Ο Αντώνης Δασκαλόπουλος βάζει, με σεβασμό, στον τάφο του αδερφού του, το «ΦΩΣ», την αθλητική εφημερίδα που αρθρογραφούσε για πάρα πολλά χρόνια ο Γιώργος. Δίπλα του η οικογένεια οδύρεται στο τελευταίο αντίο…

Τη φωτογραφία αυτή την είδα και… έμεινα. Είναι από τον τελευταίο αποχαιρετισμό του Γιώργου Δασκαλόπουλου, την περασμένη Παρασκευή.

Συγχωρήστε μου αυτή την εμμονή στο θέμα, αλλά ο Γιώργος ήταν ένας άνθρωπος που γνώριζα. Και επειδή θεωρώ πως ο θάνατος είναι εξίσου σοβαρός με τη γέννηση, γι’ αυτό και… στέκομαι λίγο παραπάνω.

Με τον αδερφό του Γιώργου, τον Αντώνη Δασκαλόπουλο, έχουμε ζήσει δυνατές στιγμές στον «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΛΟΓΟ» και στην βραχύβια «ΚΑΛΗΜΕΡΑ», όπου εκείνος ήταν διευθυντής κι εγώ αρχισυντάκτης. Εκεί είχε δουλέψει κι ο Γιώργος, παράλληλα με το «ΦΩΣ». Εκεί τον γνώρισα κι εκεί μοιραστήκαμε ανθρώπινες στιγμές.

Ο Γιώργος είχε ζάχαρο. Και δεν πρόσεχε τον εαυτό του, τη δίαιτά του, τον τρόπο ζωής του. Κι ίσως κι αυτός ήταν ένας λόγος που τον πρόδωσε η καρδιά του.

Και την περασμένη Πέμπτη που πήρα τον Αντώνη τηλέφωνο για να του δώσω τα συλλυπητήρια μου για τον άδικο χαμό του μικρό, 45χρονου αδερφού του, αυτό που μου είπε, με όσο κουράγιο και δύναμη είχε ήταν «να προσέχεις κι συ Νίκο, να προσέχεις τον εαυτό σου αγόρι μου»…