Έργο έρευνας μαζί με αδελφούς από τον Όμιλο Ουρντού που υποστηρίζει η εκκλησία Αιγάλεω
Συνέβη χθες το πρωί, λίγο μετά το ξεκίνημα μας στον όμιλο της εκκλησίας μας. Το ραντεβού ύστερα από συνεννόηση ήταν στην είσοδο του ανοιχτού αρχαιολογικού πάρκου της Ακαδημίας Πλάτωνα, από τη μεριά της οδού Τριπόλεως. Οι αδελφοί από το Αιγάλεω, ήταν ήδη εκεί και με περίμεναν.
Είχε προϋπάρξει όπως ανέφερα ήδη επικοινωνία γι’ αυτό. Κι εγώ ήθελα πολύ να δω πώς γίνεται αυτό το έργο… Μαζί με τους αδελφούς Γιώργο και Απόστολο ξεκινήσαμε, τόσο μέσα στο πάρκο, όσο και σε συγκεκριμένα σπίτια ανθρώπων από το Πακιστάν που μιλούσαν τη γλώσσα ουρντού.
Έβλεπα την άνεση στην επικοινωνία... Οι αδερφοί κάνανε τον κόπο να μάθουν τη γλώσσα ουρντού, για να μπορούν να επικοινωνήσουν την πληροφορία ότι ο Ιεχωβά είναι ο μόνος αληθινός Θεός και ότι θα έρθει λύση σε όλα τα προβλήματα μόνο από Αυτόν. Και το έκαναν αυτό με μεγάλη επιτυχία.
Δεν είναι εύκολη αυτή η γλωσσά. Το αλφάβητο που χρησιμοποιείται για τη γλώσσα ουρντού (πακιστανική γλώσσα) βασίζεται στο περσικό αλφάβητο, το οποίο με τη σειρά του βασίζεται στο αραβικό. Δηλαδή έχουν προστεθεί επιπλέον γράμματα για να αποδώσουν ήχους των ουρντού, οι οποίοι δεν υπάρχουν στα αραβικά και τα περσικά.
Κάθε γράμμα, όπως και στα αραβικά έχει τέσσερις μορφές, αρχική, μέση, τελική και ασύνδετη. Αν και είναι δύσκολη γλώσσα, ο όμιλος με την στήριξη της εκκλησίας Αιγάλεω βόρεια, προσπαθούν να καλύψουν την μισή Αττική που είναι και ο τομέας του ομίλου. Τιτάνιος αγώνας και τους αξίζουν συγχαρητήρια…
Βέβαια δεν είναι εύκολο, οι περισσότεροι από αυτούς είναι Μουσουλμάνοι δεμένοι με τη θρησκεία τους, αλλά υπάρχει η πεποίθηση πως αν από τους 100 που θα μιλήσουω έστω και ένας να γνωρίσει τον Ιεχωβά τότε αυτό είναι επιτυχία. Γιατί δεν πρέπει να υπάρχει άνθρωπος να πει ότι δεν άκουσε
Στο έργο έρευνας, συμμετέχουν αρκετές εκκλησίες, του συγκροτήματος αιθουσών Χαϊδαρίου καθώς και του Ίλιον . Και όλα αυτά από την αγάπη για τον Θεό και τον συνάνθρωπο. Το διαπίστωσα, όση ώρα περπατούσαμε σε μια άκρως υποβαθμισμένη περιοχή, δυο βήματα από το κέντρο της Αθήνα, δίπλα από το πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα.
Φωτογραφήθηκα με τους αδελφούς μου που μου επέτρεψαν να ζήσω μαζί τους μια μοναδική εμπειρία, ιδιαίτερα ξεχωριστή. Διαπίστωσα για άλλη μια φορά πόση αγάπη υπάρχει ώστε να διαθέτουν τόσο χρόνο στο έργο της δημόσιας μαρτυρίας και της έρευνας… Θα το ξανακάνω στο μέλλον μαζί τους και ελπίζω να μην αργήσει αυτή η ώρα.