Δυο κορίτσια, αγνώστου προελεύσεως και πατρίδας, απολαμβάνουν ένα μεσημέρι του Ιουλίου στις ξαπλώστρες του Acqua Plus, δίπλα στο “τεμπέλικο ποτάμι”...

Ήταν εκεί, απέναντί μας, στο σημείο με τον παχύ ίσκιο που κάνει ο φράκτης με τις φυλλωσιές. Μιλούσαν μεταξύ τους, έβαζαν αντηλιακό, αφού ήταν ξαπλωμένες κατάματα στον ήλιο το καταμεσήμερο και δεν ήταν εύκολο να διακρίνεις, αν και η απόσταση δεν ήταν μεγάλη, τη γλώσσα τους.

Μπορεί να ήταν και Ρωσίδες, τέτοιες σαν να μου φάνηκε το απόγευμα, λίγο πριν φύγουμε, που πήραν μια γρανίτα φράουλα να φάνε, γελούσαν, φωτογραφίζονταν μόνες τους και άλλαζαν συχνά στάσεις για να μη καούν.

Ίσως κι αυτό να σημαίνει καλοκαίρι. Δεν κρατήθηκα κι από το μέρος που ήμουν ξαπλωμένος τις “τράβηξα” μια φωτογραφία. Αυτή που βλέπετε. Διότι, τελικά, κι αυτά τα όμορφα άγνωστα κορίτσια μπορεί να είναι καλοκαίρι, αφού έτσι κι αλλιώς, καλό έκαναν στα μάτια και τις αισθήσεις...