Μέχρι τώρα εδώ, στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ έχουμε κάνει δυο αναρτήσεις για τον καταστρεπτικό  σεισμό στον Ισημερινό ή αλλιώς Εκουαδόρ που έγινε τα ξημερώματα του περασμένου Σαββάτου. Μπορεί να μην πήρε διαστάσεις η είδηση στην Ελλάδα, επειδή είμαστε μακριά, αλλά η αλήθεια είναι ότι σχεδόν ισοπέδωσε τη μικρή αυτή χώρα. Ελάτε να τα θυμηθούμε πατώντας ΕΔΩ και ΕΔΩ. Πολλοί αδελφοί μας πέρασαν τις νύχτες τους στις αίθουσες Βασιλείας...


Πολύ γρήγορα, η βοήθεια έφτασε προς τους αδελφούς μας. Οι εικόνες που δημοσιεύουμε είναι αδιάψευστος μάρτυρας... Πολύ φυσικό. Η ενότητα και η αγάπη που τους χαρακτηρίζει του Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι κάτι που εντυπωσιάζει τον κόσμο έξω. (Ιωάννης 13:34, 35) Με όποιο τρόπο μπορούσαν έτρεξαν κοντά στους αδελφούς που δοκιμάζονταν σκληρά. Και ιδού το αποτέλεσμα... Πολύ ενθαρρυντικό από όποια πλευρά κι αν το δεις.


Είναι φανερό ότι ο Ιεχωβά δημιούργησε τους ανθρώπους επειδή ήθελε να τους χαρίσει το δώρο της ζωής. Παρ’ όλο που ο Θεός επιτρέπει την αδικία, την απεχθάνεται και σύντομα θα την αφανίσει για πάντα. Ο στασιασμός του Αδάμ και της Εύας προκάλεσε μεγάλη ζημιά στην ανθρωπότητα. (Ρωμαίους 5:12) Στα θλιβερά επακόλουθα περιλαμβάνεται και ο θάνατος των αγαπημένων μας. Σε έναν μελλοντικό νέο κόσμο, ο Θεός θα αναιρέσει τις συνέπειες που έχουν προκαλέσει αυτές οι τραγωδίες, και όσοι έχουν πεθάνει θα ξαναζήσουν. —Πράξεις 24:15.


Εικόνες ηρεμίας μετά τη σκληρή δοκιμασία... «Ο Θεός είναι όντως ανάμεσά σας». (1 Κορ. 14:25) Ως σύνολο λοιπόν, έχουμε άφθονες αποδείξεις που μας βεβαιώνουν ότι ο Θεός εργάζεται προς όφελος του λαού του. (Διαβάστε Ησαΐας 66:14) Τι θα πούμε για εμάς προσωπικά; Βλέπουμε καθαρά το χέρι του Ιεχωβά στη ζωή μας; Αυτή είναι μια προσωπική απάντηση για τον καθεμιά από μας ξεχωριστά... Χρειάζεται όμως να την κάνουμε από καιρό σε καιρό για να διαπιστώνουμε πού βρισκόμαστε στο ρεύμα του χρόνου.


Η ίδια η οργάνωση ενεργοποιήθηκε άμεσα... Με φορτηγά γεμάτα από υλικά πρώτης ανάγκης έτρεξε κοντά τους... Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αποτελούν μια παγκόσμια οικογένεια πιστών. Ριψοκινδυνεύουν πρόθυμα τη ζωή τους προκειμένου να κάνουν το καλό σε εκείνους με τους οποίους είναι συγγενείς στην πίστη —ακόμη και σε εκείνους που δεν έχουν γνωρίσει ποτέ πριν. Γιατί; Επειδή τους αγαπούν. Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Από αυτό θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη μεταξύ σας». (Ιωάννης 13:35)


Οι εικόνες που δημοσιεύουμε μοιάζουν να μιλούν από μόνες τους... Κούτες με κονσέρβες και άλλα ήδη αναγκαία για την πρώτη αντιμετώπιση της κατάστασης. Οι αδελφοί αγρυπνούν… Και τις δύσκολες ώρες είναι εκεί, ακοίμητοι φρουροί... Αρκετά φορτηγά που μετέφεραν βοήθεια κατάφεραν να φτάσουν μέχρι τους αδελφούς μας μεταφέροντας τα τρέχοντα έντυπα, ζεστά ρούχα, τρόφιμα και φάρμακα που τα είχαν ανάγκη. Είναι να μη δοξάζει κανείς τον Ιεχωβά τέτοιες μεγάλες στιγμές;


