Κάτι από τη Μάνη και τα Σπήλαια του Δυρού, που πήγαμε Αύγουστο, πριν δυο χρόνια…

diros1.250823
Περάσαμε πολύ όμορφα στη Μάνη μαζί με τα παιδιά μας, τον Κώστα, την Άννυ και τα εγγόνια μας το περσινό καλοκαίρι, Δημήτρη και Άντονη. Καθισαμε εκεί από το απόγευμα της Πέμπτης 24 Αυγούστου ώς το απόγευμα της Δευτέρας 28/8/2023.

diros2.250823
Και φυσικά, καθημερινά είχαμε ένα πρόγραμμα για το πού θα πάμε και τι θα κάνουμε. Ο καιρός ήταν σύμμαχος μας, ζεστός, κι αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να χαρούμε ξεχωριστά την κάθε στιγμή. Ήταν ένας Αύγουστος στα καλύτερα του!

diros3.250823
Προτίμησα σ’ αυτό το δημοσίευμα να μη βάλω άλλες φωτογραφίες. Μόνο μέσα από τα Σπήλαια του Δυρού, επειδή πραγματικά εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Και περιμένουν καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι στην ουρά του ταμείου, να κόψουν εισιτήριο 30 ευρώ για την είσοδο.

diros4.250823
Αυτή τη φορά δεν πήγαμε μαζί τους μέσα στα Σπήλαια για την ξενάγηση των 40 λεπτών. Το έχω δει τόσες φορές. Αλλά ο Κώστας με τον Δημήτρη με προμήθευσαν με τόσες φωτογραφίες από εκεί μέσα, που θα μπορούσα να δημοσιεύω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για καιρό…

diros5.250823
Πέρα από τη φυσική ομορφιά, όλα στη Μάνη είναι πέτρα κι αυτό προσωπικά μου αρέσει πολύ. Μου θυμίζει τη νότια Κρήτη και την Εύβοια στα πιο άγρια τους. Μια αγριάδα όμως που δεν σε φοβίζει, αλλά σου προξενεί δέος για τον Δημιουργό!

diros6.250823
Έχουμε ήδη κάνει μια ανάρτηση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ γι’ αυτή την επίσκεψη στα Σπήλαια του Δυρού. Δείτε τη ΕΔΩ. Και ΕΔΩ μια παλαιότερη που θα μπορούσατε να τη βρείτε ψάχνοντας ανάμεσα στις 6.500 δημοσιεύσεις που υπάρχουν σ’ αυτόν τον ιστότοπο. Και συνεχίζουμε

Γεμάτος χοχλιδάκια ο φράκτης του σπιτιού στο χωριό... Μα, πού βρίσκονται τόσα πολλά;

Posted in Κρήτη

xoxlidakia
Είναι μικρά, χαριτωμένα και στην ουσία δεν τρώγονται... Ο μεζές τους, είναι πολύ μικρός. Στην Κρήτη τα λέμε χοχλιδάκια και το χειμώνα με τις βροχές "πιάνουν" τον κόσμο... Τώρα, τι ήταν αυτό που τα έφερε τόσο πολλά και μαζεμένα στην αυλή μας; Ειλικρινά δεν ξέρω...

xoxlidakia1
Θεώρησα όμως πως αξίζει λίγο να σταθώ και να σχολιάσω αυτό το φαινόμενο... Έφερα μπροστά τις φωτογραφίες και ανέδειξα τη λεπτομέρεια που έχει να κάνει μ' αυτά τα μικρά χοχλιδάκια... Φαντάζομαι κάνει και σε σας εντύπωση. Δεν είμαι μόνο εγώ, ο παράξενος...

xoxlidakia2
Πώς βρίσκονται έτσι μαζεμένα; Πώς οργανώνονται όταν έχουν ξεραθεί (έτσι μοιάζουν) και δίνουν την αίσθηση ότι δεν έχουν πια ζωή; Πάντα θα με προβληματίζουν τέτοια ερωτήματα... Τα οποία θέτω κι από εδώ. Κι αν είναι σε θέση κάποιος αναγνώστης να μου απαντήσει, θα το χαρώ.

