Το ότι εδώ μας αρέσουν τα λουλούδια, το ξέρετε. Τα βλέπετε τόσο συχνά που σίγουρα, αν επιμένετε να είστε τακτικοί αναγνώστες μας, το έχετε εμπεδώσει. Και δεν είναι τυχαίο, όλο αυτό. Ξεκουράζουν και ηρεμούν. Ιδιαίτερα εμάς, τους ανθρώπους της πόλης, που η επαφή με το πράσινο είναι λιγοστή.


Έχουμε πει πώς το φτιάχνουμε αυτό το Site με τις καθημερινές του αναρτήσεις... Προσπαθούμε να έχουμε αληθινά, πραγματικά θέματα που είτε τα έχουμε ζήσει εμείς οι ίδιοι, είτε μας τα έχουν εμπιστευτεί φίλοι. Και τα λουλούδια στη σημερινή ανάρτηση, έτσι έχουν φτάσει σε μας.


Μπορεί να μην ξέρουμε το όνομα τους, αλλά νιώθουμε τη δροσιά τους... Και την έχουμε τόσο ανάγκη, αυτές τις δύσκολες από πολλές απόψεις, μέρες του Αυγούστου. Έναν μήνα που μπορεί να μη μοιάζει με πολλούς άλλους, άλλα σίγουρα έχει κοινά χαρακτηριστικά, αφού η Αθήνα είναι σχεδόν άδεια, όπως κάθε χρόνο.


Οι επαγγελματίες έκλεισαν τα μαγαζιά τους ή τα... συνεργεία τους. Για 15 μέρες ίσως, λιγότερες από κάθε άλλη χρονιά, αλλά τα έκλεισαν. Αν χρειάζεσαι κάτι για το όχημα σου, θα πρέπει να περιμένεις υπομονετικά την επιστροφή τους... Και μην πείτε τώρα, μα, δεν το έκαναν αυτό και με το λοκ ντάουν;


Το έκαναν! Αλλά, άλλη χάρη έχει να το κλείνεις εσύ το μαγαζί, επειδή το κάνεις κάθε χρόνο μια συγκεκριμένη εποχή κι άλλη να στο επιβάλλουν, βρε αδελφέ... Τώρα, θα σας συμβούλευα, μην προσπαθήσετε να το κατανοήσετε αυτό με τη λογική, γιατί είναι βέβαιο ότι δεν θα βρείτε άκρη.


Εμείς που σας το λέμε, το κάναμε κιόλας πράξη... Περιμένουμε απλά. Όπως περιμένουμε και για τόσα άλλα πράγματα που δεν έχουν λογική εξήγηση. Στον κόσμο που ζούμε, μάθαμε να μην έχουμε υπερβολικές απαιτήσεις κι αυτό μας βοηθάει, να αντιμετωπίζουμε κάπως τα πράγματα.