Τα παιδιά περιφρουρούν την κατάληψή τους. Όμορφα, χωρίς παρατράγουδα. Από αύριο το σχολείο θα είναι ξανά ανοιχτό.

Ξημερώματα Δευτέρας στο σχολείο του γιου μου έχουν κάνει κατάληψη. Γυμνάσιο που συστεγάζεται με το 54 Λύκειο Αθηνών. Το τηλεφώνημα που «έπεσε» από τη διευθύντρια κ. Λιάσκου ήταν γεμάτο αγωνία. «τα παιδιά έκλεισαν το σχολείο – χωρίς ιδιαίτερα αιτήματα».

Έντεκα η ώρα η διευθύντρια έχει καλέσει το 15μελές μαθητικό συμβούλιο και το σύλλογο γονέων. Κουβεντιάζουμε. Τα παιδιά έχουν καταθέσει τα αιτήματά τους. Ανάμεσά τους έχουν βάλει και την κακή συμπεριφορά ορισμένων καθηγητών, η απολύμανση του σχολείου και βεβαίως το πάγιο αίτημα για δημόσια δωρεάν παιδεία. Αίτημα που παλεύουμε από τη γενιά μας.

Η κουβέντα γίνεται σε καλό πλαίσιο. Δεν υπάρχει πίεση. Από τα πράγματα φαίνεται  ότι τα παιδιά αναλαμβάνουν από αύριο να σταματήσουν την κατάληψη και να επιστρέψουν στα μαθήματά τους.

Είναι να τα χαίρεσαι τέτοια παιδιά. Έχουν άποψη και θέση και τη διεκδικούν. Όσο μικρά κι αν είναι δείχνουν ώριμα. Το πρόβλημά τους φαίνεται να επικεντρώνεται πιο πολύ σε έναν καθηγητή.. Είναι πάντως ζωντανά και το δείχνουν. Και είναι αυθόρμητα ακόμη και στα λάθη τους. Δεν είναι υποκινούμενα από κανέναν…

Και στην πόρτα είχαν πλάκα… Όταν μπήκα, ρώτησαν ποιος είμαι και τι θέλω για να μου ανοίξουν. Δήλωσα την ιδιότητά μου και πέρασα. Στο δεύτερο όροφο, στην αίθουσα των καθηγητών, συνεδριάζει η διευθύντρια και η υποδιευθύντρια με το 15μελές μαθητικό συμβούλιο και το σύλλογο γονέων…