xoxlidakia3
Θα συνεχίζω να τα παρακολουθώ και να τα προσέχω... Δεν έχει μπει χέρι ανθρώπου και αυτά τα όντα δεν φημίζονται για την ευφυΐα τους. ΚΙ ωστόσο είναι πάρα πολλά και άρτια οργανωμένα. Τα κοιτάζω, τα ξανακοιτάζω και καμαρώνω για όσα έχει φτιάξει ο Δημιουργός. Ακόμα κι αυτά τα μικρά και ασήμαντα.

Να επιστρέψουμε για λίγο στα λουλούδια, που τόσο πολύ αγαπούμε. Το χρειαζόμαστε!...

Posted in Επικαιρότητα

ortansies1
Καιρός είναι να ξαναγυρίσουμε λίγο σε αυτά που αγαπούμε, στα λουλούδια που μας στέλνετε με τόση αγάπη και φροντίδα… Μάλιστα σήμερα, λέω να μείνουμε στην Άνδρο και να δούμε τις φωτογραφίες από τους κήπους της Ευαγγελίας και της Εριφύλης. Φρόντισε η φίλη μας η Δήμητρα γι’ αυτό και την ευχαριστούμε. Ορτανσίες ανθισμένες, λοιπόν!

fustanela1
Αλλά και… φουστανέλες! Έτσι μου έγραψε η Δήμητρα πως τα λένε αυτά τα πανέμορφα λουλούδια… Και αλήθεια, αν τα προσέξει κανείς, θα διαπιστώσει πως μοιάζουν πολύ με τις πραγματικές φουστανέλες σε… μικρογραφία. Αντιλαμβανόμαστε πως οι άνθρωποι προσαρμόζουν τα πράγματα στις ανάγκες τους. Έτσι έχουν συνηθίσει και έτσι κάνουν.

ortansies2
Οι ορτανσίες είναι ανθισμένες αυτόν τον καιρό, μας πληροφορεί η φίλη μας Ευαγγελία. Και οι φωτογραφίες έφτασαν σε μας μόλις προχθές, οπότε βιαστήκαμε λίγο να τις μοιραστούμε μαζί σας. Δεν ξέρω όμως, πόσο θα τις αφήσει έτσι ζωντανές και όμορφες, ο πρόωρος καύσωνας που ήρθε ξαφνικά στη ζωή μας.

fustanela2
Πίσω στις φουστανέλες από τον κήπο της Εριφύλης… Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Διαφορετικά χρώματα, άλλη ομορφιά. Όλα τελικά έχουν μια υπέροχη ποικιλία χρωμάτων κι αυτό επιλέξαμε να κάνουμε κι εμείς στην ανάρτηση μας, σήμερα… Μήπως, κάπως έτσι, δεν είναι διαρθρωμένη και η κοινωνία, γύρω μας; Τεράστια η διαφορετικότητα.

ortansies3
Ξαναγυρίσαμε στις ανθισμένες ορτανσίες της Ευαγγελίας… Και την ευχαριστούμε που πάντα μας θυμάται και μοιράζεται μαζί μας τέτοια υπέροχα θέματα από τον μικρό παράδεισο που έχει καταφέρει να φτιάξει με την πολύτιμη βοήθεια του Τζίμη. Είχαμε τη χαρά. Πέρσι τέτοια εποχή να τα δούμε και να τα ζήσουμε από κοντά. Ρίξτε μια ματιά ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

skulariki
Και μια τελευταία φωτογραφία που αλλάζει όλο το ως τώρα σκηνικό. Το λουλούδι αυτό το λένε σκουλαρίκι και είναι υπέροχο και για το χρώμα του και για το σχήμα του. Το χρειαζόμουν αυτό, σήμερα. Να πάρω μια ανάσα, να συνεχίζω να πορεύομαι στη ζωή, επειδή τελικά, όλοι έχουμε ανάγκη από θετικές σκέψεις και όμορφες εικόνες για τα μάτια μας.

