Αειθαλή και φυλλοβόλα δέντρα... Η φύση διδάσκει... 

ΑΕΙΘΑΛΗ ΔΕΝΤΡΑ

Φύλλα που τα παίρνει ο αέρας
Τα μπλέκει στα μαλλιά σου στο ανακάτεμα της μέρας
Μέσα σου υπάρχει ένα τέρας
Και θα φύγει με το που σταματήσει ο αέρας

Βγαίνει ο ήλιος λάμπουν όλα
Αστράφτει το χαμόγελό σου πάνω απ’ όλα
Μένεις μόνος στο κελί σου
Μα μη σε νοιάζει θα ‘μαι εγώ μαζί σου

Μείνε μαζί μου εδώ στης ζωής το ρυθμό
Και όταν θα γεράσω ακόμα θα σ’ αγαπώ
Έλα τώρα πάμε μαζί να δεις τη ζωή
Είναι ένα απ’ αυτά τα δέντρα τα αειθαλή

Λεωνίδας Α. Μπόνης


Κι ένα φυλλοβόλο δέντρο χωρίς τα φύλλα του, η συκιά... Έργο του Juan Emilio Prades Bel