Χρόνια πολλά Λαμπρούκο! Από όλους εμάς που σ' αγαπάμε... Με ποιότητα και αξιοπρέπεια!

Τρίτος στη σειρά κι ολοκληρώνουμε τα γενέθλια στο σπίτι. Ο Λάμπρος σήμερα μπαίνει στα 17 του. Μεγάλωσε κι αυτός... Αχ, πώς περνάνε τα χρόνια...

Σαν χθες μου φαίνεται... που τον είδα μωρό στο ΙΑΣΩ. Και σήμερα σηκώνω το κεφάλι για να τον δω στα μάτια... Αντράκι πια...

Προσπαθεί κι αυτός μέσα σε ένα δύσκολο περιβάλλον να κάνει ότι μπορεί... Δευτέρα Λυκείου, με πολλές ευθύνες σ' έναν κόσμο που δεν ξέρει και που κανένα σχολείο, με τις δυσκολίες που κι αυτό περνάει δεν έχει διάθεση να του μάθει...

Είμαστε δίπλα του... Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να νοιώσει μόνο του, γιατί δεν είναι... Έχει τους φίλους του, τις παρέες του. Μοιράζεται πράγματα... Ζει σαν νέος, είναι νέος...

Χρόνια πολλά Λαμπρούκο!... Μεγαλώνοντας, μεγαλώνουν και οι ευθύνες και αυτό είναι βαρύ και δύσκολο... Μα θα το περάσεις, δε γίνεται. Θα ωριμάσεις... Θα μάθεις μέσα από τα λάθη σου... Κάπως έτσι μάθαμε κι εμείς... Και δεν είχαμε και σημαντική βοήθεια... Όχι γιατί δεν ήθελα οι δικοί μας, αλλά γιατί, αντικειμενικά, δεν μπορούσαν...

Μακάρι να ζήσουμε να σε δούμε να στέκεσαι μόνος σου στα πόδια σου και να δίνει μάχες αξιοπρέπειας...

Θα 'ναι δύσκολα τα πράγματα. Ο κόσμος που με ευθύνη μας σου [παραδίνουμε δεν είναι και ότι καλύτερο. Κάντον εσύ και η γενιά σου πιο φωτεινό ή γκρέμισε τον και φτιάξε άλλον, άμα δεις ότι δεν παίρνει διόρθωση. Έχεις τη δύναμη. Κι εσύ και η γενιά σου...

Ευχές... Ευχές... Ευχές...