Με την καρδιά, στους ανθρώπους που αγαπάμε, στην Κρήτη και τη Στασούλα μας…

Posted in Τα δικά μου

kukia1
Οι φωτογραφίες είναι της περασμένης εβδομάδας, τότε που γυρνούσαμε την Ελλάδα και είχα υλικό πολύ, οπότε τις κράτησα... Αλλά δεν ήθελα να πάνε και χαμένες. Στα κάτω - κάτω της γραφής, μόνο μια φορά το χρόνο συμβαίνει αυτό που αποτυπώνουν, το αλώνισμα των κουκιών του σπιτιού.

kukia2
Και η Στασούλα μας, παρούσα... Σε εκείνην είναι αφιερωμένο το σημερινό κομμάτι. Με πολύ αγάπη και με προσευχές για τη δυσκολία που περνάει... Είμαστε δίπλα της. Με την ψυχή μας, την καρδιά μας, το μυαλό μας. Και είναι στη σκέψη μας, κάθε στιγμή.

kukia3
Σ' αυτό το πολύ όμορφο αλώνισμα, δεν θα μπορούσε να λείπει ο Αγησίλαος. Η ψυχή, όλης αυτής της κατάστασης... Δείτε που έκαναν το αλώνι τους, πάνω στο δημόσιο δρόμο, δίπλα στη λίμνη της Λειβάδας...Τι όμορφη που είναι η ζωή, όταν την κάνεις πολύ απλή, στην καθημερινότητα της.

kukia4
Μαζί και ο ξάδελφος μου, ο Γιώργος, που αυτόν τον καιρό είναι στο χωριό... Επιλέγει να μένει πολύ καρό στο Θραψανό και να συμμετέχει ενεργά σε τέτοιες δράσεις. Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα, από το να μπορείς να κάνεις αυτό που σου αρέσει και να είσαι κοντά και δίπλα, με αυτούς που επιθυμείς.

kukia5
Δεν το είχα ξαναδεί και μου έκανε εντύπωση... Το τρακτέρ του Αγησίλαου, το Zetor έγινε... αλωνιστική μηχανή, στα κουκιά! Και τα πήγε μια χαρά, αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα. Αυτό το μηχάνημα, το θυμάμαι χρόνια, να βγάζει ασπροπρόσωπο τον Αγησίλαο στις αγροτικές δουλειές.

kukia6
Στις φωτογραφίες, όπως θα διαπιστώσατε κι εσείς, το πήγαμε λίγο ανάποδα το πράγμα... Ξεκινήσαμε με το τέλος, το λίχνισμα και κλείνουμε με την αρχή, πώς δηλαδή έβαλαν κάτω τα δεμάτια τα κουκιά και άρχισε το τρακτέρ να περνάει από πάνω τους, για να τα αλωνίσει. Συμβαίνουν κι έτσι στη ζωή...

Φεύγοντας από τη Μονεμβασιά, είδαμε κάπως έτσι τη φύση... Φρύγανα τα αγριόχορτα!

Posted in Επικαιρότητα

monemvasia1.080619
Όταν πήγαινα να πάρω το αυτοκίνητο, από εκεί που το είχα παρκάρει, περίπου ένα χιλιόμετρο, ίσως και περισσότερο μακριά από την πύλη της καστροπολιτείας, είδα μια φύση πάνω στο βράχο της Μονεμβασιάς που με ξετρέλανε. Και την αποτύπωσα στο φακό μου, για να τη μοιραστώ μαζί σας.

monemvasia2.080619
Τα αγριόχορτα, έχουν κιόλας φρυγανιάσει... Και πόσο να αντέξουν θα μου πεις, πάνω στον άνυδρο βράχο με το λίγο χώμα; Το λίγο καλοκαίρι τα έκανε να μοιάζουν σαν είναι προχωρημένη η εποχή... Ναι, αυτό το καλοκαίρι που όλο και το λογαριάζει αν θα πρέπει να έρθει οριστικά ή να περιμένει, λίγο ακόμα.