Ο Ιεχωβά πραγματικά ‘πλουτίζει το λαό του σε κάθε ελευθεριότητα [για κάθε είδους γενναιοδωρία, ΜΝΚ]’. (2 Κορινθίους 9:11) Αυτοί, με τη σειρά τους, αισθάνονται τη βαθιά χαρά η οποία προέρχεται από το γεγονός ότι δίνουν γενναιόδωρα στους αδελφούς και στις αδελφές τους. Η αγάπη που δείχνουν μ’ αυτόν τον τρόπο είναι ένα αναγνωριστικό σημάδι των ακολούθων του Ιησού. Αυτή η αγάπη γίνεται ολοένα και πιο δυσεύρετη σ’ αυτόν τον κόσμο που βρίσκεται σε ανάγκη.


Οι αληθινοί διάκονοι του Θεού σήμερα έχουν το θαυμάσιο προνόμιο να παίρνουν μέρος στην εκπλήρωση Βιβλικών προφητειών. Πώς; Στην ιστορικής σημασίας περίπτωση που οι μαθητές ρώτησαν τον Ιησού: «Πότε θέλουσι γείνει ταύτα, και τι το σημείον της παρουσίας σου και της συντελείας του αιώνος;» εκείνος απάντησε ότι σ’ έναν καιρό παγκόσμιων πολέμων, πείνας, σεισμών και ανομίας, ‘θα κηρύττονταν τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη’. (Ματθαίος 24:3, 14) Ο Παύλος έθεσε το παράδειγμα για όλους τους αληθινούς διακόνους με το να κηρύττει ‘από σπίτι σε σπίτι’. —Πράξεις 20:20, ΜΝΚ.


Εντυπωσιακό είναι ότι πάνω στις κονσέρβες που προσφέρθηκαν ήταν γραμμένα με μαρκαδόρο, εδάφια ενθαρρυντικά… Σε καμιά περίπτωση οι αδελφοί μας στον ισημερινό ή αλλιώς Εκουαδόρ δεν αισθάνθηκαν μόνοι. Κάθε άλλο. Από την πρώτη στιγμή της μεγάλης δοκιμασίας είδαν το χέρι του Ιεχωβά να προσφέρει πλουσιοπάροχα την Αγάπη του με κάθε τρόπο ανακουφίζοντας πρακτικά τις ανάγκες τους. Επόμενο βήμα είναι η ψυχολογική υποστήριξη τους και η παροχή πλούσιας πνευματικής τροφής...

Έξι χρόνια συμπληρώνονται αυτές τις μέρες από την αποφράδα εκείνη ημέρα που ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, με  διάγγελμα από το Καστελόριζο, ανακοίνωνε την είσοδο της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης. Η χώρα μπήκε σε ένα τούνελ και ακόμη αναζητεί την έξοδο και οι πολίτες της είδαν τη ζωή τους να ανατρέπεται με μερικές υπογραφές και με το πιστόλι στον κρόταφο.


Από τότε, ζήσαμε και είδαμε πολλά. Η πολιτική άγριας λιτότητας, οδήγησε πολλούς Έλληνες στην ξενιτιά και ακόμα περισσότερους στην ανεργία. Το πολιτικό σκηνικό ανατράπηκε, με το τέλος των μονοκομματικών κυβερνήσεων. την ενίσχυση της ακροδεξιάς και την ανάδειξη ενός κόμματος της αριστεράς στην εξουσία. Ο λαός βγήκε στους δρόμους, ωστόσο παρά την αντίσταση και παρά τις θυσίες που αντιμετώπισε με μεγάλη ωριμότητα, οι συνθήκες ακόμα δεν αφήνουν χώρο στην ελπίδα.


Έξι χρόνια μετά παραμένουμε παγιδευμένοι στο ίδιο σημείο, που ήμασταν και το 2010 με τη χώρα να μην μπορεί να δανειστεί, τους δανειστές να απαιτούν σκληρά μέτρα και την πολιτική ηγεσία της χώρας να εμφανίζεται αδύναμη να βρει λύσεις. Χαρακτηριστικό είναι το πρωτοσέλιδο μια επαρχιακής εφημερίδας, της ΝΕΑ ΚΡΗΤΗΣ, η οποία ωστόσο, όπως είναι φυσικό επικεντρώνει στο μικρόκοσμο της, την Κρήτη και όχι όλη την Ελλάδα που είναι γεμάτη δράματα.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 23/04/2016

Έξι χρόνια μετά το πρώτο μνημόνιο, ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει ότι δεν έχει ουσιαστικά αλλάξει τίποτε άλλο, εκτός απ’ το ότι όσες περικοπές γίνανε στα… έξοδα της δημόσιας διοίκησης και του κράτους γενικότερα, έγιναν όλες εις βάρος του ελληνικού λαού. Ας το δούμε λίγο για να θυμηθούμε πώς έχουν τα πράγματα.

