Αυτές τις φωτογραφίες από τη θάλασσα της Τέμενης, τις κρατούσα ακριβά φυλαγμένες στο σεντούκι μου. Ήταν, μια μέρα πριν ολοκληρώσουμε τις διακοπές μας εκεί με τον Γιώργο κι εγώ βγήκα μόνος μου, μεσημεριάτικα, να τραβήξω μερικές από την παραλία...


Ήξερα ότι θα τις χρειαστώ, είτε τις χρησιμοποιούσα σε κάποια ανάρτηση μου, εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, είτε τις χρησιμοποιούσα έχοντας τις στην καρδιά μου, ως αναμνήσεις όμορφες, από ένα καλοκαίρι που πέρασε. Αλλά δεν το βλέπω να περνά. Ακούω ότι... χαλάει ο καιρός, αλλά είναι μόνο λόγω των μετεωρολόγων.


Έτσι σήμερα που έχω μεγάλο τρέξιμο και θέλοντας να χαλαρώσω λίγο, προτίμησα να γυρίσω πίσω στο παρελθόν, να ξαναθυμηθώ όμορφες εικόνες που μας σημάδεψαν το φετινό καλοκαίρι. Και αυτή η βόλτα στην παραλία πάντα μου άρεσε. Το έχω ξανακάνει και μάλιστα ξημερώματα.


Δείτε ΕΔΩ τι εννοούσα όταν σας έλεγα τα παραπάνω... Ίσως δείτε και κάποιες ομοιότητες αν και όλα αλλάζουν σε σχέση με την ώρα και τις εποχές... Ο ίδιος τόπος μπορεί να μοιάζει διαφορετικός. Είναι το φως του μεσημεριού ή το πρωινού. Όπως και να έχει, κάθε στιγμή έχει την ομορφιά της.


Χαλάρωσα ήδη, με όλες αυτές τις ομορφιές της φύσης. Ελπίζω να κάνετε κι εσείς το ίδιο. Το χρειαζόμαστε πότε να φρενάρουμε λίγο, να χαμηλώνουμε τους ρυθμούς και την ένταση, να ζούμε τις στιγμές και να μη μας απορροφά το καθετί, όσο σημαντικό κι αν είναι. Μπορούμε να τα καταφέρουμε; Ναι, μπορούμε!