monemvasia3.080619
Αυτά στα δεξιά μου... Στα αριστερά μου, η θάλασσα και στο βάθος η νέα πόλη της Μονεμβασιάς, που συνδέει το κάστρο με μια μικρή γέφυρα... Ένας μονόδρομος που πρέπει να έχεις και λίγη τύχη, όταν μπαίνεις και όταν βγαίνεις, για να μην πέσεις πάνω σε πούλμαν και δεν θα ξέρεις πού να πας...

monemvasia4.080619
Βέβαια, με λίγη προσπάθεια θα διακρίνεις και λίγο πράσινο, ανάμεσα στην άσφαλτο και τα βράχια, πριν τη θάλασσα, που κι αυτό έχει φρυγανιάσει... Το φετινό καλοκαίρι ή μάλλον η άνοιξη ήταν πολύ ιδιόμορφη. Ή θα έκανε πολύ κρύο ή το αντίθετο. Η ισορροπία απουσίαζε, εμφαντικά.

monemvasia5.080619
Άλλη μια πλευρά της πλαγιάς του βράχου δεξιά μας... Κανονικά τέτοια αγριόχορτα τα συναντούσα στο χωριό πηγαίνοντας στο κοντινά βουνά τον Ιούλιο που κατέβαινα. Όμως, εδώ είναι εμφανή παντού. Και μου έκανε τόσο εντύπωση που δεν μπορούσα να τα αγνοήσω...

monemvasia6.080619
Μόνο εδώ βρήκα μερικά ανθισμένα λουλούδια, σχετικά πράσινα ακόμα... Και μου δημιούργησε την αίσθηση ότι έπρεπε να τα φωτογραφίσω, γιατί αν δεν το έκανα, θα έχανα αυτή τη μοναδική ομορφιά, που δίνει άλλη αίσθηση στο τοπίο... Έτσι λοιπόν. δεν δίστασα να το κάνω!

Η χθεσινοβραδινή τελευταία βόλτα στην Πλάκα με τους φίλους μας, μαζί... Επιθυμία τους!

Posted in Επικαιρότητα

teleftea.volta1.070619
Αλλιώς είχαμε προγραμματίσει την τελευταία νύχτα του Κώστα στην Αθήνα κι αλλιώς εξελίχθηκε το πράγμα. Ο ίδιος, πριν λίγες μέρες που πήγαμε στα Αναφιώτικα, επιθύμησε να ξαναέρθει εδώ για φαγητό. Και δεν μπορούσαμε, παρά να του ικανοποιήσουμε την επιθυμία...

teleftea.volta2.070619
Μαζί μας, οι φίλοι μας Άρης και Χάρις... Επιθυμία κι αυτή του Κώστα... Κι εκείνοι ανταποκρίθηκαν με αποτέλεσμα να πάμε στην ταβέρνα "Αναφιώτικα" και να περάσουμε πολύ όμορφα. Στη διάρκεια της μικρής μας βόλτας με τα πόδια από το Μοναστηράκι ως εκεί, ο Κώστας έβγαλε τις τελευταίες φωτογραφίες του από την Αθήνα.

teleftea.volta3.070619
Είχε αρχίσει να σουρουπώνει και τα στενά της Πλάκας είχαν πάντα τον κόσμο τους. Στον Κώστα άρεσε και αποτύπωσε τέτοιες στιγμές, με ανθρώπους άγνωστους σε μας. Αλλά μήπως έτσι ακριβώς δεν είναι η ζωή; Ζούμε και κινούμαστε ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν ξέρουμε.

