Δεν είναι ούτε απλό ούτε εύκολο να πάμε με τον κανακάρη μας να αγοράσουμε τα σχολικά του. Όλο και θα μας ζητήσει κάτι που έχει δει από την τηλεόραση. Καλό είναι να έχουμε υπόψη μας τα παρακάτω.

Είναι βγαλμένα μέσα από την εμπειρία του Κέντρου Προστασίας Καταναλωτών:

Πρέπει να εξηγήσουμε στο παιδί μας, ότι τα σχολικά είδη είναι εργαλείο μάθησης και όχι μέσο επίδειξης. Τηρούμε αυστηρά, τον κατάλογο, που μας συστήνει το σχολείο.

Η έρευνα αγοράς και η σύγκριση τιμών, για το ίδιο είδος είναι απαραίτητη. Όπως προκύπτει, από την έρευνα του ΚΕ.Π.ΚΑ., οι αποκλίσεις τιμών, από κατάστημα σε κατάστημα, είναι σημαντικές.

Οι διαφημίσεις, έμμεσες και άμεσες, συχνά, δημιουργούν στρεβλά καταναλωτικά πρότυπα. Όπως φαίνεται, στο δεύτερο πίνακα, οι αποκλίσεις τιμών, ανάμεσα στα απλά σχολικά είδη και σε αυτά, που θεωρούνται "της μόδας", κυμαίνονται μέχρι και 19.850%.

Σε κάποια προϊόντα, όπως μολύβια, στυλό, γόμες, κ.α. είναι, πολλές φορές, πιο οικονομικό να αγοράζουμε συσκευασίες, που περιέχουν παραπάνω από ένα τεμάχιο, αρκεί να είμαστε σίγουροι ότι θα τα χρησιμοποιήσουμε.

Δεν πρέπει να αγοράζουμε σχολικά είδη, που μοιάζουν με τρόφιμα. Κανονικά, τέτοια προϊόντα δεν πρέπει να κυκλοφορούν, στην αγορά. Επειδή, όμως, συχνά, "ξεφεύγουν", από τους ελέγχους της Πολιτείας, ας "έχουμε και εμείς το νου μας".

Η ασφάλεια των σχολικών ειδών πρέπει να είναι το κυρίαρχο κριτήριο, για την αγορά τους. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα σχολικά, που μοιάζουν με παιχνίδια δεν πληρούν τις ίδιες προδιαγραφές ασφάλειας, με τα παιχνίδια. Έτσι, στυλό που ανάβουν, μολύβια με μικρά διακοσμητικά αυτοκόλλητα, σβύστρες που μυρίζουν, σαν φρούτα, μπορεί να αποδειχτούν επικίνδυνα είδη, για την υγεία ακόμα και τη ζωή των παιδιών μας. Αγοράζουμε απλά σχολικά είδη και όχι είδη με "φτερά και πούπουλα", τα οποία απλά ενδυναμώνουν τα "εγώ" και την ανάγκη επίδειξης των παιδιών, αλλά δεν προσφέρουν τίποτα στη γνώση και στη μάθηση.