Η ταβέρνα "Τα πλατάνια" μέσα στο ξέφωτο...

Το στέκι είναι πολύ όμορφο. Πέρασμα για όσους ξεκινούν από τον Κάλαμο να κατέβουν στους Αγίους Αποστόλους ή την Αγκώνα για μπάνιο. Παλιά, θυμάμαι, είχε νερό τρεχούμενο από πηγή, δίπλα στους τεράστιους πλάτανους. Και δίπλα μια ταβέρνα με τον ομώνυμο τίτλο «Τα Πλατάνια». Συχνά μας άρεσε, μετά το μπάνιο να καθίσουμε εδώ για φαγητό. Της ώρα φαγητά έχει. Στα κάρβουνα ψημένα. Κι η μπύρα «τραβιέται» σαν Θεός. Στην πορεία των χρόνων (πάνω από 30 χρόνια το ξέρω αυτό το μέρος) η πηγή στέρεψε και πιο δίπλα άλλη μια ταβέρνα, αυτή της Βάσως, έκανε την εμφάνισή της.

Αλλά την Κυριακή το μεσημέρι, μετά το μπάνιο, είπαμε να θυμηθούμε τα παλιά. Ήταν και η δροσιά από τα πλατάνια πρόκληση και το κάναμε. Βρήκαμε μια θέση στο υπαίθριο παρκινγκ, δίπλα στο χειμωνιάτικο μαγαζί της ίδιας ταβέρνας και περάσαμε το δρόμο απέναντι, να βρούμε έναν παχύ ίσκιο να καθίσουμε. Στις 3.30 το μεσημέρι, με την αρμύρα πάνω μας από το μπάνιο, είναι ότι καλύτερο μπορείς να φανταστείς καλοκαιριάτικα…

Ένας νεαρός σερβιτόρος, γύρω στα 35-40 μου κάνει εντύπωση. Μας παρακολουθεί διακριτικά καθώς διαλέγουμε τραπέζι και σχεδόν ταυτόχρονα, μέχρι να καθίσουμε, το έχει στρώσει κι έχει πάρει παραγγελία. Έχει ένα λαγώχειλο και μιλάει δυνατά σε ότι λέει… Και τρέχει. Δεν περπατάει, τρέχει…

Σε λιγότερο από πέντε λεπτά η παραγγελία έχει φτάσει στο τραπέζι. Απίστευτο, αλλά αληθινό. Αν τηλεφωνούσαμε και δηλώναμε την πρόσθεσή μας να πάμε και μας περίμεναν και ήξεραν τι θα παίρναμε, δεν νομίζω ότι τόσο γρήγορα και σωστά θα ήταν όλα έτοιμα, σερβιρισμένα στο τραπέζι μας. Γελάω… Ο τύπος είναι εκπληκτικός στη δουλειά του. Με κέφι, με διάθεση που φαίνεται και στο χαιρετισμό του και τις ευχαριστίες του που προτιμήσαμε την ταβέρνα του. Σίγουρα θα κάνει καλή δουλειά…

Το ίδιο τρέξιμο είδαμε και από τα άλλα παιδιά που εργάζονταν στην ταβέρνα. Να μαζέψουν τα άδεια τραπέζια, να τακτοποιήσουν τα πιάτα για το πλυντήριο, να βάλουν τα σκουπίδια στις σακούλες. Όλα με τρέξιμο…

Επαγγελματίες που δουλεύουν καλά σε δύσκολους οικονομικά καιρούς. Μια ώρα μετά πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Να κάνουμε ένα μπάνιο, να βγάλουμε την αρμύρα από πάνω μας και να πάρουμε έναν απογευματινό υπνάκο. Να προετοιμαστούμε για τη βδομάδα που έρχεται από αύριο και που, όπως δείχνουν τα πράγματα θα είναι δύσκολη…