Ελάτε να γνωρίσουμε μαζί τη λίμνη Βόλβη! Ανταπόκριση για τον «Θ», από τη Θεσσαλονίκη...
Ξεκινήσαμε μια υπέροχη εκδρομή, τον γύρο της λίμνης Βόλβης. Βρίσκεται κυριολεκτικά δίπλα στη Θεσσαλονίκη, αλλά σπάνια αποφασίζει κανείς να την δει σαν αξιοθέατο την ίδια. Συνήθως προσπερνάμε πηγαίνοντας για Καβάλα ή προς Χαλκιδική, τρίτο πόδι. Κι όμως έχει πολλές ομορφιές να προσφέρει. Αυτή την εποχή δε ακόμη περισσότερες.
Μερικά πράγματα ακόμα για λίμνη Βόλβη, βρίσκεται ανατολικά από την πόλη της Θεσσαλονίκης σε απόσταση 35 χλμ. και 8 χλμ. δυτικά από την θάλασσα του Στρυμονικού κόλπου, στη λεκάνη της Μυγδονίας, στον Δήμο Βόλβης. Αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας και είναι διατεταγμένη σε σειρά με την λίμνη Κορώνεια σε απόσταση 11,5 χλμ. από αυτήν. 
Μαζί οι δυο λίμνες σύμφωνα με τη συνθήκη Ραμσάρ αποτελούν υγρότοπο διεθνούς σημασίας με την ονομασία «Λίμνες Κορώνεια - Βόλβη». Από τη βόρεια πλευρά της διέρχεται η Εγνατία οδός (ενώ η παλιά εθνική οδός διέτρεχε την νότια πλευρά της), και στα ανατολικά της ο Ρήχειος ποταμός, ο οποίος λειτουργεί και ως υπερχείληση της λίμνης δια μέσω των στενών της Ρεντίνας προς τον Στρυμωνικό κόλπο. 
Η λίμνη Βόλβη έχει σχήμα επίμηκες με διεύθυνση από ανατολή προς δύση ή και το αντίστροφο. Το μέσο μήκος της είναι 19,5 χλμ. και το μέσο πλάτος της 3,4 χλμ. Η επιφάνεια της λίμνης, για μέση στάθμη 37 μέτρα, έχει έκταση 70,8 τετ. χλμ. αντιστοιχώντας σε συνολικό μήκος οχθογραμμής 54,4 χλμ. 
Στοιχείο που την καθιστά τη μεγαλύτερη λίμνη της Μακεδονίας και τη δεύτερη μεγαλύτερη της Ελλάδας με μέγιστο βάθος 36-37 μέτρα. Καθόλου μικρό για λίμνη. Η απόλαυση για τα μάτια και όλες τις αισθήσεις είναι μοναδική. Αυτή ήταν η εικόνα από το μπαλκόνι στο ξενοδοχείο που μείναμε…
Μπορούσες να βγεις μια βόλτα δίπλα στη λίμνη που με μια πρώτη ματιά μοιάζει με θάλασσα και να ατενίσεις το βλέμμα σου μακριά. Να στοχαστείς σημαντικά πράγματα. Παρ’ όλο το κρύο δυνατό άνεμο, η λίμνη ήταν υπέροχη. Οι φίλες μας που πήγαν εκεί την απόλαυσαν πραγματικά. Θα δείτε πολλές ακόμα φωτογραφίες από εκεί.
Μας γράφουν: Όπου κι αν στρέψαμε το βλέμμα, τα χρώματα από τα λουλούδια γέμιζαν συναισθήματα ευγνωμοσύνης για τον Θεό μας, τον Ιεχωβά, τον υπέροχο δημιουργό μας. Ήταν μια μικρή εκδρομούλα που κάναμε οι δυο μας, οι αδελφούλες Λένα και Αναστασία. Περισσότερα όμως αύριο...
