Το είχαμε ανάγκη να βγούμε να περπατήσουμε, προχθές το απόγευμα. Ήταν και κάπως κρύος ο καιρός, ιδανικός για ένα τέτοιο εγχείρημα. Λίγο μετά τις 6:30 κοντά στις 7 και το πάρκο που πήγαμε είχε αυτή την ομορφιά. Εμείς τη θαυμάσαμε κυριολεκτικά. Η εικόνα «μιλάει» από μόνη της.


Πάντα μας αρέσει το πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Έχει μια ησυχία και μια ομορφιά που σε κάνει για λίγο να ξεχνάς ότι ζεις μέσα σε μια πολύβουη πόλη. Πραγματικά, ένας τόπος που μου άρεσε πάντα να απομονώνομαι. Δείτε μερικά δημοσιεύματα που έχουμε κάνει κατά καιρούς ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.


Κι αν κουραστείς από το περπάτημα, υπάρχει πάντα ένα παγκάκι να ξαποστάσεις για λίγο... Αλλά αυτή η ώρα του δειλινού είναι η πιο όμορφη. Μια ώρα μόνο περπάτημα σε ένα τέτοιο ωραίο περιβάλλον σε κάνει να νιώσεις καλύτερα. Δεν ξέρω αν το έχετε δοκιμάσει. Αν όχι, σας Προτρέπω να το κάνετε.


Το πάρκο βρίσκεται αυτή την εποχή σε μια μεταβατική φάση. Κουβαλάει ακόμα κάτι από το καλοκαίρι, πάνω του. Είναι καθαρό και προσεγμένο, αλλά χωρίς βροχές μοιάζει ξερό. Θα χρειαστεί να βρέξει για να φυτρώσει το πρώτο χορτάρι του χειμώνα, αλλά βροχές δεν έχουμε δει ακόμα. Πού θα πάει…


Ήθελα να ξεφύγω και λίγο από τις καταστροφές, τους σεισμούς και όλες αυτές τις κακές ειδήσεις που μας έρχονται από το χωριό αυτή την περίοδο. Όλες αυτές τις μέρες δεν ακούω και κάτι άλλο από κακά μαντάτα. Και κάτι που είδα στο πάρκο και μου άρεσε. Έχουν τοποθετήσει πάρα πολλούς κάδους απορριμμάτων για τα σκουπίδια.


Και η αλήθεια είναι ότι λίγη αισιοδοξία μας χρειάζεται. Την έχουμε ανάγκη. Δεν είναι απαραίτητη μόνο η αναπνοή για τη ζωή. Χρειάζεται κι ένα χαμόγελο και μια θετική σκέψη και μια αλλαγή περιβάλλοντος. Και το πάρκο είναι πάντα εδώ... Και δίδει ποιότητα στη ζωή μας. Εμπρός, άντε να πάτε μια βόλτα!