Συνεχίζουμε τις επισκέψεις σε σπίτια φίλων μας και αδελφών μας, ύστερα από προσκλήσεις που μας γίνονται στο πλαίσιο των κοινωνικών συναναστροφών. Κι αυτή η συνάντηση με τους φίλους μας Γιάννη και Μαρίνα έγινε το απόγευμα της περασμένης Κυριακής, στο χωριό Ελίκη, λίγα χιλιόμετρα από την Τέμενη Αιγίου που μένουμε αυτές τις μέρες.


Είναι η πιο όμορφη ώρα, η ώρα του δειλινού, όταν βγήκαμε έξω στην ταράτσα, μπαλκόνι στον Κορινθιακό για  να πάρουμε αυτές τις αναμνηστικές φωτογραφίες. Το βλέπετε στα χρώματα του ουρανού. Ο Γιάννης και η Μαρίνα είναι καλά σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Ένα ζευγάρι σαν όλα τα άλλα, που το παλεύει για μια αξιοπρεπή επιβίωση.


Ύστερα φωτογραφηθήκαμε κι εμείς μαζί τους. Πρώτα η Σούλα και μετά εγώ. Είχε μια ξεχωριστή ομορφιά καθώς ο ήλιος έγερνε προς τη δύση του και έκανε τα δικά του υπέροχα παιχνίδια. Κι εμείς επωφεληθήκαμε από αυτή την ομορφιά και κρατήσαμε τη στιγμή, έτσι όπως της άξιζε, στην καρδιά μας. Έτσι συμβαίνει πάντα στη ζωή μας.


Για μας ήταν πολύ σπουδαίο που ήμασταν εκεί, κοντά στους αδελφούς μας. Και όπως μπορείτε να δείτε κι εσείς, η ατμόσφαιρα ήταν πανέμορφη… Με τα αστεία μας, αλλά και τα σοβαρά, όταν χρειαζόταν. Διότι η ζωή τα θέλει και τα χρειάζεται όλα. Δεν είναι μαύρα ή άσπρα. Υπάρχουν πολλές αποχρώσεις για να νιώσουμε καλά.


Ήταν μια πολύ όμορφη βραδιά. Κι εμείς φροντίσαμε να μάθουμε μερικά πράγματα για το χωριό. Η Ελίκη είναι χωριό της Αχαίας, πρώην ανεξάρτητη κοινότητα και από το 1999 δημοτικό διαμέρισμα του πρώην Δήμου Διακοπτού. Βρίσκεται δίπλα στην Εθνική Οδό Πατρών-Αθηνών και πολύ κοντά στη θάλασσα. Στην απογραφή του 2011 ο οικισμός βρέθηκε να έχει πληθυσμό 510 κατοίκους.


Εδώ κοντά ήταν αρχαία Ελίκη είχε ιδρυθεί από Ίωνες, βρισκόταν 40 στάδια (7,4 χλμ) από το Αίγιο και 12 στάδια (2,2 χλμ) από τη θάλασσα και που έχει καταγράψει ο Παυσανίας. Ήταν πρωτεύουσα της Ιωνικής Δωδεκάπολης και λατρευτικό κέντρο όλης της Αχαΐας με επίκεντρο τον ναό του Ελικώνιου Ποσειδώνα. Η Ελίκη έγινε ένα πολιτιστικό και θρησκευτικό κέντρο με το δικό της νόμισμα.


Το όνομα της το οφείλει στην Ελίκη, κόρη του Σελινούντα και γυναίκα του Ίωνα. Η πόλη καταστράφηκε από σεισμό όταν άρχων επώνυμος στην Αθήνα ήταν ο Αστείος κατά το τέταρτο έτος της εικοστής πρώτης Ολυμπιάδας, κατά την οποία ο Δάμων από τους Θούριους είχε κερδίσει την πρώτη του νίκη (χειμώνας 373 π.X.), μαζί με τη γειτονική Βούρα. Τα ερείπια της πόλης καλύφθηκαν στη συνέχεια από θάλασσα.


Φεύγοντας, αργά το βράδυ, από το σπίτι του Γιάννη και της Μαρίνας στην Ελίκη, πήραμε μαζί μας πολύ αγάπη και η αλληλοενθάρρυνση ήταν ενισχυτική για όλους μας. Έχουμε μαζί μας μια ανοιχτή πρόσκληση για επανεπίσκεψη. Και δεν είναι η μόνη. Είναι μια από τις πολλές προσκλήσεις που έχουμε και που σκεφτόμαστε να τις αξιοποιήσουμε για ένα Σαββατοκύριακο μέσα στο χειμώνα.