Μας αρέσει αυτό που συμβαίνει με τους αδελφούς στην Ομάδα Ουδετερότητας ΗΣΑΪΑΣ που έχουν στο Viber. Συχνά – πυκνά οργανώνουν συναντήσεις για να βρεθούν κοντά, να παίξουν σαν παιδιά, να γελάσουν… Και κυρίως, να θυμηθούν όσα πέρασαν στη φυλακή, διακρατώντας την ακεραιότητα τους.


Πολύ συχνά έχοντας το ανάγκη, αφήνουν ελεύθερο τον εαυτό τους να γίνει παιδί… Όλοι το χρειαζόμαστε αυτό κάποιες στιγμές. Δεν είναι απαραίτητο να είμαστε συνεχώς στην τσίτα… Οι καιροί είναι δύσκολοι στην αντιμετώπιση τους και παροτρυνόμαστε να είμαστε ανάμεσα στους αδελφούς μας, ως μέρος μιας καλής συναναστροφής.


Ομαδικές φωτογραφίες από ανθρώπους που ήρθαν στην Αθήνα ειδικά γι’ αυτό το σκοπό την Παρασκευή και το Σάββατο, 10 – 11 Νοεμβρίου 2017 με σύμμαχο έναν καλό καιρό… Και ποδόσφαιρο και αστεία που δεν θίγουν κανέναν και φαγητό όλοι μαζί, στο «Μουσταρδόμελο». Ναι, είναι ωραίο να είσαι ανάμεσα στους αδελφούς… Προσωπικά είχα άλλες υποχρεώσεις που δεν μου επέτρεψαν να πάω στον Άλιμο.


Αλλά το διαδίκτυο γέμισε από φωτογραφίες τους. Με έχουν τιμητικά μέλος στις ομάδες τους και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Με συγκινεί η αγάπη τους. Έχω λοιπόν το προνόμιο να παρακολουθώ και να διαβάζω όλα αυτά που μοιράζονται μεταξύ τους. Αυτό είναι πολύ εποικοδομητικό και σίγουρα έχουμε να κερδίσουμε εμείς οι νεώτεροι στην αλήθεια…


Αυτή τη χαρά τους θέλω να μοιραστώ μαζί σας… Μ’ αυτό το σημείωμα… Μέχρι και το RADIO CITY, ένα διαδικτυακό ραδιόφωνο χρησιμοποίησαν για να μεταφέρουν ζωντανά μέσα από το διαδίκτυο, το κέφι τους και τη ζωντάνια τους με αφορμή αυτή την όμορφη συνάντηση 100 περίπου αδελφών μας.


Αυτό που μας αρέσει πιο πολύ είναι η αγάπη τους και η λαχτάρα τους να βρεθούν από κοντά… Αυτή τη φορά ξεκίνησαν 5-6 αδελφοί για να γίνουν μια πολύ μεγάλη ομάδα από τις χώρες της Ευρώπης αλλά και ολόκληρη την Ελλάδα. Εμείς τους θυμόμαστε και από τη Λίμνη Μουσών (δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ) και ας μη βοήθησε τότε ο καιρός να το απολαύσουμε, όπως του έπρεπε και του άξιζε…


Το να δώσουμε ένα χώρο για τη όμορφη δράση αυτής της Ομάδας των αδελφών μας είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτούς. Ο σεβασμός μας, η αγάπη μας και η δυνατότητα να τους χρησιμοποιήσουμε ως ζωντανά παραδείγματα για να ισχυροποιούμε την πίστη μας, θα είναι πάντα κάτι πολύ σπουδαίο.