Είτε πρόκειται για μισθούς και συντάξεις και ψαλίδισμα εφάπαξ, είτε πρόκειται για περικοπές κονδυλίων από Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, όλες είχαν σαν αποτέλεσμα την κατακρήμνιση του βιοτικού επιπέδου του Έλληνα (του φτωχού, του μικρού και του μεσαίου). Κι αυτό δεν είναι δύσκολο να το διαπιστώσει κανείς εφόσον όλα αυτά τα χρόνια ζει στην Ελλάδα, είτε έχει δουλειά, είτε όχι…

Το κακό είναι πως, σε ότι αφορά την σπατάλη του δημοσίου σε όλες τις άλλες δραστηριότητές του, δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα. Οι ίδιοι (σε πλήθος) και περισσότεροι σύμβουλοι, τα ίδια συμβούλια, οι ίδιες δαπάνες μετακίνησης, παράστασης, τα ίδια επιδόματα και προνόμια των βουλευτών, τα ίδια πεταμένα κονδύλια σε ημέτερους, σε πολιτιστικές εκδηλώσεις αμφίβολης ποιότητας, σε διαφημίσεις ΔΕΚΟ και Δημοσίου σε εφημερίδες και κανάλια των διαπλεκόμενων, το ίδιο γενικό ξεχαρβάλωμα στην δημόσια διοίκηση.

Ούτε οι πολιτικοί άλλαξαν… Αυτοί κι αν δεν άλλαξαν… Οι ίδιοι κυβερνούν ακόμη και σήμερα με μικρές παραλλαγές. Αλλάζουν θέσεις, αλλάζουν κόμματα και πόστα, αλλά είναι ακόμη εδώ και κυβερνούν, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα, σαν να μην είναι αυτοί οι ίδιοι υπεύθυνοι της εθνικής καταστροφής. Δείτε, ας πούμε πώς με το ασφαλιστικό που έφεραν στη Βουλή, αφήνουν απέξω του βουλευτές και τις συντάξεις τους.

Από την άλλη οι ίδιοι αργυρώνητοι δημοσιογράφοι και κανάλια που μας «ενημέρωναν», οι ίδιοι εξακολουθούν να μας ενημερώνουν – συσκοτίζουν – παραπληροφορούν, εκπέμποντας την μνημονιακή τους προπαγάνδα προς όφελος των εργοδοτών τους και του συστήματος διαπλοκής, γενικότερα.

Στα έξι αυτά χρόνια που μεσολάβησαν δεν έχει αλλάξει τίποτα που να μπορεί να μας κάνει να ελπίζουμε σε μια λειτουργική αναδιάρθρωση του κράτους, στην απεμπλοκή της δημόσιας διοίκησης αλλά και όλου του δημόσιου βίου απ’ τα δεσμά της διαπλοκής και της απάτης.

Όλα πάνε απ’ το κακό στο χειρότερο, αυτό μπορεί να το διαπιστώσει κάθε αντικειμενικός παρατηρητής και όποιο επιπλέον έκτακτο πρόβλημα ανακύπτει (όπως το προσφυγικό), όχι μόνον δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με ψυχραιμία και αποτελεσματικότητα, αλλά επιβαρύνει την γενική κατάσταση τρείς φορές περισσότερο απ’ ότι αν προέκυπτε, κάτω από φυσιολογικές συνθήκες.

Η πορεία αυτή, που και με έγκριση των πολιτών (είτε πρόκειται με την ψήφο, είτε με την σιωπή και ανοχή) ακολουθείται, είναι βέβαιο πως οδηγεί στην πλήρη εξαθλίωση και μετατροπή του λαού σε πολίτες τύπου «τρίτου κόσμου». Όχι δεν είναι υπερβολικά όλα όσα ακούμε αυτές τις μέρες, υπό τύπον κριτικής…

