Η κάθε μέρα που περνάει έχει την ομορφιά της φύσης. Φτάνει να τη δούμε και να τη χαρούμε!
Με λουλούδια εποχής ή όχι ,θα πάμε και στη σημερινή ανάρτηση μας. Είναι ο δικός μας τρόπος να δίνουμε απαντήσεις σε ότι μας καίει και μας απασχολεί… Ο τρόπος μας να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις της ζωής… Και τις έχουμε «στολισμένες» με όμορφα λουλούδια, από αυτά που εσείς οι αναγνώστες μας, μας έχετε στείλει…
Αυτή είναι η δική μας αντίδραση… Χειμώνα – καλοκαίρι… Κάθε φορά που χρειάζεται να ξαναπιάσουμε το νήμα ή κάθε φορά που είναι ανάγκη να επανεξετάσουμε τη στάση μας, απέναντι σε σοβαρά ζητήματα. Είναι ασφαλώς πολύ ξεχωριστός τρόπος και ξέρουμε πως τελικά αρέσει και σε σας, τους συνταξιδιώτες μας στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ…
Υπομονετικά λοιπόν, πετραδάκι – πετραδάκι, χτίζουμε αυτή την προσωπική σχέση μαζί σας… Και εδραιώνουμε την εμπιστοσύνη καθώς αναφερόμαστε σε αλήθειες, όσο σκληρές κι αν είναι… Ποτέ δεν χαϊδεύουμε αυτιά. Και δεν το κάναμε αυτό σε άλλες, πιο δύσκολες εποχές, όχι τώρα που τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα…
Η αισιοδοξία μας, παρά τις καθημερινές δυσκολίες μας εδραιώνεται από την πίστη μας, ότι δεν είμαστε μόνοι μας, σ’ αυτόν τον αγώνα που κάνουμε σε πολλά επίπεδα… Κοντά μας, δίπλα μας, είναι Εκείνος που μπορεί να κάνει το καλύτερο για μας. Σ’ Αυτόν θέτουμε απόλυτα την εμπιστοσύνη μας. Και είμαστε απόλυτα βέβαιοι ότι θα φέρει την καλύτερη έκβαση.
Ξέρουμε λοιπόν, ρεαλιστικά σκεπτόμενοι, ότι η κάθε μέρα κουβαλάει τα δικά της προβλήματα… Ναι, ζούμε μέσα σε ένα κόσμο που φτάνει προς το οριστικό τέλος του... Και στο μεταξύ, αναπνέουμε τον ίδιο αέρα αυτού του κόσμου… Δύσκολο να ξεφύγουμε όσο κι αν το θέλουμε. Αγώνας μεγάλος, χρειάζεται…
Μικρά βήματα, λογικά... Και στόχοι ρεαλιστικοί, για αν είμαστε σε θέση να τους υλοποιήσουμε. Μπορούμε; Μόνο αν το επιχειρήσουμε θα το μάθουμε, επειδή θα δούμε πώς αυτό λειτουργεί στην πράξη. Αλλά ακόμα κι αν δεν τα καταφέρουμε, δεν χρειάζεται να απογοητευτούμε. Ας το δοκιμάσουμε ξανά και ξανά. Είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα πετύχει. Και τότε θα δρέψουμε τους καρπούς των κόπων μας.