teleftea.volta4.070619
Στη Ρωμαϊκή Αγορά, σταμάτησε το βλέμμα του λίγο περισσότερο... Ήταν κι αυτή στο δρόμο μας. Έβαλε τη μηχανή του ανάμεσα από τα κάγγελα και πήρε αυτή την υπέροχη φωτογραφία. Ναι, όλοι όσοι φεύγουν από την Ελλάδα, θέλουν κάπως έτσι να τη θυμούνται. Στα καλά, όχι τα αρνητικά της.

teleftea.volta5.070619
Και στους Αέρηδες, σταματήσαμε για λίγο... Είναι πραγματικά υπέροχα μέρη όλα αυτά, στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Όσες φορές και να τα ζήσεις, όσες φορές και να τα δεις, θα θέλεις πάντα να επιστρέψεις ξανά πίσω... Ή να τα... πάρεις μαζί σου, ως αναμνήσεις στον τόπο που πηγαίνεις.

teleftea.volta6.070619
Όπως κι αυτή η βόλτα στα δρομάκια της Πλάκας, πριν πέσει η νύχτα... Αυτά είναι που θα θυμούνται κι αυτά θα πάρουν μαζί του ανάμεσα στις εκατοντάδες φωτογραφίες των αναμνήσεων τους. Ακόμα δεν έφυγαν και λαχταρούμε την επιστροφή τους. Περάσαμε πολύ όμορφα, αυτές τις μέρες μαζί τους.

Και τώρα... ολοταχώς για τις βουλευτικές εκλογές! Και μερικά διαδικαστικά ζητήματα…

Posted in Δημοσιογραφικά

avgi060619
Άρχισαν τα προεκλογικά πρωτοσέλιδα... Ο Τύπος, άλλωστε και στη διάρκεια των Ευρωεκλογών αντιμετώπισε το θέμα ωε γενικές εκλογές. Και ιδού την ΑΥΓΗ που απλή σκληραίνει το παιχνίδι... Μερικές τυπικές διαδικασίες χρειάζονται και όλα είναι έτοιμα για την Κυριακή 7 Ιουλίου. Με ιδιαίτερη πόλωση και φανατισμό, θα είναι αυτές οι εκλογές.

topontiki060619
Άκρως προεκλογικό και το πρωτοσέλιδο του ΠΟΝΤΙΚΙΟΥ της 6 Ιουνίου. Νομίζω πως έχει δίκιο. Κάπως έτσι θα έχουν τα πράγματα. Αρένα θα θυμίζει η κάλπη. Και αν και δεν είναι Ισπανία εδώ, όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει στην αρένα. Προετοιμαστείτε λοιπόν για τα χειρότερα. Πόσο τυχεροί είμαστε που βρισκόμαστε μακριά από όλα αυτά!

efimeridesΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 08/06/2019

Ας ξαναδούμε το θέμα των εκλογών της 7ης Ιουλίου που προέκυψε ξαφνικά μετά τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών και που είναι αλήθεια, ότι ξάφνιασαν πολλούς. Καλοκαιριάτικα λοιπόν, στους πρώτους καύσωνες, οι Έλληνες πολίτες θα κληθούν πάλι στις κάλπες που θα... πήγαιναν τον Οκτώβρη, όταν και θα έληγε η τετραετής θητεία, αυτής της κυβέρνησης.

Άλλες όμως οι βουλές των ανθρώπων και άλλη της... κάλπης... Στην πραγματικότητα, μερικά πράγματα δεν τα κάνεις όπως θέλεις εσύ, αλλά όπως επιθυμούν εκείνοι που επιλέγουν να διαμορφώνουν την πολιτική ατζέντα. Και εδώ, είτε αρέσει, είτε όχι την ατζέντα τη διαμορφώνει ο νικητής. Ο ηττημένος παρακολουθεί άβουλος και προσπαθεί να διασώσει ότι μπορεί, αν μπορεί.

Έτσι λοιπόν την ερχόμενη εβδομάδα, μεταξύ 10 και 13 Ιουνίου ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, θα επισκεφτεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, προκειμένου να ζητήσει την πρόωρη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη εθνικών εκλογών.

