Μικρά σταφύλια πεντανόστιμα έχει ακόμα η κρεβατίνα της Στασούλας μας στο σπίτι της.

Για δες, ο Οκτώβρης στα τελευταία του και κάμποσα τσαμπάκια στην κρεβατίνα του σπιτιού της Στασούλας έχουν γίνει ώριμα σταφύλια. Και υπέροχα στη γεύση... Σας το λέω με τη γνώση της δοκιμής.

Το παράξενο είναι,σε ότι αφορά τον καιρό. Οι ελιές που νόμιζα ότι θα μαζεύουν πάνε πιο πίσω, στο Νοέμβρη. Χρειάζεται το νερό των τελευταίων ημερών να “δέσουν” για να βγάλουν λάδι. Το καλοκαίρι ήταν σκληρό με τον ήλιο και δεν “έπιασαν” τη σάρκα που ήθελαν.

Αλλά η γης αρχίζει και πρασινίζει. Το χορτάρι, μικρό για την ώρα, βγαίνει και το χωριό είναι μια σκέτη ομορφιά αυτή την εποχή.

Έχει βέβαια την ψυχρούλα του, αλλά έχει κι ένα ήλιο λαμπρό που θυμίζει άκρα του καλοκαιριού. Κανείς δεν μιλά για χειμώνα. Είναι πολύ νωρίς ακόμα.

Μόνο τα πρώτα πορτοκάλια που βγήκαν, ξινά ακόμα, κρούουν τον κώδωνα, ότι κάτι αλλάζει γύρω σιγά – σιγά. Και τα ρόδια πάνω στο δέντρο έχουν μια ξεχωριστή ομορφιά. Άσε που είναι και πεντανόστιμα...

Η ροδιά του Μανώλη δίπλα στο σπίτι των παιδιών. Το πιο ωραίο φρούτο της εποχής...