Ξέρω οτι είστε αναγνώστες με ευαισθησία και χαίρομαι που είστε οι αναγνώστες του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Αγωνιάτε, ρωτάτε, θέλετε να μάθετε... Αλλά δεν κάνετε τίποτα πιεστικά. Το αντίθετο, με περισσή διακριτικότητα. Όπως βλέπετε κι εμείς έτσι αντιμετωπίσαμε το ζήτημα. Με ευαισθησία!


Προχθές λοιπόν σας είχαμε όμορφα λουλούδια... Θυμάστε την ανάρτηση; Αν όχι δείτε ΕΔΩ. Σήμερα αλλάζουμε μοτίβο... Παρατηρήσαμε και καταγράψαμε το σπίτι με τη συκιά στη γειτονιά που μένουμε. Ναι, αυτό το σπίτι, για οποίο έχουμε ξαναγράψει. Δείτε το ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Τίποτα δεν έχει αλλάξει.


Μόνο που αυτό αντέχει στο χρόνο, περισσότερο από όσο νομίζαμε. Ενώ το άνοιγμα, η ρωγμή στον τοίχο, μεγαλώνει καθώς οι ρίζες της συκιάς, μέσα στο εγκαταλειμμένο σπίτι το πιέζουν όλο και περισσότερα. Αλλά αντέχει και είναι όρθιο. Για την ώρα τουλάχιστον, αντέχει...


Οι εποχές αλλάζουν. Το φθινόπωρο δίνει τη θέση του στο χειμώνα. Κάπως πρόωρα ημερολογιακά, αλλά όλο το χθεσινό σκηνικό του καιρού ήταν χειμωνιάτικος, βροχερός. Τα φύλλα της άγριας συκιάς που δεν κάνει σύκα και πέφτουν στο δρόμο. Ευτυχώς έχουμε δει τις καθαρίστριες του δήμου να τα καθαρίζουν.


Αλλά ο τοίχος αντέχει στο χρόνο και στην πίεση που ασκείται πάνω του... Και φυσικά δίνει τη μάχη μόνο του. Κανένας δημόσιος φορέας, παρά τα πολλαπλά δημοσιεύματα που έχουμε κάνει, δεν έχει ευαισθητοποιηθεί να κάνει κάτι και να προστετεύσει του πολίτες. Μόνο οι υπηρεσίες της Δήμου Αθηναίων "κλαδεύουν", κατά καιρούς, το δέντρο.


Αλλά αρκεί αυτό; Όχι βέβαια! Το άνοιγμα συνεχώς μεγαλώνει... Θα έρθει μια στιγμή που, είτε αρέσει, είτε όχι σε κάποιους, το κακό θα γίνει και μακάρι οι ζημιές να είναι μόνο υλικές. Να μη θρηνήσουμε θύματα. Εμείς, θα συνεχίσουμε να το παρακολουθούμε και να γράφουμε...