Είδαμε πριν λίγες μέρες το σπίτι μας στο Θραψανό Ηρακλείου Κρήτης σε φωτογραφίες τωρινές... Δείτε το ΕΔΩ για να το θυμηθείτε... Και τώρα θα μπούμε λίγο μέσα στο σπίτι για να δούμε σε τι κατάσταση είναι... Ας ξεκινήσουμε από την κουζίνα...


Όλα είναι στη θέση τους... Κι αν δεν σας το λέγαμε μπορεί να νομίζατε ότι κατοικείται κιόλας... Το φως από το παράθυρο της κουζίνας εκτυφλωτικό, δυσκολεύει ακόμα και τη φωτογράφιση... Ναι, καλά καταλάβατε πρόκειται για τωρινές φωτογραφίες.


Μια ακόμα φωτογραφία μέσα από την κουζίνα. Ετοιμαζόμαστε να περάσουμε στο σαλόνι μας και να απολαύσουμε τη θαλπωρή του τζακιού... Αυτό το ενδιάμεσο χωρίς πόρτα τα χωρίζει. Το αφήσαμε έτσι, επειδή μας άρεσε αυτή η ζωντάνια...


Νάτο το τζάκι! Φυσικά και είναι σβηστό στολισμένο με τους ελέφαντες της Σούλας. Αν ήμασταν εκεί, θα ήταν αλλιώς τα πράγματα. Το θέλαμε πολύ να ήμασταν αυτή την περίοδο εκεί, αλλά βλέπεις το ένα θέμα προκύπτει μετά το άλλο και αλλάζουμε προγραμματισμούς.


Ας ελπίσουμε ότι θα τα καταφέρουμε κάποια στιγμή, σύντομα να κατέβουμε. Ας μη βάζουμε πια ημερομηνίες, αφού δεν μας βγαίνουν... Αλλά είναι βέβαιο πως εδώ, θα μπορούσαμε να χαλαρώσουμε λίγο και να ξεκουραστούμε... Δεν υπάρχει καμιά απογοήτευση. Θα τα καταφέρουμε κάποια στιγμή.


Το τραπέζι στο σαλονάκι είναι εδώ και μας περιμένει. Και το ράντζο στην περίπτωση που χρειαστεί να φιλοξενήσουμε φίλους. Για την ώρα είναι εκεί διπλωμένο... Σε τι να χρησιμεύσει σε ένα κλειστό σπίτι. Κι ευτυχώς που η Στασούλα το αερίζει και το φροντίζει, από καιρό σε καιρό.


Ένα μέρος της κρεβατοκάμαρας με τον καθρέφτη που χρειάζεται η γυναίκα του σπιτιού για τις ανάγκες της... Το τηλέφωνο λειτουργεί. Πληρώνουμε τα πάγια, για να είναι εκεί και να μας περιμένει όταν πάμε. Με το Wi-Fi του κρατάω την επικοινωνία με αυτό το Site.


Άλλη μια πλευρά της κρεβατοκάμαρας. Το λευκό κυριαρχεί ανάμεσα στο ξύλο της οροφής και τα αλουμινένια πορτοπαράθυρα, βαμμένα κι αυτά σε χρώμα ξύλου. Κάποτε έκανα όνειρα γι' αυτό το σπίτι. Σήμερα θέλω, απλά, να το αισθάνομαι ως αποκούμπι σε μια ώρα ανάγκης.