Από χθες μπήκαν στη διαδικασία των εξετάσεων τα παιδιά. Ο δικός μου, ο Λάμπρος, κάνει… πρεμιέρα σήμερα με μαθηματικά. Και ο συνήθης ήρεμος μικρός έχει αγχωθεί. Από τις επτά το πρωί σηκώθηκε να είναι έτοιμος για το σχολείο. Μπαίνουν στις οκτώ και θέλει να είμαστε εκεί, ένα τέταρτο νωρίτερα…

Αναρωτιέμαι αν τα περάσαμε κι εμείς αυτά, κάποτε… Τα περάσαμε. Απλά τίποτα πια δεν θυμόμαστε. Είναι που ήρθαν πολύ πιο σοβαρά πράγματα στη ζωή μας κι αυτά από… κορυφαία συρρικνώθηκαν στις πραγματικές τους διαστάσεις.

Ο δρόμος για το σχολείο είναι άδειος. Ελάχιστα παιδιά κυκλοφορούν με ένα βιβλίο και ένα στυλό στο χέρι. Τέρμα πια οι τεράστιες τσάντες, τα βιβλία. Η σχολική χρονιά 2009 – 2010 έφτασε στο τέλος της και τώρα βιώνουν τη διαδικασία των εξετάσεων.

Πρώτη φορά δε βλέπω γονιούς στο προαύλιο. Τι έγινε παιδιά, ωριμάσαμε; Αντιληφθήκαμε, επιτέλους, ότι αυτή είναι μια διαδικασία που πρέπει να βιώσουν τα παιδιά και όχι κατ’ ανάγκη εμείς;

Άλλο ένα άγχος μέσα στα τόσα άλλα. Θα πάνε καλά τα παιδιά; Θα αξιοποιήσουν το διάβασμά τους; Θα προετοιμάσουν τις μέρες του καλοκαιριού που θα’ ρθουν να’ ναι πιο ήρεμες, πιο ήσυχες, πιο χαλαρές;

Από όλα τα βάρη που ήρθαν στη ζωή μας, αυτό νομίζω ήταν το… πιο μικρό. Μόνο που αδυνατούν να το καταλάβουν τα παιδιά και νομίζουν που έχουν να κάνουν με ένα δυσθεώρητα βάρος. Χρέος μας να είμαστε κοντά τους, τέτοιες δύσκολες ώρες και να προσπαθήσουμε να τους το δώσουμε να το καταλάβουνε.

Πρωινό Τρίτης… Έχει μια ψυχρούλα, αλλά είναι γλυκός ο καιρός. Ιδανικός για την… αρπάξει κανείς. Όλα μαζί. Ήλιος, ζέστη, κρύο. Η άνοιξη κάνει την τελευταία μεγάλη επίθεσή της πριν να μπει για τα καλά το καλοκαίρι στη ζωή μας.

• Η μαμά Ελένη στέλνει ευχές για καλή δύναμη στα παιδιά για τις εξετάσεις τους. Πατήστε ΕΔΩ να τις δείτε...