κινητοποιούνται για την περιφρούρηση και της επιτυχία της απεργίας.

Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο προάγγελος των όσων έπονται το βράδυ.. Εμείς θα είμαστε εκεί. Εσείς;

Απόψε το βράδυ της Τετάρτης 6 Απριλίου κλείνουμε την τηλεόραση, στα δελτία των 8 και των 9, και μπαίνουμε στο Ίντερνετ. Στη διεύθυνση xreokratia.gr και debtocracy.gr, από τις 20:00 και μετά θα είναι διαθέσιμο το πρώτο ελληνικό ντοκιμαντέρ που στηρίχθηκε αποκλειστικά στην οικονομική ενίσχυση των θεατών και το οποίο θα διατίθεται χωρίς δικαιώματα χρήσης και αναμετάδοσης.

Οι συντελεστές του Debtocracy συνομιλούν με ορισμένους από τους σημαντικότερους οικονομολόγους, πολιτικούς και δημοσιογράφους που παρουσιάζουν εναλλακτικές ερμηνείες αλλά και προτάσεις για την κρίση δημοσίου χρέους της Ελλάδας και της Ευρωζώνης. Οι δημοσιογράφοι Αρης Χατζηστεφάνου και Κατερίνα Κιτίδη, που υπογράφουν το σενάριο και τη σκηνοθεσία, παρακολουθούν την πορεία χωρών όπως ο Ισημερινός, που δημιούργησαν Επιτροπές Λογιστικού Ελέγχου αλλά και την αντίστοιχη προσπάθεια που ξεκίνησε στην Ελλάδα.

Έχοντας πραγματοποιήσει γυρίσματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αλλά και μέσα από κινούμενα σχέδια και animation, το Debtocracy παρακολουθεί την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας από τη δεκαετία του ’70 και εξηγεί τις έννοιες του απεχθούς και του παράνομου χρέους που βαραίνουν και την Ελλάδα.

Στο Debtocracy μιλούν, μεταξύ άλλων, οι ακαδημαϊκοί Ντέιβιντ Χάρβεϊ, Σαμίρ Αμίν, Κώστας Λαπαβίτσας και Ζεράρ Ντιμενίλ, ο φιλόσοφος  Αλέν Μπαντιού, ο επικεφαλής της επιτροπής λογιστικού ελέγχου του Ισημερινού Ούγκο Αρίας, ο πρόεδρος του CADTM Ερίκ Τουσέν, δημοσιογράφοι όπως o Άβι Λιούις (συγγραφέας/σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ The Take – Η κατάληψη) και ο Ζαν Κατρμέρ (Liberation). Ακόμη προσωπικότητες όπως ο Μανώλης Γλέζος και η αντιπρόεδρος του γερμανικού κόμματος Die Linke Ζάρα Βάγκενκνεχτ.

Τη μουσική υπογράφει ο Γιάννης Αγγελάκας και το μοντάζ ο Άρης Τριανταφύλλου ενώ την παραγωγή υπογράφει η εταιρεία BitsnBytes του Κώστα Εφήμερου. Την επιστημονική επιμέλεια έχει αναλάβει ο Λεωνίδας Βατικιώτης.

Η δημιουργία του Debtocracy οφείλεται αποκλειστικά στους εκατοντάδες ανώνυμους και επώνυμους «συμπαραγωγούς» μας που κάλυψαν μέσα σε λίγες ημέρες τα έξοδα παραγωγής και συνέχισαν να συνεισφέρουν για τα έξοδα διανομής.

Χορηγοί επικοινωνίας thepressproject.gr, tvxs.gr, www.debtocracy.gr

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με τον Μιχάλη Αλιμάνη στο τηλέφωνο 210-3425801 Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Οι Λαχανόκηποι κινδυνεύουν!... Στην αφίσα της ΕΚΑΠ που καλεί τους κατοίκους της περιοχής σε κινητοποίηση, φαίνεται καθαρά αυτό το SOS. Την Κυριακή μαζευόμαστε και εκφράζουμε την οργή μας γι' αυτές τις εξελίξεις. Που, ομολογουμένως, δεν το περιμέναμε από τη νέα δημοτική αρχή, μετά τις προεκλογικές δεσμεύσεις της. Ας είναι... Εδώ είμαστε για να υπενθυμίζουμε ότι η Αθήνα ανήκει σ' αυτούς που την κατοικούν...

Στα κυριακάτικα φύλλα αυτό που κυριαρχεί στις διαφημίσεις είναι οι πασχαλινοί προορισμοί. Δεν ξέρω σε ποιους απευθύνονται και πόσο σίγουροι είναι ότι φέτος με όλα όσα συμβαίνουν θα βρεθούν άνθρωποι να κάνουν μακροπρόθεσμους προγραμματισμούς.

Αλλά είναι ωραίο που οι εφημερίδες δε χάνουν τις συνήθειες τους. Είναι που το εμπορικό κοιτάζει το ημερολόγιο του και οργανώνει τις καταχωρήσεις του.

Ποιος αρνείται ότι έρχεται Πάσχα; Ο καιρός γλυκαίνει ήδη και όποιον μπορεί, είναι υπέροχα να μπορεί να προγραμματίζει από τώρα πασχαλινές εξορμήσεις...

Τα «Ταξίδια» της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ προτείνουν μια βόλτα για ψώνια στην Κωνσταντινούπολη. Δεν είναι άσχημη ιδέα... Δίπλα μας και σχετικά οικονομικά με τη νομισματική διαφορά που έχουμε...

Στο ίδιο τεύχος υπάρχει πρόταση για μια βόλτα στα ψηλά Λασηθιώτικα όρη, στο οροπέδιο Λασιθίου, αλλά και στα μικρότερα οροπέδια Νήσιμου, Καθαρού και Λιμνάκορου. Κάθε στάση και μια κατάδυση στην ανεξάντλητη ιστορία και μυθολογία της Κρήτης.

Στο TRAVEL του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ μπορείς να βρεις τους top πασχαλινούς προορισμούς στην Κέρκυρα, τη Ρόδο, την Κρήτη, το Ναύπλιο και τη Ναύπακτο. Πληροφορίες για τη διαμονή, το φαγητό, τα έθιμα, τα αξιοθέατα...
Όντως, άρχισε να... μυρίζει Πάσχα...