Αυτό ανέφερε ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης ενημερώνοντας τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες, ενώ συμπλήρωσε ότι η Βουλή θα είναι ανοιχτή και την επόμενη εβδομάδα.

«Δεν μπορώ να πω αν θα λειτουργούμε και αυτήν την εβδομάδα. Η Βουλή θα είναι ανοιχτή μέχρι να διαλυθεί. Είμαστε σε μια ιδιότυπη αλλά κανονική λειτουργία της Βουλής», είπε ο πρόεδρος της Βουλής.

Ο κ. Βούτσης ανέφερε ότι η ψήφιση των ποινικών κωδικών θα γίνει με την διαδικασία των κωδικών και άρα δεν θα υπάρχουν υπουργικές τροπολογίες.

«Δεν αποκλείω να υπάρχει μικρός αριθμός τροπολογιών. Ελπίζω και είμαι βέβαιος ότι δεν θα έρθουν πολλές και δεν θα έχουν προεκλογικό χαρακτήρα», είπε.

Και δυστυχώς ήρθε με τον χειρότερο τρόπο, για να αποκαθηλώσει εντελώς την πολιτική και όσους την ασκούν, ανεξαρτήτως χρώματος. Όλοι ήθελαν να… βολέψουν κάποιον δικό τους την τελευταία στιγμή!

Ο πρόεδρος της Βουλής ανέφερε ακόμη ότι η Ολομέλεια θα αποφασίσει τις επόμενες μέρες για την υιοθέτηση των παιδιών του Μυτιληνιού υποπλοίαρχου του Λιμενικού Σώματος, Κυριάκου Παπαδόπουλου, ο οποίος υπέστη καρδιακό κατά την άσκηση των καθηκόντων του και «έφυγε» στα 44 του χρόνια. Το έκανε και το σημειώνουμε στα θετικά.episimansis.neo

Εν τω μεταξύ, πραγματοποιήθηκε η Διάσκεψη των Προέδρων για τη λειτουργία της Βουλής την τελευταία εβδομάδα πριν από τη διάλυσή της και την προκήρυξη των βουλευτικών εκλογών 2019, με την κυβέρνηση να φέρνει για κύρωση 2 συμβάσεις και 2 νομοσχέδια, ενώ ΝΔ και ΚΙΝΑΛ έκαναν λόγο για ρουσφετολογικές τροπολογίες και ανακοίνωσαν πως θα αποχωρήσουν.

Με βάση τον προγραμματισμό, η Βουλή θα συνεδριάσει την Τετάρτη στις 2 το μεσημέρι για να ψηφιστούν δύο κυρώσεις συμβάσεων, την Πέμπτη θα συζητηθεί και θα ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τους νέους ποινικούς κώδικες και την Παρασκευή θα συζητηθεί και θα ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τη δωρεά του ιδρύματος Νιάρχου.

Βιάζονται κάποιοι; Ή είναι ιδέα μας; Νόμιζαν, οι καημένοι, ότι είχαν εδραιώσει τη θέση τους για πολύ καιρό στα κυβερνητικά έδρανα. Αλλά έκαναν λάθος. Ένας λάθος που παθαίνουν όλοι όσοι, η συγκυρία ή οι συνθήκες τους φέρνει προσωρινά στην εξουσία.

Οι άνθρωποι ψηφίζουν ή καταψηφίζουν όχι με τη λογική, αλλά με το συναίσθημα… Και δυστυχώς για μας, τους πολίτες τα επιτελεία των μονομάχων έχουν επιστημονικούς συνεργάτες που τους καθοδηγούν για το τι πρέπει να λένε και κυρίως πώς να το λένε, ώστε χαϊδεύουν τα αυτιά των ψηφοφόρων τους.

Τους καλοπιάνουν μέχρι να πάνε στην κάλπη. Μετά, ισχύει το γνωστόν: «Ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από το Ταμείο». Ύστερα θα χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο, όλοι όσοι θα πανηγυρίζουν την επαύριον των εκλογών και θα τους κατηγορούν για προδότες.

