Ανέμελες στιγμές από τις φετινές διακοπές. Εδώ πάνω σ' ένα τεράστιο πλάτανο στη Σύμη.

Μετρώ ώρες πια στο Θραψανό. Αύριο το μεσημέρι στις 2 με το πλοίο KNOSSOS PALACE ταξιδεύουμε για Πειραιά, Αθήνα κι αν όλα πάνε καλά, για την Ερέτρια όπου ο Λάμπρος με τη μαμά του θα συνεχίσουν τις διακοπές τους.

Εγώ πρέπει να επιστρέψω στην Αθήνα το πρωί (ή το μεσημέρι;) της Δευτέρας για να ετοιμαστώ για την επιστροφή μου στη δουλειά. Ώρα να ετοιμαστούν και οι άλλοι για τις διακοπές τους κι εγώ να σταθώ στο... πόδι τους στην εφημερίδα με τα τριήμερα ΠΣΚ να γεμίζουν τη ζωή μου το υπόλοιπο καλοκαίρι.

Όσοι παρακολουθείτε αυτό το site, στις πολύ τακτικές ενημερώσεις του, γνωρίζετε ήδη πόσο όμορφα πέρασα. Ηρέμησα, έγινα άλλος άνθρωπος. Η επαφή μου με ανθρώπους που δεν έχουν το άγχος στο αίμα τους, η αποχή για τρεις εβδομάδες από την πίεση της εφημερίδας βοήθησε πραγματικά και η ανανέωση που ήταν το ζητούμενο, ήρθε και με το παραπάνω...

Ένα μεγάλο “ευχαριστώ” στην αδελφή μου τη Στασούλα που μας φιλοξένησε και μας φρόντισε όλες αυτές τις μέρες είναι το λιγότερο που έχω να πω. Είχαμε τα πάντα στη διάθεσή μας και, κυρίως, πολύ αγάπη που ήταν εμφανής παντού. Κοντά της και κοντά στον άνδρα της Αγησίλαο, γνωρίσαμε καλύτερα και ζήσαμε εκπληκτικές βραδιές με πολλούς φίλους και γείτονες...

Κάτι τέτοιες ώρες λέω πως είναι πολύ καλή η επιλογή μου να επιστρέψω να ζήσω το υπόλοιπο της ζωής μου σ' αυτό τον υπέροχο τόπο που γεννήθηκα.