Αλλάζουν οι επίσκοποι περιοχής αυτόντον καιρό. Και όλες οι εκκλησίες, όπως και η δικιά μας, βγάζουν μια ομαδική φωτογραφία για να τη δώσουν ως αναμνηστικό δώρο στον αδελφό. Εδώ η εκκλησία Ηράκλειο Νοτία, η εκκλησία που πηγαίνει η αδελφή μου Στασούλα… Μπουκέτο οι αδελφοί μας… Τι ομορφιά!


Οι ίδιοι αδελφοί σε μια ακόμα πόζα. Οι περισσότεροι μας είναι οικείοι και γνωστοί. Κάποιοι βέβαια λείπουν, αλλά πάντως οι φυσιογνωμίες μας είναι πολύ αγαπητοί. Ήταν όμορφα που την Κυριακή 13/8/2017 το απόγευμα πήγαν στο δασάκι στις Αρχάνες για μια όμορφη σεμνή παρέα με τον αδ. Γκαντούδη και τη σύζυγο του.


Να αλλάξουμε λίγο το περιβάλλον, μένοντας πάντα στην Κρήτη. Να πάμε στο χωριό Θραψανό να δούμε πως γίνεται στον ξυλόφουρνο το παξιμάδι, ο χαρακτηριστικό ντάκος, όπως τον λένε. Η νοστιμιά του είναι κάτι το ξεχωριστό. Ιδιαίτερα από τα χέρια της Στασούλας που ξέρει να τον φτιάχνει παραδοσιακά.


Λίγο ψωμί και κρασί! Τι θέλει ο άνθρωπος για να νιώσει καλά; Τίποτα περισσότερο. Μερικές φορές τα σπουδαία και τα μεγάλα πράγματα βρίσκονται στα απλά. Αυτή η εικόνα μου είναι πολύ γνωστή από τα παιδικά μου χρόνια. Θυμάμαι η μητέρα μου ήταν πολύ ικανοποιημένη και μείς μαζί της, αν αυτά βρίσκονταν στο τραπέζι μας.


Τα σταφύλια στην αυλή του σπιτιού της Στασούλας μας. Δεν έχουν ακόμα κοκκινίσει. Αυτή η ποικιλία πάει συνήθως πιο πίσω. Τι όμορφα όμως που είναι καθώς κρέμονται! Χαίρεται το μάτι σου να τα βλέπει. Πόσα καλοκαίρια πέρασα σ’ αυτήν την αυλή σε βραδιές με φίλους που έκαναν την κοινωνική τους θητεία στο Αρκαλοχώρι…