Προφανώς και δεν περιμένουμε τίποτα καλύτερο, αλλά κι ας μην διαμαρτυρόμαστε όσο εμείς οι ίδιοι ανεχόμαστε αυτήν την πορεία προς την τελική καταστροφή... Ίσως και να είναι η μόνη που μας αξίζει τελικά. Όχι σε όλους. Αλλά τι να κάνουμε; Σ’ έναν «ασύμμετρο» πόλεμο, κι όταν μάλιστα δεν υπάρχει αντίσταση, οι «παράπλευρες απώλειες» θα είναι οι μεγαλύτερες και ίσως και οι μόνες!…

Προβληματισμοί που απασχολούν πολλούς συνέλληνες ενόψει μιας… επετείου που δεν τιμά κανέναν. Το χειρότερο είναι ότι δεν φαίνεται φως από πουθενά, ενώ άλλο ένα μνημόνιο που θα προσθέσει κι άλλα βάρη στα συνήθη υποζύγια, τους εργαζόμενους και συνταξιούχους ετοιμάζεται…

Κατά μια φοβερή σύμπτωση… Αυτές τις ίδιες μέρες, έξι χρόνια μετά, φέρνουν στη Βουλή το ασφαλιστικό και το νέο φορολογικό που τίποτα καλό δεν προμηνύουν… Όπως έχει αυτή τη στιγμή το πράγμα απεργούν και οι δημοσιογράφοι που βλέπουν να διαλύονται τα ταμεία τους. Και το συνταξιοδοτικό και αυτό της ιατροφαρμακευτική περίθαλψης…

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου "Επισημάνσεις".

Συνέβη το περασμένο Σάββατο 16/4/2016 και είχα υπόψη μου να το «ανεβάσω» στην ιστοσελίδα μου τις προηγούμενες μέρες… Όμως προέκυψαν άλλα θέματα, πιο σοβαρά κι έτσι, αναγκαστικά, τα βάζω τώρα… Επειδή η ζωή έχει τα πάνω της και τα κάτω της. Κι επειδή η διασκέδαση είναι κι αυτή μέρος της ζωής μας…


Ήταν μια πολύ όμορφη βραδιά που περάσαμε με φίλους και αδελφούς, στο νέο πολυχώρο Τέχνης «ΑΚΡΟΝ της Βρώσις» πάνω στη Λένορμαν, δίπλα στο σούπερ μάρκετ «Γαλαξίας»… Ήταν μια βραδιά καραόκε... Πολύ διασκεδαστική, ιδιαίτερα για όσους μπορούσαν να κρατήσουν ένα μικρόφωνο και να δοκιμάσουν τις φωνητικές ικανότητες τους.


Πρόκειται για το παλιό μαγαζί του Μπουρνέλλη που έχει φιλοξενήσει στο παρελθόν όλα τα μεγάλα ονόματα της ελληνικής μουσικής. Έχει πλέον μεταμορφωθεί σε ένα καταπληκτικό χώρο για καφέ ποτό και φαγητό. Αυτό το βράδυ περάσαμε καταπληκτικά. Υπήρχε πολύ καλή διάθεση και ακούσαμε καταπληκτικές ερμηνείες. Ευκαιρία για μια φωτογραφία φίλων.


Εδώ τραγουδάει η Γιώτα με χαρακτηριστικούς στοίχους. Ντουέτο με τον Θωμά, «ψυχή» αυτής της βραδιάς μιας και παρουσίασε όσους επέλεξαν να τραγουδήσουν όποιο τραγούδι ήθελαν... Στην κονσόλα που δυνατός ο Γιάννης, έβρισκε γρήγορα τα τραγούδια και υποστήριζε τεχνικά όσους τραγουδούσαν.


Η Ρεβέκκα με τον άνδρα της, μας εξέπληξαν θετικά… Έτσι είναι αυτά. Νέα για μας που τα βλέπαμε όλα αυτά για πρώτη φορά, παλιά για εκείνους που βλέπουν σ’ αυτή τη μορφή διασκέδασης έναν δυναμικό τρόπο να ξεπερνούν τα προβλήματα της καθημερινότητας. Όχι δεν πρόκειται για διαγωνισμό ταλέντων, μάλλον για προσωπική εκτόνωση μιλάμε.


Το περιβάλλον ήταν όμορφο, οι τιμές του καφέ σε ότι πρόσφερε καλές και όλοι όσοι ζήτησαν και πήραν το μικρόφωνο είχαν προφανώς κάτι να δώσουν... Εμείς καθίσαμε μέχρι μια λογική ώρα, δεδομένου ότι την επόμενη ημέρα, Κυριακή, είχαμε νωρίς συνάθροιση και για κανέναν λόγο δεν θα έπρεπε να απουσιάσουμε… Όπως και δεν το κάναμε. Ήμασταν εκεί, παρόντες.


Κοντά μας και η Μαρίνα που ανακαλύψαμε μια άλλη πλευρά της. Τη χαλαρή, την ανθρώπινη, αυτή που ζητά μια ευκαιρία να βγει… Το χρειαζόμαστε. Η υπευθυνότητα είναι ένα άλλο στοιχείο που φαίνεται σε τόσες άλλες στιγμές της ζωής μας... Αλλά υπάρχουν και αυτές οι χαλαρές στιγμές που, φυσιολογικά και το θέλουμε και το επιδιώκουμε.


Κι ο Σταύρος επίσης αποκάλυψε μια άλλη πλευρά του και τη χαρήκαμε καθώς μοιραστήκαμε μαζί του τις τραγουδιστικές του ικανότητες που είναι πολύ καλές… Μπράβο του! Μας παρέσυρε στους στοίχους των τραγουδιών που ζήτησε να ερμηνεύσει. Μόνος του ή με όποιο παρτενέρ κι αν το έκανε, άνδρα ή γυναίκα.


Κάποια στιγμή άναψε και το κέφι… Φυσιολογικά… Τα τραγούδια, οι χαρούμενοι και κεφάτοι άνθρωποι που τα ερμήνευαν, οι μουσικές και η άρτια τεχνική υποστήριξη, δια χειρός Γιάννη, όλα συνέτειναν στην επιτυχία. Ναι, χρειάζεται από καιρό σε καιρό, μια μικρή εκτόνωση ελεγχόμενη, σε ένα περιβάλλον φίλων και αδελφών. Από αυτήν την άποψη αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στους διοργανωτές.

Στο προηγούμενο σημείωμα σας είχαμε μερικά στοιχεία και φωτογραφίες από την επίσκεψη που κάναμε στο παλιό Φρούριο της πόλης της Κέρκυρας… Αν το βλέπετε κάπου αυτό, θα πιστεύατε ότι είναι ορθόδοξος ναός; Και όμως  πρόκειται. Η αρχιτεκτονική και η δόμηση του ναού βασίστηκε σε σχέδια ενός Άγγλου αξιωματικού μηχανικού, του Antony Emmet και θυμίζει αρχαίο δωρικό ναό. Ο ναός του Αγίου Γεωργίου οικοδομήθηκε το 1840, εντός του Παλαιού Φρουρίου, για την κάλυψη των θρησκευτικών αναγκών των Άγγλων στρατιωτών που υπηρετούσαν στην Κέρκυρα την περίοδο της Αγγλικής Προστασίας (1814 – 1864).


Για την κατασκευή του ναού χρησιμοποιήθηκαν υλικά από τα γκρεμισμένα σπίτια της γύρω περιοχής  Το 1865, με την ενσωμάτωση της Κέρκυρας στην Ελλάδα, η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, από Αγγλικανικός Ναός μετατράπηκε σε Ορθόδοξος, τα εγκαίνια του οποίου πραγματοποιήθηκαν την 21η Μαρτίου 1865 και ο τότε μητροπολίτης της Κέρκυρας, Αθανάσιος Πολίτης, τον αφιέρωσε στον Άγιο Γεώργιο, προστάτη του Πεζικού σώματος. Τότε κοσμήθηκε με το παλαιό τέμπλο του ναού του Αγίου Σπυρίδωνος, έργο του επιφανούς Κρητικού αγιογράφου, Εμμανουήλ Τζάννε. Το τέμπλο ήταν δωρεά της οικογένειας Βούλγαρη.


Ο ναός είναι γεωργιανού ρυθμού και μπορεί να φιλοξενήσει εκκλησίασμα 4.000 πιστών. Στο εξωτερικό του έξη κίονες δωρικού ρυθμού στηρίζουν τριγωνικό επιστέγασμα. Εσωτερικά η μορφή του έχει αλλάξει λόγω των καταστροφών που υπέστη κατά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο. Αρχικά δύο σειρές στύλων χώριζαν τον ναό σε τρία μέρη κατά την τρίκλιτη βασιλική τεχνοτροπία. Πάνω στους κίονες στηριζόταν ο γυναικωνίτης στις τρεις πλευρές του ναού. Όπως και οι περισσότερες εκκλησίες της Κέρκυρας, έτσι και ο ναός του Αγίου Γεωργίου, υπέστη σοβαρές ζημιές από τους γερμανικούς βομβαρδισμούς την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου(1943).


Στο εσωτερικό του φρουρίου υπάρχουν διάφορα κτίρια ανάμεσα στα οποία μια φυλακή κατασκευασμένη το 1786 από τους Ενετούς, η οποία επεκτάθηκε αργότερα από τους Άγγλους, το στρατιωτικό παρεκκλήσι, δύο στρατώνες φτιαγμένοι από τους Άγγλους γύρω στο 1850 και ένα στρατιωτικό νοσοκομείο που σήμερα λειτουργεί ως σχολείο μουσικής. Το να περπατάς μέσα στο παλιό Φρούριο έχει μια πραγματικής γοητεία…


Αυτή η φωτογραφία έχει τραβηχτεί έξω από το παλιό Φρούριο της πόλης της Κέρκυρας… Την πλατεία Λιστόν. Στη βενετσιάνικη διάλεκτο «lista» σημαίνει ο «φαρδύς και ίσιος δρόμος περιπάτου» εξού και το Λιστόν της Bενετίας,στην πλατεία του Αγίου Μάρκου. Ταυτόχρονα όμως σημαίνει και ο «ξύλινος πήχης», στον οποίο αναγράφονταν κατάλογοι και μολονότι όταν κατασκευάστηκε το Λιστόν η Γαληνοτάτη Δημοκρατία αποτελούσε μακρινό παρελθόν πάρα πολλές βενετσιάνικες λέξεις και εκφράσεις επιβίωναν στη διάλεκτο των Κερκυραίων, όπως ακριβώς και σήμερα.


Λιστόν λοιπόν σημαίνει και ο φαρδύς ίσιος ίδιος δρόμος και ο κατάλογος. Κατά μία εκδοχή το περίφημο Λιστόν της Κέρκυρας οφείλει την ονομασία του και στις δύο εξηγήσεις καθώς υπήρχε εκεί αναρτημένος κατάλογος με τα ονόματα των ευγενών, το libro d’ oro, οι οποίοι είχαν το αποκλειστικό δικαίωμα να απολαμβάνουν τον περίπατο τους στο συγκεκριμένο δρόμο. Μια πρακτική που εγκαταλείφθηκε, όπως πολλές άλλες, π.χ. το libro d’ oro, ως κατάλοιπο του παρελθόντος, όταν τα Επτάνησα ενώθηκαν με την Ελλάδα.


Εδώ στο café – bar «Παλαιό Φρούριο» καθίσαμε και απολαύσαμε τον καφέ μας. Ξεκουραστήκαμε, έτσι που να συνεχίσουμε με καλή διάθεση τη βόλτα μας στο κέντρο της Κέρκυρας… Όσο για το cafe, πρόκειται για ένα ξεχωριστό προορισμό τόσο για τις καλοκαιρινές όσο και για τις χειμερινές σας εξόδους, όπου μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ σας, το ποτό σας, να γευματίσετε, να φιλοξενήσετε τις σημαντικές στιγμές της ζωής σας. Και ο νεαρός που το κάνει έχει όρεξη για κουβέντα…


Με τον νεαρό που δουλεύει το καφέ μέσα στο παλιό Φρούριο είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε αρκετά. Όπως έγραψα και χθες η μέρα που επισκεφθήκαμε ήταν φορτωμένη από σύννεφα που απειλούσαν με βροχή… Μόλις που προλάβαμε να αποχωρήσουμε και να πάμε σε μια κρεπερί στην πλατεία μέχρι να περάσει η βροχή. Ήταν γυμναστής που άφησε την Αθήνα με τη γυναίκα του και ήρθαν εδώ πριν από την κρίση να κάνουν μια καινούρια αρχή… Και δεν πάνε και άσχημα. Δεν μετάνιωσαν ποτέ για την απόφαση τους αυτή…


Το Παλαιό Φρούριο σήμερα λειτουργεί ως ανοικτός χώρος μνημειακού χαρακτήρα, ο οποίος στεγάζει το Ιστορικό Αρχείο της Κέρκυρας, τη Δημόσια Βιβλιοθήκη, τη Βυζαντινή Συλλογή της Κέρκυρας, Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, το εργαστήριο έρευνας Ελληνικής μουσικής του Ιονίου πανεπιστημίου και αίθουσες εκθέσεων και εκδηλώσεων. Οι ελεύθεροι χώροι του χρησιμοποιούνται για την πραγματοποίηση μουσικών εκδηλώσεων και στον χώρο επίσης λειτουργούν αναψυκτήριο, εστιατόριο και πωλούνται είδη πολιτιστικού ενδιαφέροντος.

