Η ζωή είναι γεμάτη συναισθήματα. Μερικές φορές, μικρά πράγματα καθορίζουν τον εσωτερικό μας κόσμο και διαμορφώνουν τη χαρά μας. Κι άλλοτε πάλι έρχεται κάτι σαρωτικό και μας δίνει μια ώθηση ώς τον ουρανό. Εδώ και μια εβδομάδα σχεδόν τα σταντ δημόσιας μαρτυρία ξαναβγήκαν στους δρόμους.


Θα τα δείτε στις μεγάλες πόλεις σε προσδιορισμένες ώρες και σε κεντρικά σημεία. Οι άνθρωποι περνούν, τρέχουν να... προλάβουν τις δουλειές και κάπου εκεί ενδιάμεσα, ένα βλέμμα στα τροχήλατα σταντ, ίσως δημιουργήσει την ανάγκη να κάνει μια στάση, να δει τα έντυπα και να κουβεντιάσει με τους ανθρώπους.


Όλα τα προηγούμενα χρόνια, από τον Μάρτη του 2019 είχαν "χαθεί". Κι αυτό δεν είναι έγινε καθόλου τυχαία. Από αγάπη για τους ανθρώπους ήταν εκεί, από την ίδια αγάπη, τον καιρό της έξαρσης του κορονοϊού, σταμάτησαν να βγαίνουν, ενώ με την ίδια αγάπη συνεχίζουν τώρα να παίζουν το ρόλο τους.


Δίπλα του, διακριτικά, άνθρωποι έτοιμοι να προσφέρουν κάθε βοήθεια πνευματική σε όσους τη χρειάζονται, προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους. Υπάρχει πολύ αγάπη εδώ. Δεν κάθετε κανείς τρεις ώρες υπομονετικά εκεί όσα χρήματα κι αν του δίνουν. Μόνο αν το θέλει με την καρδιά του και την ψυχή του.


Από τις 9 το πρωί ως τις 9 το βράδυ, τέσσερις τρίωρες βάρδιες με έξι άτομα η κάθε μια, άνδρες και γυναίκες είναι εκεί. Σε δύσκολες συνθήκες καθώς καλοκαιριάζει κι άλλο και ανεβαίνουν οι θερμοκρασίες ή στο κρύο και τις βροχές του χειμώνα. Αλλά το χαίρονται, επειδή ξέρουν το λόγο που είναι εκεί.


Χαιρόμαστε γι' αυτή την ομορφιά. Και θεωρούμε μεγάλο προνόμιο τη συμμετοχή και την προσφορά στο έργο αυτό. Δηλώνουμε διαθεσιμότητα όσο περισσότερο μπορούμε κι όσο μας το επιτρέπει η υγεία μας. Το έργο είναι ότι καλύτερο στη λατρεία μας για τον αληθινό Θεό.