Πάντα μας αρέσει αυτή η ώρα... Και όποτε μπορούμε, ιδιαίτερα αν είμαστε έξω από την Αθήνα, απολαμβάνουμε αυτές τις στιγμές... Δείτε αυτό ΕΔΩ το κομμάτι που γράψαμε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ πριν ένα μήνα περίπου, στις 10 Μαΐου. Τις φωτογραφίες που θα δείτε εκεί, τις έχουμε τραβήξει στο Λυκαβηττό, όταν ανεβήκαμε μετά την καραντίνα.


Σ' αυτή τη λογική κινηθήκαμε και στις 24 Νοεμβρίου του 2014, όταν πήγαινα να παραδώσω ύλη για τον ΤΥΠΟ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών. Και περνούσα με το μικρό καραβάκι - παντόφλα από το Πέραμα στη Σαλαμίνα και επιστροφή στην Αθήνα. Αφορμή ήταν η ύλη που θα παρέδιδα στην Πόπη, αλλά μου άρεσε κι εμένα. Δείτε ΕΔΩ. Ελπίζω να αποκατασταθεί, σε λίγο, και αυτή η έκδοση...


Ένα άλλο δειλινό όμορφο, ήταν αυτό ΕΔΩ στην πλατεία Συντάγματος. Το ανεβάσαμε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ στις 30/919. Παντού, η ομορφιά είναι ίδια. Αυτό που έχει πιο πολύ σημασία από όλα, είναι η καλή ψυχική κατάσταση, η ηρεμία που σου δίνει και η χαρά πως μια όμορφη μέρα τελειώνει και η ξεκούραση της βραδιάς, θα προετοιμάσει την επόμενη μέρα.


Το ότι αγαπούμε την Άνδρο και τους ανθρώπους της, είναι κάτι που δεν θέλουμε και δεν έχει νόημα, ούτε και θέλουμε να σας το κρύψουμε... Να λοιπόν κι ένα δειλινό από αυτό το όμορφο νησί της καρδιάς μας. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι ανεβασμένες στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ στις 25 Δεκεμβρίου του 2018. Πάντα έχουμε χώρο για τέτοιες όμορφες φωτογραφίες.


Και φυσικά τέτοιες όμορφες στιγμές έχουμε ζήσει στην Χαλκιδικής, στο χωριό Πολύχρονο, κοντά στους φίλους μας Άρη και Χάρις. Το συγκεκριμένο δημοσίευμα έχει γίνει στις 19 Ιουλίου 2016. Τότε που πήγαμε πρώτη φορά. Από τότε έχουν ακολουθήσει κι άλλες πολλές, με στιγμές μοναδικές. Δείτε ΕΔΩ.