Άλλωστε δεν θα ξαφνιαστούμε. Το έργο το έχουμε δει πολλές φορές ως τώρα. Για την ώρα χαλαρώστε, επειδή θα κληθούν να ακούσουμε και να δούμε πολλά στη διάρκεια αυτής της προεκλογικής περιόδου. Όλοι τα παίζουν «όλα για όλα, οπότε αναμένονται πολιτικές «αιματοχυσίες…

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στην στήλη μου "Επισημάνσεις".

Ανάσα ζωής και μια εμπειρία πολύ δυνατή το να ζήσεις ένα 24ωρο μέσα στη Μονεμβασιά!

Posted in Επικαιρότητα

monembasia1.050619
Φτάσαμε χθες το μεσημέρι στη Μονεμβασιά… Με ζέστη μπόλικη και με μια μικρή ταλαιπωρία, εξαιτίας του ότι έπρεπε να σταματήσουμε το αυτοκίνητο 500 και μέτρα έξω και μακριά από την καστροπολιτεία της Μονεμβασιάς. Μέσα δεν… κυκλοφορούν αυτοκίνητα. Και πώς να το κάνουν, άλλωστε. Οι δρόμοι είναι τόσο στενοί… Αλλά όλο αυτό έχει και την ομορφιά του.

monembasia2.050619
Μερικοί δρόμοι φαίνονται μέσα από τις φωτογραφίες του Κώστα. Στενοί πολύ. Και πλακόστρωτοι… Όλα εδώ είναι πέτρα… Και ήλιος… Και θάλασσα… Και ησυχία, ηρεμία, ατέλειωτη… Μπορεί να ταλαιπωρηθήκαμε να μεταφέρουμε τα πράγματα μας, αλλά αποζημιωθήκαμε και με το παραπάνω…

monembasia3.050619
Είχαμε ήδη κάτι «τσιμπήσει» στη Σπάρτη. Έτσι προτιμήσαμε να ξαπλώσουμε λίγο και το απόγευμα και κατά τις 6, φάγαμε… Υπέροχο μαγειρευτό φαγητό στη βεράντα της Ματούλας. Με καλό σέρβις και κάτω από τη σκιά των φυτών, η κουζίνα τους μας φάνηκε ακόμα καλύτερη.

monembasia4.050619
Περπατήσαμε αρκετά στα στενά δρομάκια του. Κι ο Κώστας πήρε πολλές φωτογραφίες. Μερικές από αυτές θα τις δείτε σ’ αυτό το δημοσίευμα. Είναι αδύνατον να δημοσιευτούν όλες. Και δεν έχει και νόημα… Αυτά τα πράγματα δεν είναι να τα βλέπεις σε φωτογραφίες, αλλά να τα ζεις.

monembasia5.050619
Στη Μονεμβασιά είχα ξαναέρθει, αλλά για λίγο. Και, θυμάμαι, μου έκανε και τότε εντύπωση, όλη αυτή η φυσική ομορφιά. Επισκεφτήκαμε και το πατρικό σπίτι του ποιητή Γιάννη Ρίτσου, στο έμπα της καστροπολιτείας. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα γι’ αυτόν. Κι εγώ, καθώς τα διάβαζα, διαπίστωσα ότι δεν ήξερα και πολλά από αυτά.

monembasia6.050619
Και επειδή σε ένα δημοσίευμα που έχει μόνο φωτογραφίες και λεζάντες δεν μπορείς να γράψεις και πολλά, προτιμώ να σας τα δώσω μέσα από αυτόν ΕΔΩ τον σύνδεσμο για να μάθετε περισσότερα, για τον τόπο και την ιστορία του. Εμείς ζήσαμε πολύ όμορφα και ο Κώστας με την Άννυ έβαλαν μια ακόμα ομορφιά, στις αναμνήσεις τους, από την Ελλάδα.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA