Κόντρα σε κείνους που μας τρομάζανε τις προηγούμενες μέρες ότι και καλά έρχεται νέα βαρυχειμωνιά, ελάτε να πάρουμε τους δρόμους, εν προκειμένω του χωριού μου και να σας πάμε να δούμε πως είναι αυτό τον καιρό τα αμπέλια. Είναι μια εποχή που ζουν κι αυτά, τις καιρικές μεταβολές και συνθήκες.


Όσοι ζουν σε τέτοιες περιοχές και τα έχουν κάνει μέρος της ζωής τους, γνωρίζουν καλά πως ακόμα και τώρα που δεν έχουν πετάξει φύλλα, χρειάζονται μια κάποια φροντίδα. Ώστε να κατευθυνθούν σωστά, όταν έρθει εκείνος ο καιρός. Χρειάζονται ένα μικρό σκάλισμα και μια περιποίηση.


Οτιδήποτε, ευελπιστούμε να μας δώσει στον καιρό του τον καρπό του, θα πρέπει να έχει τη φροντίδα μας... Διότι ο καιρός με τις βροχές και τον ήλιο θα θεριέψει τα χορτάρια γύρω από τα κλίματα και ίσως αυτά γίνουν η αιτία και η αφορμή να τα... πνίξουν και να μην κάνουν καρπό.


Θυμάμαι την εποχή που μικρός ακόμα ήμουν στο χωριό και οι μηχανές δεν είχαν μπει για τα καλά στη ζωή μας, πηγαίναμε οι άντρες κυρίως, αλλά και οι γυναίκες καμιά φορά, όταν υπήρχε ανάγκη και τα σκαλίζαμε με τις σκαλίδες (τσάπες). Από το πρωί μέχρι το μεσημέρι... Έχω προσωπική εμπειρία.


Είναι αυτές οι μνήμες που, καθώς μεγαλώνουμε έρχονται τόσο ζωντανές, λες κι ήταν χθες, που νιώθουμε σα να είμαστε ήδη εκεί και όλες αυτές τις φωτογραφίες τις βλέπουμε "ζωντανά" από το σημείο που έχουμε καθίσει να φάμε το κολατσιό μας. Όχι τίποτα σπουδαίο και σημαντικό. Ψωμί κι ελιές. Και μια κούπα κρασί.