Κυριακάτικα. Με έναν καιρό άκρως καλοκαιρινό. Το σπίτι των παιδιών τελείωσε, μόνο κάτι πινελιές μένουν και από χθες μεταφέρουμε πράγματα. Το... άλλο νοικοκυριό της.

Μήνες τώρα το ετοιμάζουν ο Χριστόφορος (που γιορτάζει σήμερα) με την Ειρήνη. Και “στριμώχνουν” τα πράγματα στα σπίτια των γονιών και του παππού. Και τώρα ήρθε η στιγμή να τοποθετηθούν στο δικό τους χώρο και να δώσουν το χαρακτήρα που αυτοί σχεδίασαν για το σπίτι τους. Βοηθάμε. Από το πρωί με δύο αυτοκίνητα. Και το δικό μου στην υπηρεσία. Το SUBARU είναι και μεγαλύτερο, ενώ με ριγμένα τα πίσω καθίσματα έχει πολύ περισσότερο χώρο για τα ογκώδη αντικείμενα.

Συνεργείον οι τέσσερις, Χριστόφορος, Ειρήνη, Δώρα κι εγώ. Και στο σπίτι η Κατερίνα και η Νίτσα. Αμπαλαρισμένα πράγματα που πρέπει να βγουν και να αρχίσουν να τοποθετούνται στους χώρους που έχουν σχεδιαστεί γι' αυτό το σκοπό. Δύσκολη δουλειά. Τουλάχιστον για αμάθητους σαν κι εμάς. Αλλά τα καταφέρνουμε. Με δυο – τρία δρομολόγια και τα δύο αυτοκίνητα, μέσα σε δυο ώρες έχουν μεταφερθεί στη βάση τους.

Όμως κι από κει και πέρα έχουν δουλειά. Τέσσερις γυναίκες και ο Χριστόφορος επιμελούνται της προσπάθειας. Εγώ επιστρέφω σπίτι. Να κλείσω κάποιες από τις εκκρεμότητες που με... κυνηγούν καιρό τώρα. Όπως το ένθετο της εφημερίδας της ΕΚΑΠ.

Κι αυτή η εβδομάδα που ξεκινά από αύριο είναι δύσκολη. Κι αν λάβεις υπόψη σου ότι πρέπει το μεσημέρι της Δευτέρας, κατά τις 2 – 3 να πάω μια βόλτα από το ξενοδοχείο “ΤΙΤΑΝΙΑ” όπου γίνεται η Γενική Συνέλευση της ΕΣΓΕΑ, τότε μάλλον δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Θα τα βγάλουμε όμως πέρα, πού θα πάει;...