Ούτε δυο 24ωρα δεν πάνε από την ώρα που χτύπησε στον Ισημερινό, πρώην Εκουαδόρ , ο μεγάλος καταστρεπτικός σεισμός, ένας από τους χειρότερους στη λατινική Αμερική. Η βοήθεια σε είδη πρώτης ανάγκης, έφτασε… Δείτε εδώ τιςν πρώτες εικόνες ευγνωμοσύνης.


Τις φωτογραφίες αυτές που δημοσιεύουμε τις είδαμε που κυκλοφορούσαν στο διαδίκτυο… Είμαστε πολύ μακριά… Ο Ισημερινός είναι στην άλλη πλευρά του πλανήτη στη Λατινική Αμερική από την πλευρά του Ειρηνικού Ωκεανού… Αλλά η αδελφική αγάπη, μπορεί να φτάσει παντού.


Τα πρώτα είδη σε τρόφιμα, νερό και ρουχισμό έφτασαν ήδη, όπως μπορείτε να δείτε κι εσείς… Πόσο όμορφο και δυνατό συναίσθημα είναι τέτοιες δύσκολες ώρες να μην αισθάνεσαι μόνος και εγκαταλειμμένος… Οι αδελφοί μας που έχασαν τις περιουσίες τους, το αισθάνθηκαν αυτό.


Και όλα αυτά εκεί που αισθάνονται μεγαλύτερη σιγουριά ότι θα είναι καλά, στην αίθουσα Βασιλείας. Εκεί που αινούν τον ιεχωβά  Θεό, εκεί μπορούν να βρουν την αγάπη και την πραγματική ελπίδα ότι μπορούν να ξεκινήσουν πάλι από το μηδέν και να σταθούν στα πόδια τους.


Τα στοιχειώδη υπάρχουν… Και υπάρχουν γιατί, παρά την καταστροφή που έχει υποστεί η μικρή αυτή χώρα, υπάρχει μεγάλο περίσσευμα αγάπης, ικανό να κινήσει γη και ουρανό για να φέρει κοντά τους τα απολύτως απαραίτητα…  Και όπως δείχνουν οι φωτογραφίες τα κατάφεραν.


Δείτε τους εδώ… Ο φόβος, ο μεγάλος φόβος του σεισμού έχει περάσει… Από τα σπίτια τους έφυγαν βιαστικά, χωρίς αν πάρουν τίποτα μαζί τους. Και τώρα μπορούν να βρουν ένα ρούχο να ρίξουν πάνω τους, μέχρι να περάσουν οι πρώτες πολύ δύσκολες ώρες…


Οι φωτογραφίες, όπως διακρίνετε κι εσείς είναι εντελώς ερασιτεχνικές. Αποτυπώνουν τις στιγμές γι’ αυτό αξία έχει η αλήθεια που περιέχουν… Η δύναμη της εικόνας είναι μεγάλη… Τεράστια. Στοχαστείτε μόνο για μια στιγμή να βιώνατε προσωπικά ένα τέτοιο πρόβλημα.


Τις εικόνες αυτές, όπως και της προηγούμενης ανάρτησης, τις «ανέβασα» σε μια από τις Ομάδες των αδελφών μας στο Facebook. Και τις συνόδευα με ένα μικρό σχόλιο… Είναι εντυπωσιακή η αντίδραση και τα θετικά σχόλια που εισέπραξε η δημοσίευση…


Αυτό που εντυπωσιάζει περισσότερο είναι η τάξη που διακρίνει κανείς μέσα στον τόπο της αγνής λατρείας του Θεού… Ακόμη κι αυτές τις ώρες, τις πρώτες, τις δύσκολες, η ψυχραιμία ήταν και είναι από τα καλύτερα πράγματα που μπορεί να έχει κανείς ως βοηθό.


Ακόμα και το νερό, τέτοιες ώρες που τα δίκτυα ύδρευσης έχουν καταστραφεί, είναι πολύ σημαντικό. Κι εδώ το βλέπετε σε επαρκείς ποσότητες… Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους έσπευσαν με δική τους πρωτοβουλία κοντά στους αδελφούς μας και την οργάνωση που συντονίζει τις ενέργειες.

Από χθες η είδηση «παίζει»: Ισχυρή σεισμική δόνηση 7,8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ συγκλόνισε τον Ισημερινό ή αλλιώς γνωστό ως Εκουαδόρ, στις 02:58 ώρα Ελλάδας, του Σαβάτου, με τον τραγικό απολογισμό μέχρι στιγμής να είναι 272 νεκροί, ενώ ακόμα 588 άνθρωποι είναι τραυματίες.


