Βάλαμε μπροστά μερικές δουλειές ακόμα στο πατρικό μου, στο χωριό… Νομίζω βρήκαμε τον κατάλληλο άνθρωπο… Ο Αντώνης είναι εκείνος που θα ολοκληρώσει τις δουλειές για να μπορεί να μας δεχτεί…


Αυτή τη φορά είδα και τα πλακάκια που μπήκαν στο σαλόνι και την κρεβατοκάμαρα… Και το τζάκι και τα γυψοσανίδες που ομόρφυναν το σαλόνια, δίνοντας μια άλλη αίσθηση στο χώρο, ξεχωριστή…


Το έργο δεν έχει ολοκληρωθεί… Οι μαστόροι δουλεύουν πυρετωδώς… Σε ένα μήνα θα είναι έτοιμο για το επόμενο βήμα. Να μπαίνουν μέσα πράγματα σιγά – σιγά… Να ετοιμαζόμαστε…


Αρχίζει και περνάει μορφή… Σε λίγο, μετά το στοκάρισμα θα τριφτεί και βαφτεί… Το χρώμα θα του δώσει μια νέα εμφάνιση… Και το τζάκι που το δοκιμάσαμε κι ανάβει, ομπ9ρφηνε ήδη το σαλόνι…


Χαιρόμουν που ήμουν εκεί και το έβλεπα… Δυστυχώς έτσι όπως έγινε μου έλειψε αυτή χαρά της δημιουργίας… Είχα την ατυχία να πέσω σε κακούς μαστόρους, που ενδιαφέρονταν μόνο γ9ια τα χρήματα και όχι για το αποτέλεσμα…


Και στην κουζίνα μπήκαν τα πλακάκια που έδωσαν χρώμα… Πινελιές χρειάζονται τώρα πια, ουσιαστικές πινελιές που θα ομορφύνουν την κατασκευή και θα της δώσουν εκείνη τη ζεστασιά που χρειάζεται κάθε σπίτι για να νιώσεις όμορφα.


Επόμενος σταθμός η εσωτερική αυλή… Όχι άμεσα αλλά κι εδώ χρειάζεται δουλειά. Τα συζητήσαμε λίγο όλα αυτά με τον μάστορα κι έφυγα πιο αισιόδοξος από κάθε άλλη φορά. Ναι, το πατρικό μου σπίτι αρχίζει να παίρνει τη μορφή που πάντα ήθελα.


Άμεσα θα γίνει αυτός μαντρότοιχος που τώρα είναι γεμάτος αγριόχορτα από την πλευρά του οικοπέδου του Κελαρογιάννη. Θα φύγουν τα συρματοπλέγματα και θα χτιστεί πέτρα… Έτσι θα ομορφύνει η εξωτερική αυλή και καθώς θα χτιστεί και το δωματιάκι για τον καυστήρα, θα πάρει άλλη όψη…