Τόσες «επισκέψεις» μέχρι το απόγευμα μιας μέρας δεν είχε δεχτεί ποτέ η ιστοσελίδα μου. Χίλιες μαζεμένες! Σαν πολλές μου φαίνονται για ένα site που κινείται σε πολύ χαμηλούς τόνους και δεν έχει ενδιαφερθεί ποτέ να διαφημιστεί πλατιά.

Τι προέκυψε λοιπόν και ήρθε τόσος κόσμος; Κοιτάζω προσεκτικά τις τελευταίες δημοσιεύσεις και προσπαθώ να δώσω μια εξήγηση. Δύσκολο. Η θεματολογία μου είναι ίδια εδώ και χρόνια. Προσπαθώ να βρίσκομαι κοντά στον άνθρωπο, να αναδεικνύω τα αληθινά προβλήματα της ζωής, να πατάω τα πόδια μου γερά στη γη.

Δεν με ενδιέφεραν ποτέ η λογοτεχνία και η προσέγγιση των πραγμάτων από την πλευρά αυτή. Προσωπικές επιλογές είναι αυτές, όπως και προσωπικό είναι το site. Κι αυτό το ξέρουν οι φίλοι που με παρακολουθούν και καμιά φορά μου λένε ότι το βρίσκουν ενδιαφέρον.

Τελευταία έχω αποκτήσει και αναγνώστες μέσα από τα on line παιχνίδια «Φυλετικές Μάχες» και «Travian». Έχω βάλει την ηλεκτρονική μου διεύθυνση στο προφίλ μου και ως φαίνεται δεν είναι μόνο πιτσιρικάδες αυτοί που παίζουν στα παιχνίδια, αλλά και πολλοί μεγάλοι. Ήδη έχω θετικά μηνύματα. Άνθρωποι, υποτίθεται «εχθροί» στον εικονικό κόσμο του internet που επικοινώνησαν μαζί μου για να μου πουν ένα καλό λόγο για τη δουλειά μου. Και ενδείξεις ότι αποκτά αναγνωστικό κοινό και στην Κύπρο.

Το πιο ωραίο όμως είναι ότι κάποιοι δίνουν το «στίγμα» τους ότι διαβάζουν με το να σχολιάζουν τα κείμενα και να καταθέτουν την άποψή τους. Το site είναι δυναμικό και δίνει αυτή τη δυνατότητα. Τα σχόλια «ανεβαίνουν» αυτόματα, χωρίς λογοκρισία. Εννοείται ότι, ως διαχειριστής, εάν προκύψει υβριστικό μήνυμα, έχω την τεχνική δυνατότητα να το «κατεβάσω», αφού δω την πραγματική ταυτότητα εκείνου που το έστειλε. Ευτυχώς, μέχρι στιγμής δεν έχει προκύψει τέτοιο πρόβλημα.

Οι αναγνώστες μου δείχνουν να «ξέρουν» γιατί είναι εδώ και τι περιμένουν να δουν από μένα. Θέλω λοιπόν να σας ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη που μου δείχνετε. Τελικά το διαδίκτυο είναι ένα εργαλείο δουλειάς φτάνει να το χειριστεί κανείς σωστά...