Ο αριθμός αυτός έγινε γνωστός μέσα από tweet του προέδρου της χώρας, Ράφαελ Κορέα, με τις προβλέψεις να κάνουν λόγο για ενδεχόμενη αύξηση, τόσο των νεκρών, όσο και των τραυματιών. Οι εικόνες είναι πραγματικά σκληρές. Πολλοί αδελφοί μας έβγαλαν τη νύχτα τους σε αίθουσες Βασιλείας…


«Δεν χρειαζόμαστε τρόφιμα ή άλλα πράγματα, αλλά αντιθέτως χρειαζόμαστε υποστήριξη σε σωστικά συνεργεία και συνεργεία έρχονται από την Κολομβία και το Μεξικό», σημείωσε ο πρόεδρος της χώρας, Ραφαέλ Κορέα, σε τηλεφωνική συνέντευξη που παραχώρησε στο Radio Publica.


Ο ίδιος που απουσίαζε για ταξίδι στο εξωτερικό και επιστρέφει εσπευσμένα στη χώρα του, ανακοίνωσε ότι θα επισκεφθεί τις ζώνες που επλήγησαν στην ακτή του Ειρηνικού. «Αντιμετωπίζουμε μια μεγάλη τραγωδία, ένας σεισμός 7,8 βαθμών είναι ένας εξαιρετικά ισχυρός σεισμός», σημείωσε.


Ο Γκλας, ο οποίος ασκεί χρέη προέδρου εν τη απουσία του προέδρου Ραφαέλ Κορέα στο Βατικανό, επισήμανε εξάλλου ότι ο σεισμός αυτός ήταν ο ισχυρότερος που έχει σημειωθεί στον Ισημερινό από το 1979 και υπογράμμισε ότι «όλες οι δυνάμεις επιβολής του νόμου βρίσκονται σε κατάσταση υψίστου συναγερμού για να προστατεύσουν τη ζωή των συμπολιτών τους».


Αρχικά ο αντιπρόεδρος του Ισημερινού είχε κάνει λόγο για 28 ανθρώπους που είχαν χάσει τη ζωή τους: «Έχουμε 16 νεκρούς στην πόλη Πορτοβιέχο, 10 στην Μάντα, δύο στην επαρχία Γκουάσα» προσθέτοντας ότι κηρύχθηκε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης σε όλη τη χώρα «για να διαφυλαχθεί η δημόσια τάξη». Φυσικά ο αριθμός αυτός συνεχώς αυξάνονταν, ώρα με την ώρα…


Λόγω του σεισμού εκδόθηκε προειδοποίηση για σεισμικά κύματα ή τσουνάμι, στις περιοχές της χώρας που βρέχονται από τον Ειρηνικό Ωκεανό. «Βάσει των προκαταρκτικών εκτιμήσεων για τα χαρακτηριστικά του σεισμού, είναι πιθανό επικίνδυνα τσουνάμι να πλήξουν τις ακτές σε μια ακτίνα 300 χιλιομέτρων γύρω από το επίκεντρο», επισήμανε στην προειδοποίησή του το Κέντρο Έγκαιρης Προειδοποίησης για Τσουνάμι στον Ειρηνικό Ωκεανό.


Η κυβέρνηση σημείωσε ότι είναι πιθανόν να αυξηθεί ο αριθμός των νεκρών και ότι οι ζημιές που προκλήθηκαν από τον σεισμό είναι «σημαντικές», ιδιαίτερα στις παραλιακές περιοχές στο δυτικό τμήμα της χώρας οι οποίες βρίσκονταν κοντά στο επίκεντρο του σεισμού, όπως και η πόλη Γκουαγιακίλ. Οι εικόνες πάντως που μεταδίδουν τα διεθνεή πρακτορεία ειδήσεων είναι απίστευτες στην καταστροφή.


Σύμφωνα με το USGS το εστιακό του βάθος ήταν μόλις 10 χιλιόμετρα και το επίκεντρό του εντοπίστηκε σε μια περιοχή 173 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πρωτεύουσας του Ισημερινού, Κίτο. Τμήματα της πρωτεύουσας δεν έχουν ηλεκτροδότηση ούτε τηλεπικοινωνίες, ενώ εικόνες που έστειλε στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters ότι χειρότερο που μπορεί αν φανταστεί κανείς.