Οι τακτικοί αναναγνώστες μας θυμούνται τα κεράσια του φίλου μου Ηλία από την Αναστασιά των Σερρών. Μου είχε στείλει ένα κιβώτιο πέρσι με το ΚΤΕΛ και είχα πάει στο Κηφισό να το παραλάβω. Είχα κάνει και σχετικό σημείωμα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ τότε. Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ.


Νομίζω ότι μπορείτε να καταλάβαιτε τα συναισθήματα μου στις φωτογραφίες που δημοσίευσε στον τοίχο του στο Facebook με τη γυναίκα του Κατερίνα και την πεθερά του, να μαζεύουν τα πρώτα φετινά κεράσια. Τα σχόλια του Ηλία έχουν συνήθως τη δική τους γλύκα.


Όλες οι σημερινές φωτογραφίες είναι από τον τοίχο του Ηλία. Και τα κεράσια ήταν η αφορμή... Δείτε τους πρώτους τρεις γεμάτους γκουβάδες με κεράσια. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο νόστιμα είναι και τι εμφάνηση έχουν στην όψη τους. Ίσως κάτι διακρίνεται στην φωτογραφία.


Δυστυχώς για μένα ο Ηλίας είχε βάλει μόνο αυτές τις τρεις φωτογραφίες σχετικά με τα κεράσια. Βρήκα όμως και άλλες όμορφες που έχουν σχέση με την εποχή της άνοιξης. Νάτος ο ίδιος, φωτογραφημένος δίπλα στα ανθισμένα σπάρτα, στην άκρη του δρόμου. Υπέροχα.


Ή εδώ όπου όπου η σύζυγος του και η πεθερά του είναι μέσα στον ανθισμένο από παπαρούνες αγρό. Ζωγραφιά σκέτη η φωτογραφία. Η δημιουργία του Ιεχωβά στην πιο αποκαλυπτική μορφή της. Δείτε πόσο μικροί είναι οι άνθρωποι μπροστά την πανέμορφη φύση!


Φυσικά και ο Ηλίας δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από ένα τέτοιο όμορφο πλάνο. Και δεν έχει άδικο. Ποιος θα ήταν εκεί και δεν θα ζητούσε μια φωτογραφία μέσα σ' αυτό το υπέροχο τοπίο με τις ανθισμένες παπαρούνες; Εγώ σας εξομολούμε, θα το έκανα...


Παντού η φύση είναι όμορφη αυτήν την εποχή... Μπορεί να μη διαρκεί πια πολύ η άνοιξη, αλλά όσο κρατάει, πριν έρθει ο καύσωνας και τα κανει όλα αυτά φρύγανα, πάντα το ανθρώπινο μάτι θα γοητεύεται από τη φοβερή και τρομερή δημιουργία. Έτσι δεν είναι;