Τη χρειαζόμαστε αυτή τη βόλτα και την κάναμε σε ένα μέρος που μας αρέσει. Την Αποστόλου Παύλου στο Θησείο και μετά κάτω από την Ακρόπολη και επιστροφή από την Πλάκα. Όταν φτάσαμε στη Ρωμαϊκή Αγορά, είχε αρχίσει το σούρουπο. Η πιο όμορφη ώρα!


Οπότε με τα κινητά μας τηλέφωνα τραβήξαμε μερικές φωτογραφίες. Κι εγώ και η Σούλα. Αυτή, ας πούμε είναι της Σούλας. Είναι ακριβώς απέναντι από την πρώτη φωτογραφία της σημερινής ανάρτησης. Και όπως πάντα, επέλεξε να είναι ολίγον καλλιτεχνική.


Έγώ πάλι προτιμώ να αποτυπώνω ρεαλιστικά την πραγματικότητα. Όλα ήταν υπέροχα. Και ο ουρανός στην πιο όμορφη ώρα τους. Πέρασα το κινητό μου μέσα από τα κάγκελα για να μη με εμποδίζουν και το αποτέλεσμα ήταν αυτό που βλέπετε. Μου άρεσε και την κράτησα.


Είναι λογικό οι αρχαιολογικοί χώροι να έχουν μια στοιχειώδη περίφραξη. Αυτό το ρόλο παίζουν τα κάγκελα, αλλά στην περίπτωση μας δεν δημιούργησαν και κανένα σοβαρό πρόβλημα. Τη στιγμή που θέλαμε την κρατήσαμε. Και δεν ήμασταν οι μόνοι. Αν προσέξετε το πλάνο, το ίδιο έκαναν κι άλλοι.


Αγαπώ καθετί που ξεχωρίζει και προσθέτει στην αισθητική μας. Και μ' αρέσει να το μοιράζομαι αυτό με τους φίλους μου. Επειδή τελικά, τι είναι η ζωή αν δεν έχει τέτοια όμορφα πράγματα; Μια ρουτίνα, χωρίς τίποτα να την κάνει να ξεχωρίζει. Δυστυχώς, αυτό είναι μια αλήθεια.


Ρίξαμε σήμερα ένα βάρος ιδιαίτερο σε μια στιγμή που μας άρεσε πολύ. Ούτε 10 λεπτά δεν κράτησε αυτή διαδικασία. Απειροελάχιστος χρόνος σε σχέση με τη βόλτα μας που κράτησε περισσότερο από ένα δίωρο. Φτάσαμε σπίτι μας, γεμάτοι, όταν είχε πια νυχτώσει.