Όλα είναι έτοιμα για τη βάφτιση του μικρού Αγησίλαου... Ο ίδιος παρακολουθεί με πολύ ενδιαφέρον την όλη διαδικασία... Ο κόσμος, συγγενείς και φίλοι των γονιών είναι εκεί, κάτω από το κιόσκι του Αγίου Λεόντιου...

Να 'τος και μέσα στην κολυμπήθρα... Ο ίδιος αρνήθηκε, αν και του προτάθηκε, να βγάλει το βρακάκι του για τη βάφτιση. Φυσικά δεν έκλαψε... Σχολίαζε ψύχραιμα την κάθε κίνηση που τον αφορούσε. Κι όταν ο παπάς πήγε να του κόψει μαλλιά του λέει: “Να με κουρέψεις, θες;”

Τα φλας των φωτογράφων ανάβουν σαν τρελά και... καίνε τη φωτογραφία. Ωστόσο είναι τόσο ωραία, που δεν ήθελα να την αφήσω εκτός... Έχει μια ζωντάνια εκπληκτική και μου άρεσε πολύ. Ο δε Αγησίλαος δείχνει να απολαμβάνει σαν παιχνίδι την όλη διαδικασία... Χαμογελάει κιόλας...

Ο βράχος που ξεκινάει μέσα από την εκκλησία του Αγίου Λεοντίου συνεχίζει και έξω από αυτήν... Το ίδιο και κάτω από το κιόσκι που έχει στηθεί για περισσότερο ίσκιο προκειμένου να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του μικρού ναού. Η βάφτιση έχει τελειώσει πια..

Τον ντύνουν... Οι παριστάμενοι καταγράφουν στιγμές (τι, μόνο εγώ θα ήμουν;) μέχρι και με το κινητό τηλέφωνο... Τα βίντεο και τα φλας των φωτογραφικών μηχανών δίνουν και παίρνουν. Και τα χαμόγελα από τις αντιδράσεις του μικρού Αγησίλαου στα πρόσωπα όλων...

Μοιάζει παράξενος μέσα στα σεντόνια καθώς τον κρατάει η νονά του, λίγο πριν το τέλος... Όσο κι αν είναι μικροσκοπικός, είναι μεγάλος ο Αγησίλαος. Κι αυτό κάνει ξεχωριστά τα πράγματα. Καθετί που κάνει έχει αξία. Και σου 'ρχεται αυθόρμητα να γελάσεις...