Το μεσημέρι αξίζει να πάμε μια βόλτα στο σχολείο μας. Δίνουν βαθμούς Β' τριμήνου,τους περιμένουμε για να δούμε την πρόοδο των μαθητών. Όμως το πιο σημαντικό δεν είναι αυτό. Αυτό έτσι κι αλλιώς θα γινόταν κάποια στιγμή.

Το πιο σπουδαίο είναι ότι στο χώρο του σχολείου για πρώτη φορά γίνεται Έκθεση Βιβλίου με ευθύνη του Συλλόγου Γονέων που επιχειρεί να φέρει ένα καινούριο αέρα στο σχολείο μπαίνοντας στα βαθιά...

Όλο γυναίκες είναι αυτή τη φορά το Δ. Σ. Γυναίκες που αποδεικνύονται μεθοδικές, οργανωτικές και ικανές να φέρουν σε πέρας ότι σχεδιάζουν. Σε τέτοιους ενεργητικούς ανθρώπους αξίζει η στήριξη. Με οποιο τρόπο μπορεί κανείς... Αυτό κάνω κι εγώ, για όσο καιρό θα είμαι ακόμα εκεί, γιατί από του χρόνου πάμε λύκειο με το γιο μου.

Θα πάμε λοιπόν στο σχολείο και με αφορμή τους βαθμούς θα επισκευθούμε την Έκθεση Βιβλίου. Ευκαιρία να ανανεώσουμε τη βιβλιοθήκη μας. Το να υπάρχει χρόνος και να “βυθιστείς” στους τίτλους των βιβλίων είναι πολύ σημαντική υπόθεση.

Ότι καλύτερο για να ξεκινήσει η νέα εβδομάδα που σκιάζεται από την επέμβαση των δυτικών δυνάμεων στη Λιβύη. Όλα αυτά συμβαίνουν στη γειτονιά μας, στη Μεσόγειο, δίπλα μας. Κι αυτή η ιστορία με τους... καλούς που αποδίδουν το δίκιο, εμένα δεν με πείθει. Θα μπορούσαν, αν ήθελαν να βοηθήσουν αληθινά το λαό αυτό, αν όντως έχει προβλήματα, με άλλους τρόπους, αλλά δεν το έκαναν.

Έβλεπα χθες και στην τηλεόραση κάποιους “συναδέλφους”, ο Θεός να τους κάνει, που αναφαίρονταν στον... σοσιαλιστή δικτάτορα, Μουαμάρ Καντάφι. Μας αξίζει μια τέτοια τηλεόραση; Εγώ λεώ πως όχι...

Ας τους αφήσουμε λοιπόν στον κόσμο τους και ας πάμε στην Έκθεση Βιβλίου που οργανώνει ο Σύλλογος Γονέων του 54 Γυμνασίου Αθηνών. Το βιβλίο μας κάνει καλύτερους ανθρώπους...

Παγκόσμια ημέρα για την ποίηση σήμερα. Η άνοιξη κάνει ντου στην πόρτα μας... Μαρκόπουλος - Ελύτης, ο τόπος μας... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ. Και μην ξεχάσετε το βράδυ να πάτε, αν μπορείτε στο Ιδρυμα Μιχ. Κακογιάννη για να γιορτάσετε την παγκόσμια ημέρα ποίησης.