«Αρμενίζοντας δυτικά της Ελπίδας» - ποιητική συλλογή Θανάση Ρέππα, έκδοση «Φανάρι», 1997
Διαβάζω τα βιβλία του Θανάση Ρέππα… Αυτή τη φορά, ποιήματα… Τη συλλογή που δημοσίευσε από τις εκδόσεις «Φανάρι» το 1997 με τίτλο «Αρμενίζοντας δυτικά της Ελπίδας»… Υπέροχη συντροφιά… Συμπυκνωμένος λόγος – θησαυρός, όπως εκείνος ξέρει να τον χειρίζεται με το δικό του, μοναδικό τρόπο…
Πόσο έχουν σημαδέψει οι Πιλάτοι τη ζωή μας; Τους έχετε προσέξει εσείς να κυκλοφορούν, ανάμεσα σας; Και για τους αγώνες, τι να πεις… Δεν είναι λίγα όσα περνά η ανθρωπότητα και ο καθένας από μας, ξεχωριστά… Αχ, πώς στριμώχνονται τα όνειρα…
Στοχασμοί και διαπιστώσεις, δυο ποιήματα ξεχωριστά… Σίγουρα λίγοι από μας έχουν την αίσθηση της οφθαλμαπάτης, όπως εκείνοι που βρίσκονται παγιδευμένοι στην έρημο… Αλλά μήπως η ζωή μας στον κόσμο δεν μοιάζει κάπως έτσι; Κι απ’ την άλλη, χωρίς να το θέλουμε, επειδή είναι η φύση μας έτσι, νομίζουμε ότι θα ζήσουμε για πάντα και κάνουμε μακροπρόθεσμα σχέδια…
Το πέρασμά μας από τη Γη, λέει ο Θανάσης, περιγράφοντας το ταξίδι στη ζωή, γίνεται αθόρυβα. Κι έτσι ολοκληρώνεται… Και φυσικά καλόν είναι από καιρού εις καιρόν, να κάνουμε τους δικούς μας μικρούς ή μεγάλους απολογισμούς… Διότι ποτέ δεν ξέρεις πώς και πότε αυτό θα ολοκληρωθεί. Ευθύνη μας να ξέρουμε το όριο αυτό που μας περιμένει και να αναμένουμε από τον εαυτό μας τα καλύτερα…
Ένα από τα σημεία που κρατάμε ακριβά φυλαγμένα στο ταξίδι μας είναι οι αναμνήσεις. Πολλές φορές νοσταλγικές… Μιλάνε για παλιές αγάπες και έχουμε μια τάση να θέλουμε την επανάληψη. Νομίζουμε πως είμαστε σε θέση να διορθώσουμε παλιά λάθη και να ξαναφτιάξουμε σωστά τα πράγματα. Άδικος κόπος, ο κόσμος προχωρεί μπροστά…
Κάπως έτσι έρχεται η ωριμότητα… Σ’ αυτό βοηθούν οι αναμνήσεις, καθώς είμαστε σε θέση να μην επαναλαμβάνουμε λάθη που μας κόστισαν ακριβά… Και απ’ την άλλη είναι ο χρόνος που προσθέτει ευθύνες, άγχη… Και τότε νομίζουμε πως μας φταίνε τα ρολόγια… Εκείνα τα εργαλεία που επινοήσαμε εμείς για να μετράμε τον χρόνο και να τον κατανέμουμε πιο σωστά…
Ερωτήματα που ταλανίζουν την ανθρωπότητα… Αλλά για μερικά, οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες… Σε άλλα, αν ψάξεις, υπάρχουν απαντήσεις… Και τότε φθάνεις να εκφράσεις την ευγνωμοσύνη σου, για όλα όσα ζεις, αναπνέεις, αναπολείς… Δεν είναι και λίγα… Κι έχουν δοθεί με πολύ αγάπη από τον Δημιουργό. Μια βόλτα μόνο στη φύση έξω, όλες τις εποχές του χρόνου, θα μας πείσει…