Καλοκαίρι! Αύγουστος! Υψηλές θερμοκρασίες… Πολύ δύσκολοι καιροί για όλους μας…
Έχω ακόμα πάνω μου τη μυρωδιά και την αλμύρα της θάλασσας από τις λίγες μέρες διακοπών στη φιλοξενία των φίλων μας. Ας είναι καλά! Χωρίς αυτούς μάλλον δεν θα μπορούσαμε, όπως και πολύ συνάνθρωποι μας να κάνουμε ένα διάλειμμα στην καθημερινότητα μας. Και οι μνήμες κατακλύζουν τις σκέψεις μου.
Είναι κι αυτή η δυνατή ζέστη, οι υψηλές θερμοκρασίες της πόλης που δεν σε αφήνουν να ηρεμήσεις… Ούτε την ημέρα, ούτε και τη νύχτα, την ώρα που χρειαζόμαστε όσο τίποτα άλλο να ξεκουραστούμε και να συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Κι αυτό μας αφορά όλους.
Οι εποχές είναι πραγματικά δύσκολες για όλους μας. Για κάποιους ακόμα δυσκολότερες. Έτσι κι αλλιώς το τι κουβαλάει κανείς στις πλάτες του, το ξέρει καλύτερα ο ίδιος και η οικογένεια του. Και είναι αυτή η αξιοπρέπεια που πολλούς από εμάς μας κάνει να μη μιλάμε και να υπομένουμε σιωπηλά.
Αυτό το καταλαβαίνω… Εκείνο που με δυσκολεύει, είναι το να βγάζουν, άνθρωποι που δεν το περιμένεις, αυθαίρετα συμπεράσματα… Το γεγονός ότι σ΄ αυτό το Site, από τη δημιουργία του, επιλέξαμε τους χαμηλούς τόνους, δεν είναι καθόλου τυχαίο… Ήταν απολύτως συνειδητή…
Ασφαλώς δεν θέλουμε να προκαλούμε. Απλά, με τα τεχνικά μέσα που διαθέτουμε, προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε το ταλέντο του Ιεχωβά, σχετικά με τη δημοσιογραφία, ώστε να περιγράψουμε πράγματα που ζήσαμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και ίσως να βοηθήσουν και κάποιους συνανθρώπους μας.
Αυτή είναι και η αιτία που καμιά φορά, αυτοπροβάλλουμε τον εαυτό μας. Επειδή, με τα προσωπικά δεδομένα τα πράγματα δυσκόλεψαν πολύ γύρω μας. Κυρίως για κάποιους από μας που σεβάστηκαν το ψωμί που έφαγαν από τη δημοσιογραφία. Αυτό ως επισήμανση για τις αναρτήσεις μας, εδώ και στα κοινωνικά δίκτυα.