Από καρδιάς είναι γραμμένες αυτές οι αράδες... Αισθάνομαι καλά! Άρχισα να βλέπω ότι κάτι γύρω μου κινείται και η πολύμηνη αναμονή, ετοιμάζεται να δώσει αποτελέσματα. Ότι μέχρι χθες μου φαινόταν απραγματοποίητο, τώρα δείχνει πως έτσι κι απλώσω το χέρι μου θα το έχω μπροστά μου.


Διακοσμώ με φωτογραφίες από τη φύση, επειδή αυτό εκφράζει την καλή ψυχική μου διάθεση... Θα ήθελα να ήμουν σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Δεν ξέρω πού, δεν ξέρω πώς, αλλά θα μου άρεσε. Την χρειαζόμαστε μια αλλαγή, μετά από τα όσα έχουμε περάσει τον τελευταίο καιρό.


Μέρη ήσυχα, ήρεμα, κάπου στην επαρχία... Όσο "κρατάει" ο καιρός... Που απ' ότι φαίνεται θα κρατήσει κι άλλο μιας και την Κυριακή οι μετεωρολόγοι λένε πως ξανά ανεβαίνει η θερμοκρασία. Και μπήκε από σήμερα στη ζωή μας ο Οκτώβρης, ένας κατά βάση φθινοπωρινός μήνας που οδηγεί στο χειμώνα.


Αλλά όλα γύρω μας αλλάζουν. Τίποτα δεν είναι πια, όπως το ξέραμε. Κάθε μέρα, κάθε στιγμή και με τον φόβο του κορονοϊού Covid-19. Κι ο Οκτώβρης θα είναι διαφορετικός, σε τίποτα δεν θα μοιάζει με όσους έχουμε γνωρίσει ως τώρα. Αυτό πια το έχουμε αντιληφθεί, φαντάζομαι.


Χρειαζόμαστε ένα παγκάκι σε ένα μέρος με θέα. Να καθίσουμε για λίγο αμέριμνα και να απολαύσουμε το καθετί, γύρω μας. Τη φύση που αρχίζει να παίρνει ένα άλλο χρώμα σιγά - σιγά. Κι αν είναι δυο τα παγκάκια, τόσο το καλύτερο. Και οι φίλοι είναι καλοδεχούμενοι. Να το ξέρετε.