Για το Λιτόχωρο διαθέσαμε ήδη δύο δημοσιεύματα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Για να μην τα ψάχνετε σας τα ξαναφέρνουμε μπροστά σας, πατώντας τους συνδέσμους ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Ας είναι καλά η καλή μας φίλη Ρούλα από την Θεσσαλονίκη που μας σκέφτηκε καθώς είχε πάει εκεί με φίλες της και μας έστειλε υλικό.


Και καθώς το Λιτόχωρο είναι στη παρυφές του Ολύμπου, όταν έχει να αντιμετωπίσει κανείς υψηλές θερμοκρασίες που φτάνουν στα όρια του καύσωνα είναι ότι καλύτερο να φαντάζεσαι ότι είσαι ήδη εκεί και οι φωτογραφίες είναι αυτές που αποκαλύπτονται ζωντανά στα μάτια σου.


Τέτοια λουλούδια θα δείτε πολλά εκεί. Και καθώς το υψόμετρο είναι μεγάλο και οι θερμοκρασίες πιο χαμηλές από τον κάμπο, όλα τα άνθη έχουν μια όψιμη ανάπτυξη. Υπέροχα όμως και φροντισμένα από τους ανθρώπους στην ιδιοκτησία των οποίων ανήκουν.


Όπου υπάρχει πράσινο, υπάρχει και δροσιά, λένε όσοι έχουν ζήσει στην επαρχία με επάρκεια σε χώμα και πράσινο. Και δεν είναι θεωρητική αυτή η σκέψη, όχι, εντελώς πρακτική είναι καθώς το έχουν εσθανθεί στο πετσί τους σε καταστάσεις δύσκολες με υψηλές θερμοκρασίες, όπως αυτές που ζούμε αυτές τις μέρες.


Και η αλήθεια είναι ότι την ψάχνουμε, λίγη δροσιά... Πολύ απότομα άλλαξαν όλα και δεν προλάβαμε να... εγκληματιστούμε. Στις μεγαλουπόλεις μάλιστα, όπως η Αθήνα που ζούμε εμείς, τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα, καθώς η άσφαλτος και το μπετόν, πολλαπλασιάζει την αίσθηση της ζέστης.


Όχι πώς στη Βόρειο Ελλάδα τα πράγματα είναι καλύτερα. Ο φίλος μου ο Ηλίας από την Αναστασιά των Σερρών μου έλεγε προχθές ότι 'καίει ο τόπος", οπότε ελπίζω να σας δροσίσαμε λιγάκι με τις φωτογραφία από τα λουλούδια του Λιτοχώρου. Αν μη τι άλλο, τα χαρήκαμε πολύ!