Σβήνω την τούρτα που μου έφεραν από το "Ρόδον" τα παιδιά μου Ειρήνη και Λάμπρος. Παρών και ο Χριστόφορος...

Κατά τις 11 το πρωί που πήγαμε να ψηφίσουμε εμείς ήταν πολύ ήρεμα τα πράγματα. Στο 226 εκλογικό τμήμα Αθηνών ψήφισα εγώ καμιά ουρά δεν υπήρχε την ώρα εκείνη. Δυο λεπτά όλα κι όλα και... φύγαμε.

Στο δρόμο άνθρωποι με Ι. Χ. Που έρχονται από άλλες περιοχές αναζητούν το εκλογικό τμήμα που ψηφίζουν και ρωτούν πού πέφτει το ένα σχολείο και πού το άλλο. Έχουν πλάκα γιατί όλοι αυτό ρωτάνε...

Κοντά στο σχολείο που ψήφισα, στη Λιοσίων, κάτι τύποι κρατούν στα χέρια από μια εξάδα κόκα κόλες του ενός λίτρου. Ένα φορτηγό σταμάτησε και τις μοίραζε για διαφημιστικούς λόγους. Ο καιρός είναι καλός, ένα ήλιος ζεστό έχει βγάλει τους ανθρώπους, σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή, έξω. Το καφέ στο Άλσος Νέας Φιλαδέλφειας είναι γεμάτο δίπλα στη λίμνη. Πολλοί έχουν έρθει εδώ μετά την ψήφο να πιουν το καφεδάκι τους και να κουβεντιάσουν πολιτικά. Είναι η μέρα βλέπεις...

Τα παιδιά τρέχουν, παίζουν, χαίρονται την καλοκαιρινή μέρα και τα συντριβάνια μέσα στη λίμνη με τον μύλο να γυρνάει η φτερωτή του δημιουργούν μια ατμόσφαιρα.

Στο σπίτι η Ειρήνη έχει ετοιμάσει εκπλήξεις. Μια τούρτα με ένα κεράκι κι ένα αγιωργίτικο κρασί δώρο. Άσε, και τον ξεβόλεψαν τον Λάμπρο που πήγε μαζί τους να ψωνίσουν για τα γενέθλιά μου. Τέτοια μέρα και να βάλεις ρούχα από τις 11 το πρωί, δε λέει...