Κοιτάζοντας πίσω, αρκετά χρόνια πριν, όταν ήμουν ακόμα στη δουλειά μου, επέλεγα να παίρνω την άδεια μου του Ιούλιο, ενώ οι περισσότεροι το έκαναν αυτό τον Αύγουστο, Και δεν υπήρχε περίπτωση να μην πάω μια βόλτα στον κήπο του Αγησίλαου και της αδελφής μου Στασούλας, λίγο έξω από το Θραψανό, στου Γρέγο.


Συνήθως πήγαινα την ώρα που επέλεγαν για το πότισμα του, δηλαδή απογευματινές ώρες, όταν δηλαδή είχε ήδη αρχίσει να πέφτει η δυνατή ζέστη του Ιουλίου και το χώμα ρουφούσε με θέρμη το νερό, για να μεταφέρει την ενέργεια του στα φυτά. Και κάπως έτσι οι φασολιές ήταν γεμάτες καρπό.


Να θυμηθώ μερικά δημοσιεύματα που κατά καιρού έκανα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ; Το ξέρω ότι αφού υπάρχουν εδώ μέσα, με επιμελή έρευνα μπορείτε να τα βρείτε κι εσείς, αλλά είναι πολύ διαφορετικά, όταν στα δίνουν στο πιάτο, έτοιμη τροφή. Δείτε λοιπόν ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.


Στον κήπο μπορείς να βρεις πολλά πράγματα για το τραπέζι του σπιτιού. Αρκεί να έχεις τη διάθεση, να χαλαλίσεις λίγο χρόνο και φυσικά να γνωρίζεις τι ψάχνεις για να είσαι σε θέση να το βρεις. Αλλά οι νοικοκυρές, ξέρουν. Η εμπειρία έρχεται με το χρόνο. Ξέρουν πολύ καλά τι θέλουν και όταν το βρίσκουν, χαίρονται.


Δείτε μια ανάπτυξη που έχει ο κήπος τους. Έχει καλό πότισμα, ήλιο και την κατάλληλη λίπανση που πολλές φορές είναι από την κοπριά των προβάτων του Αγησίλαου. Ε, γίνεται να μην έχουν τα καλύτερα λαχανικά για το τραπέζι τους; Και πάνω απ' όλα, υγιεινά. Υπάρχει πιο ωραίο από αυτό;


Και δείτε τώρα την πιο ωραία στιγμή! Έχουν μαζέψει για το σπίτι ους ότι χρειάζονται. Εμφανείς οι ντομάτες, τις διακρίνετε εσείς; Αυτές ήταν που με ξετρέλαιναν κάθε φορά που πήγαινα στον κήπο τους. Να την κόβεις πάνω από την ντοματιά, να ξεπλένεις λίγο τη σκόνη και να τη τρως επιτόπου, δεν υπάρχει πιο ωραίο!