Την ερχόμενη Τρίτη ανήμερα της γιορτής για το Πολυτεχνείο έχει προγραμματίσει το σχολείο μας να κάνει την εκδήλωση – φόρο τιμής στους πεσόντες στο Πολυτεχνείο. Με το χρονικό ποιήματα για κείνες τις μέρες. Και φυσικά με μουσική του κ. Λιαπάτη. Ελπίζω αυτή τη φορά να μη λήξει η γιορτή με τα μπουζούκια να παίζουν ζεϊμπέκικα.

Τα παιδιά πάντως είναι διατεθειμένα, αμέσως μόλις τελειώσει η γιορτή να πάμε στο Πολυτεχνείο μαζί με τους γονείς και να καταθέσουν στεφάνι. Δεν ξέρω αν τα καταφέρουμε, αλλά και σαν σκέψη ήταν πολύ προωθημένη.

Μου άρεσε που άκουσα στη σημερινή συνάντηση με το 15μελές μαθητικό συμβούλιο τέτοιες προτάσεις. Δείχνουν αρκετά ώριμα για την ηλικία τους παιδιά. Μέχρι και αναφορά έκαναν στη δίκη για το παλικάρι, τον μικρό Αλέξη, που “έπεσε” πέρσι στις 6 του Δεκέμβρη από τις σφαίρες του αστυνομικού Κορκονέα. Τώρα θα γίνει η δίκη του. “Κι αν η δικαιοσύνη είναι επιεικής μαζί του εμείς θα αντιδράσουμε και θα ξαναβγούμε στους δρόμους” είπε ένας μαθητής. Έμεινα. Τέτοια ωριμότητα απο 15χρονα... Μπράβο τους!