Χειμώνας στο χωριό... Δύσκολες αλλά όμορφες καταστάσεις, για μας που ζούμε στην Αθήνα
Σας έχω δώσει αυτές τις μέρες, πολλά πράγματα που αφορούν στο χωριό μου, το Θραψανό Ηρακλείου Κρήτης. Δεν είναι παράξενο. Αν και πασπαρτού το περιεχόμενο του Site, από επιλογή, συχνά πρέπει να δικαιολογούμε τον τίτλο του. Και ως ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ να ενδιαφερόμαστε για τον τόπο μας. Ιδού λοιπόν το χωριό μου αυτή την εποχή...
Μπορείς να κυκλοφορήσεις στα σοκάκια του. Να περπατήσεις στο κέντρο ή τις γειτονίες του, να επισκεφτείς δικούς σου ανθρώπους στα σπίτια τους. Ο καιρός βοηθάει... Οι πολλές φετινές βροχές σε κρατούν, έτσι κι αλλιώς μέσα. Δεν μπορείς να πας στα χωράφια και να εργαστείς. Οπότε περιμένεις υπομονετικά...
Η αγροτική οικονομία και η συνήθεια, βοηθούν πολύ σ' αυτό. Δες τους δρόμους του χωριού, βρεγμένους. Λάμπει το νερό κάτω στην άσφαλτο. Δεν υπάρχουν πια χωμάτινοι δρόμοι για να το απορροφήσουν. Εμείς οι μεγαλύτεροι, όμως, τους έχουμε στη μνήμη μας τέτοιους δρόμους, τους ζήσαμε ως παιδιά και τους θυμόμαστε.
Όσοι κι αν λείπετε όμως ή μένετε εκεί και μας παρακολουθείτε από το ζεστό σας σπίτι, σίγουρα θα έχετε αντιληφθεί, πού ακριβώς είναι οι εικόνες που σας δείχνουμε. Αυτό είναι το παλιό καφενείο του Ψαρομιχάλη που αργότερα έγινε ατελιέ για την Στρατάκη Πόπη... Δεν ξέρω αν λειτουργεί, έστω κι έτσι, σήμερα...
Κι εδώ είναι ακριβώς απέναντι, στη μικρή πλατεία, λίγο πριν το σούπερ μάρκετ της Πόπης Καπαρουνάκη (συγνώμη Πόπη, αλλά μ' αυτό το επίθετο σε θυμάμαι από παιδί στη γειτονιά μας...) Κι επειδή η πλατεία έχει χώρο, οι άνθρωποι που μένουν εδώ, τη χρησιμοποιούν και ως παρκινγκ για τα αυτοκίνητα τους, όπως μπορείτε να δείτε.
Με τις συνεχείς βροχοπτώσεις των τελευταίων ημερών δεν είναι μόνο η λίμνη της Λειβάδας που ξεχείλισε. Έχει γεμίσει νερά και το φράγμα! Οι τακτικοί αναγνώστες μου θα το θυμούνται. Σας έχω μιλήσει για αυτό. Και έχω κάνει και αναρτήσεις στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ πώς το είδα πριν οκτώ χρόνια. Άλλος ένας όμορφος τόπος.