Δίνει την αίσθηση της λίμνης, αλλά μπορεί και να μην είναι... Μάλλον πρόκειται για ένα μικρό φράγμα που έχει κάνει λίμνη τον ποταμό. Εσείς το γνωρίζατε; Είναι στην περιοχή Λειγαρά που φτάνει ώς την Αμμουδάρα, λίγο έξω από το χωριό, πηγαίνοντας για το Αρκαλοχώρι... Πρώτη χρονιά φέτος είδα να έχει τόσο νερό...

Να 'να καύσωνας, ζέστη ανυπόφορη τα μεσημέρια, ευτυχώς που φυσάει ένα αεράκι και δροσίζει λίγο... Και ξαφνικά μπροστά στα μάτια μου γεννιέται ένα τοπίο που μοιάζει με τα βορειοευρωπαϊκά φιορδ. Ένα ποτάμι με στάσιμο νερό... Κάτι σαν λίμνη...

Ο χώρος, για λόγους ασφαλείας είναι περιφραγμένος. Υπάρχει όμως οπτική επαφή. Έκανα το γύρο του ποταμού με τα πόδια. Τον περπάτησα σπιθαμή προς σπιθαμή. Είναι πανέμορφο το τοπίο, ένα γύρο φτάνοντας ψηλά ώςτην περιοχή της Αμμουδάρας...

Κάποτε θυμάμαι, όχι πολύ παλιά, εδώ είχαν μοτέρ άντλησης νερού και πότιζαν κήπους εκεί κοντά και ελιές και αμπέλια και γενικά καλλιεργούσαν καλύτερα την περιουσία τους, οι άνθρωποι. Τώρα δεν είδα... Φοβούνται οι άνθρωποι. Τα κλέβουν... Δεν είναι λίγοι αυτοί που τα 'χασαν. Τολμούν να τα ξαναφήσουν;

Ακόμα μερικές φωτογραφίες από το φράγμα που έφτιαξε ο Δήμος Θραψανού, κάποτε και δεν αξιοποίησαν όπως έπρεπε και προς όφελός τους οι συγχωριανοί μου... Κι εδώ, σαν τη λίμνη της Λειβάδας, τα απογεύματα είναι μοναδικά...

Το πράσινο έχει φουντώσει στις όχθες του φράγματος... Το νερό είναι θαυματουργό. Άξιζε μιας καλύτερης εκμετάλλευσης. Ευτυχώς, είναι διαθέσιμο για μια όμορφη βόλτα στο Λειγαρά. Δυο βήματα από το χωριό. Αξίζει τον κόπο να το γνωρίσετε...