Κανονικά σήμερα θα έγραφε ο Λεωνίδας Α. Μπόνης, ο καλός μας φίλος και συνεργάτης του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Γράφει από την Άνδρο, όπου τον τελευταίο καιρό μένει μόνιμα, αλλά καθώς κι εμείς βρισκόμαστε στο ίδιο νησί των Κυκλάδων, για λίγες μέρες, είπαμε να τολμήσουμε κάτι μοναδικό. Να γράψουμε μαζί.


Και πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό; Είναι απλά ζήτημα καλής θέλησης. Δείτε. Εκείνος έβαλε τις φωτογραφίες των κύκνων από την παραλία της Άχλας κι εγώ τα λόγια που τις συνοδεύουν, τις λεζάντες. Και είναι ένας μικρός πόνος για μένα αυτό, επειδή θέλαμε να πάμε εκεί τα παιδιά.


Αλλά λογαριάζαμε να πάμε με το καΐκι από το Μπατσί. Είχε πάντα δρομολόγια τον Αύγουστο. Και να, που λόγω κορονοϊού, αυτό το "πάντα" δεν ισχύει για φέτος. Μέτρα προφύλαξης κατά του συνωστισμού επέβαλαν την αλλαγή αυτής της συνήθειας. Έτσι δεν υπάρχουν δρομολόγια για εκεί.


Σκεφτήκαμε λοιπόν να πάμε, έστω οδικώς. Και είμαι διατεθειμένος να το κάνουμε, αρκεί να θέλουν η Έστερ και η Χλόη να μπουν σ' αυτή τη μικρή ταλαιπωρία, επειδή κάποια χιλιόμετρα ως εκεί, είναι χωματόδρομος. Μένει να το αποφασίσουμε μέχρι την Παρασκευή που παίρνουμε το πλοίο της επιστροφής για Αθήνα. Σε κάθε περίπτωση ο Λεωνίδας μας "πήγε" στην Άχλα.


Τι όμορφα που λειτουργεί το πράγμα όταν υπάρχει καλή θέληση... Αυτοί οι υπέροχοι κύκνοι στην παραλία της Άχλας είναι η ομορφιά για τα δικά μας μάτια. Και τα δικά σας, αν μοιράζεστε μαζί μας, αυτή την εμπειρία. Το να πορεύονται δυο - δυο, είναι πολύ καλύτερα!